วิน

900 คำ
ร่างสูงโปร่ง ผิวสีแทน ดูสมาร์ท ทั้งท่าทางและเสื้อผ้าที่สวมใส่ ดูหรูหราและแพงไปทั้งตัว การ์ดในผับเปิดประตูออกพร้อมยกมือไห้ว อย่างนอบน้อม ผับหรูแห่งนี้ ต้องมีเม็มเบอร์เท่านั้น ถึงจะเข้าไปได้ The sky อยู่บนชั้นบนสุดของตึก มีมุมมองวิว 360องศาทั่วกรุงเทพ ยอดจองของ ลูกค้าแน่นทุกคืน แถมยังจองจัดอีเว้นท์ หรือ จัดงานวันเกิด ยาวข้ามปี ที่นี่เป็นแหล่งทำเงินหลักของเค้า แม้วินจะมีผับอีกสองแห่ง และร้านขนมอีกร้านนึง แต่ก็ยังไม่ทำเงินเท่าที่นี่ เสียงผู้จัดการเข้ามาทักทายและรายงานรายได้เมื่อคืนนี้ วินพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัว วิวสวยอากาศดี บรรยากาศในร้านตกแต่งอย่างหรูหรา ชุดโซฟา เก้าอี้ เเก้วเหล้า แก้วน้ำ จานชามดูหรูหราสมราคา เม็มเบอร์ แม้ไม่มีเม็มเบอร์ แต่ก็ต้องมีบัตรเพื่อจะเข้าออกเป็นกรณีพิเศษ เหมือนที่น้ำหวานได้ว้อชเชอร์จากแม่เค้า แล้วมาเที่ยวที่นี่ จนได้เจอกับไอ้ณัฐฎ์ เพื่อนเค้า เมือก่อนมันก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเค้าเท่าไหร่ พอเจอน้ำหวาน เพื่อนเค้าก็เปลี่ยน เปลี่ยนชัดเจน ตอนจีบว่าติดแล้ว พอแต่งติดยิ่งกว่า ตอนนี้เมียท้อง ไอ้ณัฐฎ์หายหัว คุยกันล่าสุดมันบอกกูอาบน้ำวันละสี่รอบอย่างต่ำ เมียกูเค้าเหม็นกลิ่นน้ำหอมกู กูต้องอาบน้ำก่อนถึงจะกอดเค้าได้ พูดเหมือนจะลำบากแต่น้ำเสียงดูมีความสุขนัก ส่วนตัวเค้าเอง ไม่เคยคิดจะจริงจังกับใคร แค่นอนอุ่นบนเตียง กินข้าวด้วยกัน1-2ครั้ง คุยกันเรื่องไร้สาระไปมันน่าเบื่อ บางคนก็ปลอมทุกอย่าง จนอาจจะหาเบ้าหน้าเดิมไม่เจอ จะมีบ้างไหม คนที่จะทำให้เค้าอยากหยุดชีวิตโสด ฝากหัวใจเค้าไว้ในมือเธอคนนั้น อย่างที่แม่คาดหวังไว้ เสียงพูดคุยเบาๆ ในร้านอาหารหรู ราคาแพงระยับ วินเดินเข้าไปสีหน้าไม่ค่อยดีนัก คุณวิภาวีหันมามองหน้าลูกชายสายตาตำหนิ "สวัสดีครับ คุณป้า น้องพิมมี่ ขอโทษที่ช้านะครับ ที่ร้านยุ่งมากจริงๆ" สีหน้าแสดงความเสียใจออกมา มือหนาส่งถุงขนมยี่ห้อดังที่เค้าเป็นเจ้าของ "ขนมครับ ผมเอามาฝากคุณป้า และน้องพิมมี่" สองแม่ลูกตาโต ยิ้มรับอย่างยินดี "ได้ข่าวว่าแถวยาวมากนะจ้ะ " คนเป็นแม่เอ่ยถาม "ครับ ยาวมาก ถ้าช่วงลูกค้าเยอะมากๆบางคิวต้องรอกว่า สองชั่วโมง ตอนนี้ผมต้องแจ้งตัดให้ลูกค้าสั่งไม่เกินท่านละสิบชิ้นไปก่อนนะครับ" หญิงสาวมองคนตรงหน้า อย่างพิจารณา วันก่อนคุณแม่เธอบอกว่า คุณวิภาวี แม่ของคุณวิน ไฮโซหนุ่มหล่อ อยากจะชวนเธอและคุณแม่ มาทานข้าวเพื่อทำความรู้จักกันไว้ เธอตอบรับแบบแกนๆ ดีกว่าอยู่เฉยๆ แต่มาวันนี้เมื่อมาเห็นคนตรงหน้าแล้ว เธอกลับรู้สึกดีใจที่ตัดสินใจมา เค้าหล่อมาก ผิวสวย หน้าเข้ม ดูดีไปหมด พูดจาเป็นงานเป็นการ เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเค้าถึงเป็นที่พูดถึงนักว่า หล่อร้าย ควงสาวเปลี่ยนเป็นว่าเล่น ก็หล่อ รวย ขนาดนี้ ใครจะไม่อยากได้ วินมองสาวสวยตรงหน้า เธอหน้าสวยหวาน จมูกธรรมชาติ แต่คางเเหลมไปนิดสงสัยเพิ่งจะโบท็อกมาแน่ๆปลายคางเหมือนจะเป็นก้อนนิดๆ วินยิ้มอย่างอารมณ์ดี บ้านนี้ขายทอง แม้จะมีไม่กี่สาขาแต่ก็ดูมั่นคงเพราะสืบทอดต่อเนื่องกันมาหลายรุ่น ลูกสาวคนเดียว พ่อแม่หวง ตามใจ เล่นยาก ถ้าแหย่ปุ้ปรับรองติดปั้ป คือแม่คุณคงตามติดเค้าปั้ป ตลอดเวลาแน่ๆ ระหว่างมื้ออาหาร ทั้งสี่คุยกัน อย่างดี สองแม่ยิ้มหวานคล้ายจะรู้ใจว่า งานนี้จะประสบผลสำเร็จไปอีกขั้น หลังมื้ออาหารคุณวิภาวี พูดเปิดทางให้ลูกชายว่า "น้องพิมมี่ พี่วินเค้าอยากจะขอเบอร์หนู เผื่อวันหลังจะโทรไปคุยจะได้ไหม" หญิงสาวเอียงอาย ก่อนจะบอกเบอร์เบาๆ วินหยิบมือถือ เบอร์ที่ไม่ค่อยได้ใช้ขึ้นมากด แล้วเตรียมจะเก็บ แต่หญิงสาวกับถามต่อว่า "พี่วินไม่ได้โทรมาหรอคะ โทรมาเบอร์พิมมี่เลยค่ะ ถ้าเบอร์แปลกๆ พิมมี่ไม่รับ "คล้ายๆจะบังคับชายหนุ่มให้เอาเบอร์เค้าให้ตัวเองด้วย วินจึงกดโทรออกอย่างเสียไม่ได้ แล้วทั้งสองบ้านก็แยกไป แม่เค้ายังย้ำอีกครั้งว่า "ถ้าพี่วินโทรไป น้องพิมมี่ต้องรับสายด้วยนะ" วินถอนหายใจออกมาหลังแยกกับสองแม่ลูก หน้าตูมใส่แม่ทันที "วินมาเจอคนนี้แล้ว แม่เลิกยุ่งเรื่องนี้กับวินสักสองเดือนนะ วินขอร้อง "นางค้อนลูกชาย แล้วเลียบๆเคียงว่า น้องน่ารักไหม โอเคหรือเปล่า เค้าไม่ตอบแต่ถอนหายใจทำท่างอนใส่แม่ตัวเอง แล้วรีบพาแม่กลับบ้านอย่างหงุดหงิดใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม