ตอนที่ 19 วิธีง้อสามี
1807 คำ
หญิงสาวยืนมองสามีที่หน้าบึ้งตึงนอนแช่อ่างจากุชชีพร้อมรินไวน์ใส่แก้วแล้วกระดกเอากระดกเอาอยู่นาน จนโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูของเธอมีสายเข้า จึงเลี่ยงเข้าไปรับสายสำคัญนี้ในห้องนอน
“สวัสดีค่ะแม่ดา”
“สวัสดีลูก ยาหยี ทำไมเสียงหงอยๆ พี่ปรินซ์เขาทำอะไรให้หนูน้อยใจหรือเปล่า”
แม่สามีที่แสนดีรีบถามลูกสาวสุดที่รักทันทีที่น้ำเสียงจากปลายสายเปลี่ยนไป
“คือ ยาหยีก็ไม่รู้ว่าพี่เขาไม่พอใจยาหยีเรื่องอะไรค่ะแม่ดา อยู่ๆ พี่เขาก็ไม่พูดด้วย”
“นี่พี่ปราณต์เอง แม่เปิดลำโพงอยู่นะครับ มีพี่ปัถย์กับเจ้าโปรดอยู่ด้วยนะ ตอนนี้พี่ปรินซ์อยู่ไหน”
“สวัสดีค่ะพี่ปัถย์ พี่ปราณต์ พี่โปรด ตอนนี้พี่ปรินซ์นอนแช่อ่างจากุชชีอยู่ค่ะ ดื่มไวน์เป็นน้ำเปล่าเลย”
“เกิดอะไรขึ้นเล่าให้พี่ฟังสิครับ”
เพราะความเห็นใจในโชคชะตาของสาวน้อยที่เพิ่งเรียนจบได้ไม่นาน ต้องมาแต่งงานอยู่กับคนแปลกหน้าที่ไม่ได้รู้จัก และไม่ได้รักกันเลย และรู้ดีว่าพี่ชายเขาก็เป็นคนอยู่ร่วมด้วยค่อนข้างยาก เพราะเอาแต่ใจตัวเองเบอร์นั้น ยึดความคิดเห็นตัวเองเป็นใหญ่เบอร์นี้ เผด็จการและมีระเบียบแบบแผนเว่อวังอีกต่างหาก ทุกคนจึงค่อนข้างเป็นห่วงและใส่ใจความรู้สึกของสาวน้อยคนนี้มาก
“คือเมื่อครู่พี่ปรินซ์พายาหยีไปทานอาหารค่ะ เราก็ทานกันอยู่ปกติ อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง เธอบอกว่าชื่อแยม เดินเข้ามาหอมแก้มพี่ปรินซ์แล้วก็นั่งกอดแขนพี่ปรินซ์แน่นเลย แล้วก็พูดจาต่อว่าว่าพี่ปรินซ์มีเด็กใหม่ ถึงทิ้งเธอ ไหนว่าจะแต่งงาน ทำไมถึงผูกปิ่นโตใหม่อีก เธอไม่รู้ว่ายาหยีเป็นภรรยาพี่ปรินซ์ค่ะ”
“แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ ยาหยีว่ายังไง”
“ไม่ได้ว่ายังไงค่ะ มันเป็นเรื่องของพี่ปรินซ์ ยาหยีจะว่ายังไงได้คะ”
“แล้วพี่ปรินซ์ทำไงครับ”
“พี่ปรินซ์ก็ไล่ผู้หญิงคนนั้นไป เธอมองยาหยีแปลกๆ ยาหยีรู้ว่าเธอจงใจเข้ามาทำให้เราทะเลาะกัน แต่พี่ปรินซ์ก็พยายามจะอธิบาย แต่ยาหยีก็ห้ามไว้บอกไม่จำเป็นค่ะ เพราะยาหยีไม่ได้รู้สึกอะไร ให้พี่ปรินซ์ไม่ต้องคิดมากค่ะ”
“แล้วยาหยีรู้สึกอะไรรึป่าวครับ คุยกับพวกพี่พูดความจริงได้นะ คิดว่าพวกพี่เป็นพี่ชายแท้ๆ ของยาหยีก็ได้”
“คือ ยาหยีรู้สึกอึดอัดในหัวใจ ใจมันเต้นแรงจนจะหลุดออกมา ยาหยีไม่พอใจผู้หญิงคนนั้น แล้วก็ไม่พอใจพี่ปรินซ์ด้วยที่เจ้าชู้ แต่ยาหยีก็ทำอะไรไม่ได้ ยาหยีมาทีหลัง แถมพี่ปรินซ์ก็ไม่ได้รักยาหยี ที่ต้องแต่งงานกันก็เพราะความจำเป็น ยาหยีไม่กล้าแสดงความไม่พอใจนั้นออกมาหรอกค่ะ”
ปลายเสียงสั่นนิดๆ เพราะความสะเทือนใจ แค่จะหึงหวงสามีตัวเอง จะทวงสิทธิ์อันชอบธรรมของภรรยา สาวน้อยคนนี้ยังไม่กล้าเลย
“โถ่ ยาหยี ฟังพี่นะครับ ยาหยีมีสิทธิ์ในตัวพี่ปรินซ์ทุกอย่างเหมือนที่พี่ปรินซ์ก็มีสิทธิ์ในตัวยาหยี ตอนนี้จะรักหรือไม่รัก ไว้ค่อยมาดูกันในอนาคต แต่ยาหยีหึงหวงพี่ปรินซ์ได้ เพราะยาหยีเป็นภรรยา เป็นคนๆ เดียวที่พี่ปรินซ์ยอมรับ แล้วที่พี่ปรินซ์เป็นแบบนี้ พวกพี่บอกได้เลยว่าพี่ปรินซ์งอนยาหยีครับ ที่ยาหยีทำเหมือนไม่สนใจเขา ทำเหมือนว่าเขาไม่มีความหมาย ไม่ได้รักไม่ได้หึงหวงอะไร พี่เขาเลยน้อยใจยาหยีนะ”
“จริงหรอคะ”
“จริงสิลูก แม่เลี้ยงพี่เขามาเอง แม่รู้ดี พี่ๆ เขาก็โตมาด้วยกัน ก็รู้จักกันดี พวกแม่ฟันธง งอนเมียที่เมียไม่หึงชัวร์”
“แล้วยาหยีต้องทำยังไงคะ”
“เดี๋ยวแม่จะบอกให้ มันเป็นไม้ตายของแม่เลย ใช้กับพ่อได้ผลทุกครั้ง พอๆหนุ่มๆเลิกฟังได้แล้ว สาวๆเขาจะคุยกัน”
ว่าแล้วแม่สามีก็เดินถือโทรศัพท์เข้าห้องนอนของตนเองไปคุยกับลูกสะใภ้ตามลำพังทันที
ร่างงามในชุดคลุมอาบน้ำ มัดผมเกล้ามวยสูงเป็นทรงซาลาเปากลางศีรษะ ติดกิ๊บดอกลีลาวดีสีขาวสองดอกอยู่ด้านข้างมวยผมนั้น เธอเดินช้าๆ เข้าไปหยุดอยู่ด้านข้างอ่างจากุชชีที่มีสามีรูปหล่อนั่งทิ้งแผ่นหลังพิงของอ่างแช่น้ำอย่างสบายอารมณ์ เขาเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้างามของเมียเด็กที่แสนจะใจร้ายใจดำ ก็ต้องประหลาดใจ
เมื่ออยู่ๆ เมียเด็กของเขาที่แสนจะนุ่มนิ่มเรียบร้อย ค่อยๆ ปลดสายชุดคลุมอาบน้ำแล้วถอดมันลงมากองกับพื้น ร่างเปลือยเปล่าที่เขาหลงใหลปรากฏต่อสายตา ท่อนเอ็นร้อนที่เคยสงบนิ่งเหยียดขยายดีดดิ้นใหญ่โตทันที นี่เธอเป็นแม่มดหรืออย่างไร ถึงมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเขามากมายขนาดนี้
ร่างงามหย่อนกายลงมานั่งคุกเข่าอยู่กลางระหว่างขาทั้งสองข้างของเขาที่อ้าออกกว้างและเหยียดยาว
“พี่ปรินซ์คะ..”
มือน้อยของเธอผลุบหายลงไปใต้น้ำ เธอค่อยๆ ลูบมือจากหัวเข่าของเขาขึ้นมาจนกอบกำท่อนเอ็นที่ใหญ่โตของเขาได้ แต่คนใจกล้ากลับตกใจ เพราะมันขยายใหญ่โตรวดเร็วเหลือเกิน เหมือนมันทำตัวพร้อมรบตลอดเวลา
“อุ๊ย พี่ปรินซ์”
“อืมมมมมม”
ชายหนุ่มยังไม่ตอบอะไรเธอ แต่ดวงตาคมกริบก็มองใบหน้าสวยหวานที่บัดนี้แดงก่ำด้วยความเขินอายไม่วางตา ดูเอาเถิด นี่คงมาทำใจกล้าง้อเขาละสิ หน้าแดงขนาดนี้ แถมมือนั่นยังสั่นไม่หยุด ไปเอาความกล้านี้มาจากไหนนะแม่คุณ
มือน้อยๆ ที่สั่นเทาของเธอ ขยับชักรูดขึ้นลงช้าๆ ตามที่เขาเคยสอน ชายหนุ่มแหงนหน้า วาดแขนทั้งสองข้างขึ้นกางแล้ววางบนขอบอ่างแบบสบายอารมณ์
“อ่าห์ ยาหยี”
“ยาหยีขอโทษนะคะ ที่ทำเหมือนไม่ใส่ใจพี่ปรินซ์ ความจริงยาหยีก็ไม่พอใจ และก็หึงพี่ปรินซ์ แต่ยาหยีไม่กล้าแสดงออกมา เพราะรู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์ พี่ไม่ได้แต่งงานกับยาหยีเพราะความรัก บางทียาหยีอาจมีค่ากับพี่น้อยกว่าผู้หญิงพวกนั้นเสียอีก”
ถ้อยคำหวานหลุดออกจากปากกระจับของเธอ พร้อมๆ กับมือน้อยที่ชักสาวท่อนร้อนของเขาไม่หยุด จากช้าๆ ตอนนี้ก็เร่งจังหวะขึ้นแล้ว
สามีหนุ่มลดใบหน้าลงมามองสบนัยน์ตาหวานของเมียสาว เปิดเปลือยความรู้สึกที่มีผ่านดวงตาคู่คมของเขา
“อ่าห์ อย่าเอาตัวเองไปเทียบกับพวกนั้น ซี๊ดดด ไม่มีใครเทียบยาหยีได้ ยาหยีเป็นเมียพี่นะ อ่าห์ คนอื่นจะสำคัญและมีค่ากว่าได้ยังไง อื้มมมม”
“แต่ยาหยีก็ไม่ได้เก่งเท่าพวกนั้น ตอบสนองความต้องการของพี่ไม่ได้เท่าพวกนั้นนี่คะ”
ดวงตากลมหวานมีแววกังวลจริงตามคำที่พูด ไม่ได้พูดเพื่อเอาใจเขาเลย
“ใครบอก ว่ายาหยีตอบสนองพี่ไม่ได้ อื้มมมมมม เมียพี่ออกจะร้อนแรง ตอบสนองพี่ได้ถึงใจทุกอย่าง ซี๊ดดด พี่บอกแล้วไง ว่าพี่ชอบมีอะไรกับยาหยีที่สุด อ่าห์ พี่ไม่ได้พูดเพื่อเอาใจ แต่พี่ชอบจริงๆ ซี๊ดดดด ยาหยีครับ ขึ้นมาขย่มพี่ที พี่ไม่ไหวแล้ว อื้มมมม”
พ่ายแพ้อีกตามเคย เขากะจะงอนเธอไปนานๆ แต่พอเห็นใบหน้าเศร้าๆ แววตากังวลและสับสนนั้นก็ใจอ่อน แถมการปรนเปรอที่เงอะงะนี้อีก ทุกอย่างมันคือเสน่ห์ของเมียเด็กของเขา เธอร้อนแรงจะตาย แต่เธอไม่รู้ตัวเองต่างหาก
ร่างงามผู้อยู่ในโอวาทของสามี ขยับตัวลุกขึ้นนั่งคร่อมทับร่างเขา ก่อนจดจ่อท่อนเอ็นร้อนของเขาที่ปากทางรักของเธอที่มีน้ำหล่อลื่นมาเคลือบคลอจนหยาดเยิ้ม เธอค่อยๆ กดสะโพกลงครอบครองท่อนร้อนของเขาทีละนิดจนมิดโคน
“อ่าห์ ยาหยี อืมมม”
“อ๊า ซี๊ดดด”
“เมียพี่ทำไมแน่นอย่างนี้ครับ อื้มมม ขยับได้ไหม พี่จะแตกเอาเสียก่อนนะ”
สะโพกผายหมุนวนบดเบียดเนิบนาบ เธอชอบความรู้สึกที่ท่อนเอ็นร้อนของเขาครูดไปกับช่องเนื้อของเธอที่ชัดเจนแบบนี้ และเขาก็คงชอบมันมาก เพราะทุกครั้งที่เธอทำแบบนี้ เขาจะแหงนหน้าครางเสียงหลงทุกที
“อ๊า ยาหยี แน่นมาก อื้มมม เสียวหัว อื้มม”
ร่างงามค่อยๆ ยกสะโพกผายขึ้นก่อนกดกระแทกลงมาด้วยจังหวะร้อนแรงตั้งแต่เริ่มต้น เพราะเครื่องของเธอกับเขามันติดร้อนมานานแล้ว เสียงน้ำเคลื่อนไหวกระฉอกแรงยิ่งเร้าอารมณ์ ร่างใหญ่เกร็งสะโพกกระแทกสวนเธอกลับไปทุกครั้ง ปากหยักก็ทำหน้าที่ดูดกลืนหน้าอกอวบของเธออย่างหื่นกระหาย มืออีกข้างก็บีบขยำก้อนซาลาเปาขาวอวบของเธออย่างเมามัน
ร่างบางกลั้นใจโยกขย่มตอกอัดเขาถี่รัว สองร่างโผเข้ากอดกันแน่น ต่างกระแทกกันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพียงครู่เสียงกรีดร้องครางระงมกับเสียงน้ำกระฉอกเฉอะแฉะก็เงียบลง คงเหลือเพียงเสียงลมหายใจหอบกระเส่าของคนทั้งคู่ ที่ดังฝ่าความเงียบของบรรยากาศออกมา
“อืมมม อย่าทำแบบนี้อีกนะ รู้สึกยังไงก็แสดงออกมาตรงๆ พี่จะได้ปรับตัว ให้เราอยู่ด้วยกันให้ได้ เข้าใจไหมครับ”
เขาสอนเธอทันทีที่ลมหายใจกลับเข้าสู่ภาวะปกติแล้ว
“เข้าใจค่ะ ขอโทษนะคะ”
“แล้วยาหยีก็อย่าด้อยค่าตัวเองแบบนั้น ยาหยีเป็นเมียพี่ เป็นสะใภ้ใหญ่บ้านอธิพัฒน์โภคิน ผู้หญิงหน้าไหนก็เทียบเมียของพี่ไม่ได้ เข้าใจไหมครับ”
“เข้าใจค่ะ”
เธอก้มหน้างุด หลบสายตาแพรวพราวของเขาที่จับจ้องใบหน้าเธอไม่วางตา รู้สึกวูบวาบในท้องชอบกลกับแววตาชวนวาบหวามของเขา
“เข้าใจแล้วก็ไปนอนกันครับ”
ร่างบางลอยหวือขึ้นจากน้ำเพราะถูกเขาช้อนอุ้มในท่าเจ้าสาว คนเอาแต่ใจเดินดิ่งเข้าสู่ห้องนอนทันทีอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง ไม่นานก็มีเสียงครางกระเส่าแข่งกับเสียงเนื้อกระทบกันดังเล็ดลอดออกมา จนครึ่งค่อนคืนเสียงเหล่านี้ถึงได้สงบลงไป
- ผู้เขียน
