เขายกตัวเธอขึ้นไปนั่งบนขอบสระ แล้วโหนตัวขึ้นจากน้ำ ก่อนจะรวบร่างบางเข้าสู่อ้อมกอด โดยที่คนตัวบางพยายามดิ้นรนขัดขืนเพราะคิดว่าเขาจะทำมิดีมิร้าย
“อย่าดิ้น ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก”
แม้จะอยากทำแค่ไหนก็ตาม แต่เธอคือของต้องห้ามสำหรับเขา เธอคือลูกสาวสุดที่รักของเจ้านายผู้มีพระคุณ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้น ต่อให้เมาแค่ไหน ก็ห้ามขาดสติ
เขาช้อนอุ้มคนร่างบางที่หยุดดิ้น แล้วพาเดินเข้าห้องนอนของเธอไป ก่อนจะพาเธอไปวางไว้ในอ่างอาบน้ำใบโต เปิดน้ำอุ่นอย่างแรงจนเต็มโดยที่เขาไม่ได้เปิดไฟ จึงมองเห็นเป็นเงาตะคุ่มๆ เพียงเลือนรางเท่านั้น
“ทำอะไร”
“คุณต้องอาบน้ำ น้ำในสระมันไม่ได้สะอาดขนาดนั้น”
“แต่ฉันไม่ไหวแล้ว อยากนอน”
“ชวู่ อย่าดื้อ ถอดชุดออกแล้วอาบน้ำครับ”
“อืออ”
จู่ๆ คนตัวเล็กก็ดึงมือเขาให้เซถลาลงมานั่งประจันหน้ากับเธอในอ่างอาบน้ำใบโต แม้จะมองไม่เห็นอะไรของกันและกันเลยแม้เพียงนิด แต่สถานการณ
