หลงรัก เมียจำเป็น

ตอนที่ 17 ไม่ให้คลาดสายตา

“ยาหยีทานเยอะๆนะ พี่รู้สึกว่ายาหยีผอมไปจริงๆ เอวเล็กมากจนพี่กลัวว่าเอวเมียพี่จะหัก ตอนที่พี่กระแทกแรงๆ”

แค่ก แค่ก หญิงสาวสำลักน้ำเปล่าที่กำลังยกดื่มเพราะคำพูดหื่นห่ามหน้าไม่อายของเขา อะไรกัน ผู้ชายที่ดูเคร่งขรึม พูดน้อย เจ้าระเบียบและดูเผด็จการคนนั้นหายไปไหน ทำไมกลายเป็นผู้ชายหื่นห่าม พูดแต่ละคำออกมาเธอแทบอยากมุดหน้าลงดินด้วยความอับอาย ทั้งยังหื่นกระหายกินไม่รู้จักอิ่มจักพอ แบบไหนกันแน่ที่เป็นตัวตนของเขาจริงๆ

สามีรูปหล่อส่งทิชชูให้เธอเช็ดน้ำที่สำลัก พร้อมอมยิ้มมุมปากด้วยความชอบใจ ที่ทำให้เมียสาวเขินอายได้แต่เช้า

แต่เขาก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ เขาอยากให้เธออวบขึ้นกว่านี้อีกหน่อย เพราะคนที่อารมณ์รักรุนแรงอย่างเขา พอมันพุ่งทะยานสูงสุดและเมามันในอารมณ์ เขาชอบที่จะทำแรงๆ แต่นี่ทุกครั้งเขาต้องพยายามยั้งมือเอาไว้เพราะกลัวเมียสาวที่เอวบางร่างน้อยจะตัวหักกลางเสียก่อน

และอีกอย่าง เขาอยากให้ร่างกายเธอแข็งแรง พร้อมที่จะมีลูกกับเขา ไม่รู้สิ ทำไมถึงคิดอยากมีลูกขึ้นมา ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยคิดภาพตัวเองเป็นพ่อคนออกเลย ตอนแม่อยากให้แต่งงานและมีหลานให้ เขาไปแอบตามดูเธอก็รู้สึกชอบใจในความสวยและดูเรียบร้อยอ่อนหวาน จึงยอมรับปากแต่งงาน แต่ถามว่าคิดถึงขั้นจะปล่อยมีลูกกับเธอเลยไหม ยอมรับเลยว่าช่วงแรกๆยังไม่คิด เขาวางแผนเอาไว้ว่าช่วงแรกที่เราต้องยังทำความรู้จักตัวตนของกันและกัน รู้จักนิสัยใจคอและปรับตัวให้อยู่ร่วมกันได้จริงๆเสียก่อน เขาจะให้เธอกินยาคุม หรือเขาจะชักตัวตนออกมาแตกกระจายนอกร่างกายเธอ แต่อยู่ๆ พอถึงวันแต่งงาน เจอหน้าเธออีกครั้งหลังจากที่ตามแอบดูเธอมาเป็นเดือนๆ ยอมรับเลยว่ายิ่งได้อยู่ใกล้ ได้ดอมดมกลิ่นกายหอมอ่อนๆ ได้เข้าไปโยกขยับจ้วงแทงอยู่ในช่องทางคับแน่นของเธอที่มีเขาได้เข้าไปเป็นคนแรก ยิ่งรู้สึกถูกใจจนปล่อยอะไรให้เลยตามเลยเหนือการควบคุม ลืมแม้กระทั่งการคุมกำเนิดที่เคยวางแผนเอาไว้ และรู้ตัวอีกที ก็มีความคิดอยากจะมีเด็กเล็กๆวิ่งเล่นในบ้านแล้วร้องเรียกเขาว่าพ่อเสียแล้ว

“พี่พูดจริงนะ ยาหยีผอมไป อวบกว่านี้หน่อยได้ไหมครับ ยาหยีต้องเตรียมร่างกายเพื่อมีลูกนะ ฝืนใจทานให้เยอะหน่อยนะครับ”

หญิงสาวหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด แค่รูปร่างของเธอก็ไม่เป็นที่ถูกใจของเขาเสียแล้ว ไหนจะความคิดของเขาที่อยากจะมีลูกอยู่ตลอดเวลานั่นอีก แล้วถ้าเธอไม่แข็งแรงพอจะตั้งท้องลูกให้เขา เรื่องมันจะเป็นอย่างไร เขายังจะทำดี พูดดีกับเธอแบบนี้อยู่ไหม ในเมื่อเขาซื้อเธอมาเป็นแม่พันธุ์ตั้งเป็นสิบๆล้านนี่นะ เขาก็ย่อมคาดหวังผลประโยชน์ที่จะได้เป็นธรรมดา มันเป็นธรรมดาของนักธุรกิจแบบเขาสินะ

“ขอโทษค่ะ ยาหยีจะพยายาม จะไม่ทำให้พี่ปรินซ์เสียเงินแบบเปล่าประโยชน์แน่ค่ะ”

พูดจบก็ลุกขึ้นไปตักอาหารเช้าแบบบุฟเฟ่ต์มาเพิ่ม ตอนแรกที่เธอเน้นผักผลไม้ ต่อไปเธอต้องเน้นเนื้อนมไข่เสียแล้ว เพื่อนายจ้างของเธอจะได้ไม่ผิดหวังและเผื่อเขาจะยังคงปฏิบัติตัวดีๆกับเธอแบบนี้ไปนานๆ เพราะถ้าวันใดที่เธอทำตามความต้องการให้เขาไม่ได้ แล้วเขาเปลี่ยนไป เธอคงช้ำใจน่าดู

ชายหนุ่มมองตามร่างงามที่เดินออกไป นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอคิดว่าเขาซื้อตัวเธอมาเพื่อผลิตลูกโดยไม่มีความรู้สึกอื่นใดแอบแฝงจริงๆหรือ เขาก็ว่าเขาไม่ได้พูดหรือทำอะไรให้เธอรู้สึกด้อยค่าแบบนั้นเลย ที่เขาทำอะไรเธอบ่อยๆ นี่ไม่ใช่ว่าเขาจงใจตั้งหน้าตั้งตาผลิตลูกอะไรขนาดนั้น นั่นมันก็แค่ข้ออ้างไม่ให้เสียฟอร์มว่าเขาหลงใหลคลั่งไล้เธอแทบบ้า อยากจะนัวเนียกระแทกกระทั้นเธอทั้งวันทั้งคืน เขาเลยพูดแบบนั้นออกไป เดี๋ยวคงต้องหาโอกาสปรับความเข้าใจและปรับจูนความคิดกันใหม่เสียแล้ว เขาไม่ชอบเลยที่เธอทำหน้าตาเศร้าสร้อย และด้อยค่าตัวเองแบบนั้น

สาวน้อยผู้น่าสงสารของเขา กลับมาที่โต๊ะพร้อมไข่ดาว ไส้กรอก และเบคอนเต็มจาน แต่เยอะอย่างไรมันก็ดูน้อยกว่าที่เขากินอยู่ดี เธอจัดการอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยแล้วตามด้วยนมสดอีกหนึ่งแก้ว

“โอยย ยาหยีไม่เคยอิ่มขนาดนี้มาก่อนเลย”

“ค่อยๆปรับตัวไปครับ ไม่ต้องรีบขนาดนั้น ยาหยี คือพี่..”

ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้อธิบายหรือปรับความเข้าใจอะไรกับเธอเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะของเขาเสียก่อน เป็นแม่ของเขานั่นเองที่โทรมา

“สวัสดีค่ะแม่ดา”

“เป็นไงบ้างลูก ที่นั่นสวยไหม ห้องพักเป็นยังไง”

แม่สามีที่แทบจะรักลูกสะใภ้มากกว่าลูกชายตัวเองเอ่ยถามรัวเร็ว มีอย่างที่ไหน ไม่โทรหาลูกตัวเองกลับโทรหาลูกสะใภ้

“ดีค่ะ ที่นี่สวยมากค่ะ ห้องพักก็สวย ยาหยีเพิ่งทานข้าวเสร็จ เดี๋ยวจะออกไปเดินเล่นริมหาด เดี๋ยวถ่ายรูปส่งไปให้แม่ดาดูนะคะ”

สาวๆเขาคุยกัน เมื่อก่อนเธอก็ทำแบบนี้ประจำ เวลาไปไหนที่สวยๆ หรือทำอะไรน่าทาน มักจะส่งรูปมาให้ป้าดาของเธอดูเสมอ

“จ้ะ แล้วพี่ปรินซ์เขาดูแลหนูดีไหม พี่เขารังแกอะไรหรือพูดจาอะไรให้หนูอึดอัดหรือเปล่า”

จะยังไงก็ยังอดเป็นห่วงลูกสะใภ้คนสวยของตัวเองไม่ได้ ถึงจะเห็นว่าลูกชายตัวเองมีท่าทางที่ดี ไม่ได้ดูรังเกียจอะไร แถมยังดูเอาใจใส่เสียด้วยซ้ำ แต่คนไม่เคยรักและไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เพิ่งมาอยู่ร่วมกันได้สองสามวัน คนเป็นแม่และเคยเป็นป้าก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี

“ไม่ค่ะ พี่ปรินซ์ดีกับยาหยีมาก แม่ดาไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”

เธอยิ้มอ่อนแล้วตอบไปตามความจริง เธอไม่ได้โกหกเพื่อให้แม่ดาของเธอสบายใจเลย เพราะเขาก็ดีกับเธอจริงๆเอาใจใส่เธอทุกอย่าง จะมีก็แค่เอาแต่ใจและใช้งานเธอหนักหน่วงไปก็เท่านั้น แต่จะให้ไปร้องทุกข์เรื่องนี้กับใครได้ล่ะ คนอย่างเธอ จะกล้าหรือ น่าอายออกอย่างนี้

“ดีแล้วลูก ค่อยๆเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากัน พี่ปรินซ์เป็นคนดี แต่เขาเป็นประธานบริษัท ก็ติดจะนิ่งๆขรึมๆ ตัดสินใจอะไรเด็ดขาด ทำอะไรตามระเบียบแบบแผนและเผด็จการไปเสียหน่อย มีอะไรก็ค่อยๆคุยกันนะ แล้วถ้ามีเรื่องอะไรที่ยาหยีทนไม่ได้หรืออึดอัด ก็ไม่จำเป็นต้องยอมพี่เขาทุกเรื่องจนเราไม่มีความสุขนะลูก ผัวเมียกันต้องกล้าเปิดใจคุยกันทุกเรื่อง”

“ค่ะ แม่ดา ไม่ต้องเป็นห่วงยาหยีนะคะ ยาหยีมีความสุขดีค่ะ ขอบคุณแม่ดามากๆที่ดีกับยาหยีขนาดนี้”

ดวงตากลมโตเริ่มมีน้ำใสๆมาเอ่อคลอ รู้สึกอบอุ่นเหมือนได้คุยกับแม่แท้ๆ จะบอกว่าเธอมีความสุข จริงๆมันก็คงไม่ใช่ คนไม่เคยรู้จักกัน อยู่ๆคืนแรกก็ต้องยอมพลีกายถวายตัวให้คนแปลกหน้ากระทำตามใจกับร่างกายของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ถึงแม้เขาจะหล่อเหลา สุภาพและพยายามจะอ่อนโยนกับเธอ แต่คนไม่ได้รักกัน อย่างไรมันก็แอบรู้สึกนิดๆไม่ได้

ยิ่งเวลาที่เธอคิดถึงความจำเป็นที่ต้องมาแต่งงานกับเขายิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่และก็ไม่รู้ว่าถ้ารู้จักกันมากขึ้นกว่านี้ เขาจะยังดีกับเธอแบบนี้ไหม เขาและเธอจะเข้ากันได้หรือเปล่า หรืออาจเป็นเขาเองด้วยซ้ำที่อยากจะไปจากเธอ ตอนนี้บางครั้งมันสับสนไปหมด จนเธออดที่จะกังวลไม่ได้ แต่ก็ต้องพยายามเก็บงำความรู้สึกนี้ให้ลึกสุดใจ

“ไปเดินเล่นที่ชายหาดกันนะ ยาหยีอยากดำน้ำไหม ที่นี่มีพายเรือ ดำน้ำตื้นด้วยนะ ไปไหมครับ”

ดวงตาที่แอบเศร้าเมื่อสักครู่เป็นประกายสดใสขึ้นเมื่อเขาเอ่ยถึงกิจกรรมที่เธอชอบ

“ไปสิคะ ไม่รบกวนพี่ปรินซ์เกินไปใช่ไหมคะ”

ดวงตากลมโตสบกับดวงตาคมกริบของเขาอย่างมีความหวัง แล้วเขาจะใจร้ายกับสาวน้อยของเขาได้อย่างไร

“รบกวนอะไรกันครับ เรามาเที่ยวกันนะ ก็ต้องเอาให้เต็มที่สิ ยาหยีอยากทำอะไรอีก บอกพี่ได้เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ รู้ไหม”

“ขอบคุณมากค่ะ”

หญิงสาวเอ่ยขอบคุณพร้อมส่งยิ้มหวานจากใจไปให้เขา แบบนี้ค่อยลืมความทุกข์และความสับสนในใจไปได้หน่อย

แล้วสามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน ก็กลับไปเปลี่ยนชุดที่พร้อมสำหรับการทำกิจกรรมในวันนี้ ภรรยาที่แสนเรียบร้อยของเขาใส่ชุดว่ายน้ำสีชมพูกลีบบัวหวาน แต่แบบของมันไม่หวานไปด้วยเลย ก็แม่เจ้าประคุณเล่นใส่ชุดวันพีชที่ข้างหน้าเว้าลึกจนเห็นร่องอกอวบที่เบียดกันจนชิด ด้านหลังเว้าลึกจนถึงบั้นเอวและมีสายผูกเป็นโบแถวบั้นเอวนั้นชวนให้กระตุกออก ความเล็กของเสื้อในส่วนหน้าอกก็เล็กแคบจนไม่น่าให้อภัย เมื่อเธอหันด้านข้างเขาก็มองเห็นฐานหน้าอกกลมกลึงของเธอเสียเกือบจะครึ่งเต้า ไม่รู้ชุดมันเล็ก หรือเมียเขานมใหญ่กันแน่ อยากจะทำโทษแม่สาวคัพ D ที่ของแท้แม่ให้มาคนนี้จริงๆ ไหงแม่สาวเรียบร้อยของเขาถึงกล้าแต่งตัวอะไรแบบนี้กันนะ

“มีชุดอื่นไหมครับยาหยี”

สามีขี้หวงเหล่ตามองร่างงามของเมียเด็กไม่วางตา หน้าอกใหญ่โตเนินนมล้นทะลัก เอวที่คอดกิ่ว หน้าท้องแบนราบรับกับสะโพกผายสวยและเรียวขางามไร้ไขมันส่วนเกิน และแผ่นหลังขาวเนียนบอบบางนั้น แทบทำเอาเขาเปลี่ยนใจไม่ลงไปดำน้ำ แต่จะขอดำดิ่งในตัวเธอเสียตอนนี้เลย

หญิงสาวก้มมองชุดของตัวเอง มาทะเล เธอก็ใส่ชุดประมาณนี้ ไม่เห็นมีอะไรแปลกประหลาด ทำไมเขาถึงถามหาชุดอื่น หรือเธอใส่ชุดนี้แล้วไม่สวย จึงเกิดขาดความมั่นใจในตัวเองไปนิดหน่อยอีกแล้ว

“ไม่สวยหรอคะพี่ปรินซ์ ชุดว่ายน้ำยาหยีมีแต่ประมาณนี้ แม่ดาก็ซื้อมาให้ใหม่สีส้มกับสีเขียวมรกต โป๊กว่าตัวนี้อีกนะ”

เธอชี้ไปที่ชุดว่ายน้ำอีกห้าชุดที่วางเรียงกันอยู่บนเตียง ชุดที่เธอใส่คือชุดที่เรียบร้อยที่สุดแล้วจริงๆ โอย นี่เขาจะทำอย่างไรกับเธอดี จะห้ามไม่ให้ลงไปดำน้ำก็คงทำร้ายจิตใจของเธอเกินไป

“มีเสื้อ หรือกางเกงคลุมทับไหม พี่ว่ามันโป๊ไปหน่อยนะ พี่ไม่อยากให้ใครมามองของเมียพี่ พี่จะเก็บเอาไว้มองคนเดียว”

แหม ทำอย่างกับคนอื่นมองแล้วของเมียพี่มันจะสึกหรอเสียหน่อย เดือดร้อนให้คนถูกหวงต้องเปิดหาเสื้อคลุมซึ่งเธอก็คุ้นๆ ว่าเธอก็หยิบเสื้อกล้ามตัวใหญ่เนื้อผ้าบางเบาสีขาวกับเสื้อเชิ้ตสีขาวผ้าบางพลิ้วแขนยาวที่ชายเสื้อยาวเกือบถึงหัวเข่าใส่กระเป๋ามาสักตัวสองตัวอยู่นะ

“ใส่เสื้อกล้ามตัวนี้ทับแล้วกันนะคะ แต่ตอนลงน้ำยาหยีต้องถอดนะคะ มันเกะกะและไม่ถนัดค่ะ”

“ครับ ตามนั้น”

แค่ใส่ให้พ้นจากสายตาผู้คนตอนเธอเดินไปไหนมาไหนก็น่าจะเพียงพอแล้ว แต่ยิ่งใส่เสื้อกล้ามตัวบาง ที่บางแบบบ๊างงงง คลุมทับลงไปยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่น่าค้นหา สีชมพูวับแวมที่เห็นโผล่มารำไรยิ่งน่ามองทะลุเข้าไปจนใจสั่น โอ๊ย สรุปมันไม่ได้ผิดที่ชุดแล้วล่ะ มันผิดที่เมียเขาแล้ว ที่สวย น่ารัก หวานอมเปรี้ยวน่ากินขนาดนี้

และก็เป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆ ทุกที่ที่เธอก้าวเดินผ่านไป ต้องมีหนุ่มๆมองตามเธอจนเหลียวหลัง ก็แม่เจ้าประคุณทูนหัวของเขาออกจะสวยงามน่ามองไปทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าสวยหวานโดดเด่น ผิวพรรณที่ขาวผ่องสะท้อนแสงแดด ไหนจะรูปร่างสะโอดสะองของเธอที่มันสวยงามไร้ที่ติไปทุกสัดส่วน ดีแค่ไหนที่เขาบังคับให้เธอใส่เสื้อกล้ามตัวยาวคลุมทับมา ไม่อย่างนั้นเขาคงได้ทำร้ายจิตใจเธอด้วยการพากลับห้องไม่ให้ไปร่วมทริปดำน้ำตื้นดูปลาการ์ตูนในครั้งนี้แน่นอน

บนเรือที่พวกเขาพากันออกมาดำน้ำ มีเพื่อนร่วมทริปอีกหลายคน มีทั้งที่มาเป็นคู่รัก และมาเป็นแก๊งหนุ่มหล่อล้วน ที่มันมองเมียเขาตาแทบไม่กะพริบ เพราะว่าถึงแม้จะมีคู่รักหลายคู่ แต่เมียของเขาก็โดดเด่นสวยงามที่สุดอยู่ดี จนคนอวดเมียสุดแสนจะภูมิใจและหงุดหงิดใจไปพร้อมกัน

เมื่อถึงเวลาต้องลงน้ำ เธอก็ทำให้เขาอยากจะกลั้นใจตายอีกหน เพราะเธอลั่นวาจาไว้ก่อนที่จะมาแล้วว่าเธอจะต้องถอดเสื้อกล้ามตัวนี้ออก เพราะมันเกะกะ และเขาก็ตกปากรับคำไปแล้ว ครั้นจะมากลับคำตอนนี้ก็คงจะเสียผู้ใหญ่ จึงต้องยอมเลยตามเลยให้เธอทำตามที่เธอสะดวกไป เขาก็คงทำให้แค่ป้วนเปี้ยนวนเวียนอยู่ติดกับตัวเธอตลอดเวลา เป็นไม้กันหมากันหนุ่มๆมาเมียงมอง

สามีหนุ่มทำหน้าที่ถ่ายรูปให้กับภรรยาสาวสวยไปหลายภาพจนเธอพอใจ เขาก็เลยถือโอกาสถ่ายภาพคู่กับเธอเสียเลย นับเป็นภาพแรกที่ทั้งสองถ่ายรูปด้วยกันถ้าไม่นับพรีเว็ดดิ้งที่เป็นไฟท์บังคับ

เมื่อถ่ายรูปจนพอใจแล้ว สาวน้อยของเขาก็ขอตัวลงน้ำทันที เขาก็ต้องรีบตามลงไปติดๆเพราะกลัวเมียสาวที่ขาวโบ๊ะจะคลาดสายตา

“ไปกับพี่นะ จับมือไปด้วยกัน”

คนตัวโตออกคำสั่งแกมบังคับ

“ยาหยีว่ายน้ำแข็งค่ะ ดำน้ำแบบนี้หลายรอบแล้วด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ”

เขาไม่ได้ห่วงว่าเธอจะว่ายน้ำไม่แข็งหรือดำน้ำไม่ได้ เขาห่วงว่าเธอจะเสร็จไอ้พวกแก๊งหนุ่มๆที่มันมองเธอตาเป็นมันนั่นต่างหาก

“ไปกับพี่ครับ นี่คือคำสั่ง”

“ก็ได้ค่ะ”

คนตัวบางหน้าม่อยลงทันตา อะไรก็สั่งๆๆ เธอจะคิด จะทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้เลยหรือไง มีสามีแก่ แถมยังเป็นคนเผด็จการก็เป็นแบบนี้แหละ ยาหยีเอ๋ย

คู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน สวมใส่หน้ากากดำน้ำตื้นแล้วจับมือพากันว่ายน้ำไปตามทางที่เจ้าของเรือชี้จุดให้ทันที ภาพใต้น้ำที่แสนงดงามปรากฏต่อหน้าคนทั้งสอง มีทั้งปะการังน้ำตื้นที่ยังคงสวยงามและเป็นธรรมชาติ ฝูงปลาน้อยใหญ่เวียนว่ายมารอบตัวมากมาย รวมทั้งปลาการ์ตูนที่เมียสาวของเขาตื่นเต้นที่จะได้มาดูยิ่งนัก

ทั้งคู่ดำน้ำชมความงดงามอีกพักใหญ่ก็รู้สึกเริ่มเหนื่อย จึงหาที่แวะพัก นั่นก็คือโขดหินขนาดใหญ่ที่อยู่ใต้น้ำ ชายหนุ่มไปหยุดยืนอยู่ตรงนั้นแล้วคว้าตัวภรรยาสาวให้เอาขามาเกาะเกี่ยวสะโพกแกร่งของเขาเอาไว้ทันที เพราะขนาดที่เขาสูงเกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ระดับน้ำยังสูงถึงระดับอก ไม่ต้องพูดถึงแม่ตัวน้อยของเขาเลย เพราะถึงแม้เธอจะสูงเพรียว แต่เธอก็เตี้ยกว่าเขามากทีเดียว

หนุ่มสาวยืนแนบชิดกันอยู่ในน้ำทะเลใสแจ๋ว หญิงสาวเอาแขนทั้งสองข้างของเธอโอบล้อมรอบคอเขาเพื่อพยุงกาย ขาเรียวของเธอก็เกาะเกี่ยวรอบสะโพกสอบของเขาแน่น ใบหน้าของคนทั้งคู่จึงอยู่ใกล้กันแทบไม่ถึงคืบ

หญิงสาวเบือนหน้าหนีเพราะรู้สึกประหม่า เมื่อสัมผัสได้ว่าเขาเอาแต่จ้องมองใบหน้าของเธอไม่วางตา จึงเป็นการเปิดโอกาสให้คนหื่นยื่นใบหน้าเข้าไปคลอเคลียกับแก้มใสที่กลายเป็นสีชมพูระเรื่อ

จมูกโด่งของเขาลากไล้คลอเคลียกับแก้มนุ่มของเธออยู่นาน ก่อนปากหยักได้รูปจะกดจูบแผ่วเบาลงบนแก้มนั้นหลายจุด และไถลเข้าซุกไซ้ใบหูและซอกคอขาวของเธออย่างอ่อนโยน

“อื้อ พี่ปรินซ์คะ..”

“ครับ ยาหยี”

รู้ว่าเธอเอ่ยขัดให้เขาหยุดการกระทำ แต่คนหน้ามึนก็ไม่ยอมหยุดง่ายๆ ยังคงซุกไซ้จมูกโด่งและกดปากร้อนๆ จูบไปทั่วลำคอของเธอซ้ำไปซ้ำมา สัมผัสดุนดันแข็งขึงที่จุดอ่อนไหวกลางกายเธอ ทำให้หญิงสาวตกใจตัวสั่นสะท้าน เธอกลัวเหลือเกินว่าคนหื่นจะจับเธอกินกลางทะเลให้ได้อับอายผู้คน

“พะ พี่ปรินซ์คะ ยะ ยาหยี..”

“พี่ไม่ทำหรอกครับ ไม่ต้องกลัว ถึงแม้ว่าพี่จะอยากแค่ไหน แต่ก็ไม่ทำอะไรประเจิดประเจ้อให้เมียอายหรอกครับ”

เสียงแหบพร่ากระซิบอยู่ข้างใบหู มันสยิวจนเธอต้องหดเกร็งลำคอหนีการรุกรานจากเขา

“ยาหยี พี่ขอจูบหน่อย”

“คนเยอะ ยาหยีอายค่ะ”

เป็นครั้งแรกที่เธอเอ่ยปฏิเสธเขา และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เขาคงต้องข่มใจอีกหน่อย อีกไม่นานก็กลับถึงห้องแล้ว

“งั้นถ้ากลับถึงห้อง ยาหยีต้องตามใจพี่ทุกอย่างนะ”

ทำอย่างกับว่าทุกวันนี้เธอขัดใจเขาได้อย่างนั้นแหละ จะต้องการทำอะไร ท่าไหน ยังไง หรือกี่ครั้ง ไม่ว่าเธอจะร้องประท้วงเอ่ยขอยังไง ถ้าเขายังไม่หยุด เธอก็ไม่มีสิทธิ์มีเสียงอยู่ดี

“พูดเหมือนยาหยีขัดใจพี่ได้”

คนตัวเล็กในอ้อมกอด สะบัดหน้าใส่เขาน้อยๆ มันน่ารักน่าหยิกมากๆสำหรับเขา เมียสาวแสนสวยของเขาเริ่มมีอารมณ์ร่วมแล้ว เธอเริ่มสนิทสนมกับเขามากขึ้นจนกล้าที่จะแสดงความรู้สึกและสีหน้าออกมาแล้ว ถือเป็นนิมิตหมายอันดีสำหรับเขา เพราะเขาก็อยากให้เธอเป็นตัวของตัวเองเต็มที่ในตอนที่อยู่กับเขาเหมือนกัน

“ขี้งอนจังครับ น่ารักจัง”

คนหล่ออดใจไม่ไหว หอมแก้มเธอไปแรงๆ หนึ่งฟอดใหญ่ แล้วก็ชักชวนพาเธอดำน้ำกับขึ้นเรือเพื่อพักผ่อน ซึ่งเธอก็ยินยอมตามเขาไปโดยดีเพราะเริ่มเหนื่อยล้ามากแล้ว