อีกด้านหนึ่ง
“แจ็คคะ แผนของเราสำเร็จไปอีกขั้นแล้วนะคะ” โมนาเดินมาบอกแจ็คที่นั่งจิบวิสกี้ดับความกลัดกลุ้มอยู่ตรงระเบียงห้องพัก “นีร่าเข้าถึงตัวพวกมันแล้ว และตอนนี้พวกมันกำลังพานีร่าไปยังจุดที่เราต้องการค่ะ”
“อืม” แจ็คทำเสียงรับรู้ในลำคอ ก่อนจะกระดกดื่มวิสกี้ที่เหลือจนหมดแก้ว
“คุณไม่ต้องทุกข์หรือกังวลไปหรอกนะคะ นีร่าเก่ง ฉลาดและมีฝีไม้ลายมือพอตัว เธอเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว และที่สำคัญนีร่ายินยอมที่จะทำงานนี้เอง” โมนารู้ดีว่าแจ็คเป็นห่วงณรินพิชญ์มากแค่ไหน ซึ่งเธอเองก็เป็นห่วงนกต่อสาวเช่นกัน
“ผมรู้ แต่ผมก็อดห่วงนีร่าไม่ได้” ความเป็นห่วงของเขาที่มีต่อณรินพิชญ์มากเกินกว่าที่จะละเว้นหรือทำให้น้อยลงได้ ยิ่งตอนนี้เธอกำลังนำพาตัวเองเข้าไปสู่ขุมนรก ความเป็นห่วงที่อยู่ในใจของแจ็คเพิ่มพูนหลายเท่าตัว “แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง”
