Ep.6 มองอีกมุม

922 คำ
เสียงเพลงดังกระหึ่ม ดีเจหนุ่มสาววาดลวดลาย ในเวที นักท่องเที่ยวชายหญิงเกือบร้อยคน ดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน สาวๆแต่งกายยั่วยวนวาบหวิว ดูเร้าใจ คนข้างๆคลอเคลีย ออดอ้อน ปากแดงฉ่ำดื่มเหล้า อย่างยั่วยวน สายตาที่สบมามีความหมาย พริตตี้สาว ลูบไล้เคล้าคลึงทั่วร่างกาย วินคว้าเอวบางเข้ามากอดก่ายแนบชิด ประกบปากจูบอย่างยั่วเย้า ยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม แล้วอมเหล้าไว้ในปาก ก่อนจะกรอกเหล้าเข้าปากเธอ แล้วบดจูบลงไป เสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ "แค่จูบพี่วิน แอนก็จะแย่แล้วค่ะ พี่วินจูบเก่งมาก" นิ้วเรียวยาว ปลายเล็บทาสีแดงสด ลูบไล้ไปยังเป้ากางเกง "ซิปตุงขนาดนี้ เราออกไปข้างนอกเถอะค่ะ" เสียงกระซิบข้างหู วินลุกขึ้นโอบร่างบางติดมือออกไป เพื่อนร่วมโต๊ะ มองอย่างเข้าใจความหมาย พริตตี้สาวยิ้มหวานให้กับเพื่อนอย่างประกาศชัยชนะ คนอื่นๆมองกันด้วยความอิจฉา แค่ได้เค้ามากอดรัดก็น่าฟินแล้ว คุณวินยังใจดีให้ค่าขนมอีกด้วย ใครๆก็อยากได้คุณวินทั้งนั้น สาวๆบนโต้ะต่างส่งสายตาตามออกไป วินโอบเอวบางขึ้นไปห้องวีไอพีด้านบน ลูกน้องเปิดประตูอย่างรู้หน้าที่ ในนั้น มีโซฟาโค้งขนาดใหญ่ เก้าอี้ตัวใหญ่ โต๊ะกลาง และเหล้ายี่ห้อดังอย่างพร้อมสรรพ วินผลักเธอไปบนโซฟา ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อลงเผยให้เห็นผิวสีแทน กล้ามเนื้อแน่น เข็มขัดแบรนด์หรูปลดออก แล้วถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็ว แก่นกายโป่งพอง อยู่ภายในชั้นในสีดำสนิท พริตตี้สาวนั่งบนโซฟา ขาอ้าออกออกพร้อมเต็มที่ วินขยับเข้าไปใก้ล แล้วส่งตัวตนเข้าปากคนตรงหน้า เธออม ดูดแท่งร้อนด้วยความเชี่ยวชาญ ถุงยางถูกแกะออกอย่างรวดเร็ว สอดครอบทันทีที่ดึงแท่งร้อนออกจากกายสาว เค้าขยับนั่งลง มือหนาดึงชุดกระโปรงขึ้น เธอไม่ได้สวมชั้นใน ข้างล่างเลยด้วยซ้ำ วินนั่งลงยกร่างบางขึ้นมาทาบทับ ให้เธอนั่งคล่อมเค้าแทน "ทำให้หน่อย ทำดีให้กระเป๋าใบนึง" สิ้นคำ เธอขยับตัวนั่งคล่อมด้วยความเชี่ยวชาญ เอวบาง โยกขยับ มือปลดสายเสื้อออก โชว์นมที่ดูไม่เป็นธรรมชาติ แต่ยั่วยวน วินคว้านมมาจับด้วยความเสียวซ่าน ข้างล่างเธอขยับโยกเก่งจริงๆ วินบีบนมอย่างเร้าใจ ก่อนจะเด้งรับข้างล่างอย่างรวดเร้ว แล้วฉีดน้ำใส่ถุงยางอย่างสุขสม เค้ายกตัวเธอขึ้นทันที เดินเข้าไปในห้องน้ำข้างๆ ล้างหน้า ซับเหงื่อ แล้วโยนผ้าเช้ดตัวผืนเล็กออกมาให้ "แต่งตัวนะ เก่งนะเนี่ย อายุเท่าไหร่"เค้าถามเปลี่ยนอารมณ์ระหว่างใส่เสื้อผ้า "21ค่ะ" เสียงตอบแบบแหบพร่า เธอดูเหนื่อยอ่อนระทดระทวย มือหนาคว้ากระเป๋าตังค์ หยิบเงินออกมาปึกนึงโดยไม่นับ ไม่น่าจะต่ำกว่าสองหมื่นส่งให้ แล้วเดินออกไป ไม่พูดอะไรอีก ใบปอ ถือถุงขนมหอบพะรุงพะรังขึ้นมา วันนี้เธอสายมาก รถติดมหาประลัย ขนาดออกมาเร็วกว่าเดิมยังไม่ทัน มือบางสาละวันจัดขนมอย่างรวดเร็ว วินมองตามแม่ค้าขนมที่เดินเข้าไปด้านใน สายตาคมคิดย้อนไปถึงคนอีกคนเมื่อคืน ยัยเด็กนี่อายุน่าจะน้อยกว่า หน้าตาก็ดีกว่าด้วยซ้ำ ถ้ารักงานสบาย คงหางานอื่นได้ไม่ยาก เค้ารู้ซึ้งดีเลยว่าขายของเหนื่อยและยุ่งยากขนาดไหน ขนาดเค้ามีลูกน้องทำขนม มีคนเก็บล้าง วัตถุดิบก็มีคนจัดหามาให้ แต่เด็กคนนี้ วิ่งหน้าตาตื่นมาส่งขนมทุกวัน จำนวนค่อนข้างมาก และยังต้องกลับไปเตรียมของวันพรุ่งนี้ สายตาที่มองมีแววอ่อนแสงลง เมื่อสบสายตาเธอที่ส่งรอยยิ้มมาให้ วินเรียกเธอทันที "น้องๆ ลูกสาวไม่มาหรอ " เค้าชวนคุยอย่างไม่รู้จะถามอะไร "เธอส่งรอยยิ้มมาให้ ก่อนจะตอบว่า "วันนี้ยุ่งมากค่ะ ก็เลยไม่ได้พามาด้วย " ใบปอมองแถวขนม วันนี้มีคนรอเพียง4-5คน เธอจำได้ว่า พอใจอยากกินขนมนี้มาหลายเดือนเเล้ว เธอจึงบอกเค้า " วันนี้แถวไม่ยาวมาก หนูจะเข้าคิวซื้อไปฝากพอใจสักสองชิ้นนะคะ" วินพยักหน้ารับคำ ใบปอไปยืนต่อแถว ระหว่างรอเธอมีกระดาษแผ่นเล็กจดยุกยิกในมือ วินยืนมองเธอ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ มัดผมรวบที่ตอนนี้ยุ่งนิดหน่อย สะพายกระเป๋าสะพายข้าง ดูธรรมดาแต่น่ารักแบบเด็กๆ วินคิดในใจ แต่คงไม่เด็กแล้วสินะ มีลูกโตจะเข้ารร.อยู่แล้ว ความคิดค้านในใจ เสียงหวานสั่งขนมสองชิ้น ราคาชิ้นละเกือบร้อย เค้าขายวันนึงคงได้เท่ากับเธอขายทั้งเดือนละมั้ง ใบปอมองเครื่องและอุปกรณ์ที่ทำโชว์อย่างตื่นตาตื่นใจ มือบางคว้าถุงขนมมาและจ่ายเงิน พนักงานบอกว่า สั่ง2ชิ้น คุณวินจัดให้เพิ่มอีก 2ชิ้นนะคะ ใบปอยิ้มรับ เมื่อเดินผ่านเค้า เธอหยุดยกมือไหว้ "หนูขอบคุณนะคะ สำหรับขนม วันหลังจะพาพอใจมาขอบคุณด้วยนะคะ "แล้วรีบเดินออกไปด้วยความยินดี
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม