มือใหญ่จับมั่นตรงบั้นท้ายงามงอน ก่อนจะพลิกกายให้ร่างของเขานอนอยู่บนที่นอน แล้วร่างเล็กอยู่เหนือตัวของเขาแต่ก็ยังอยู่ในลักษณะกลับหัวกลับหางเช่นเดิม ท่วงท่านี้ทำให้นันท์นภัสสามารถละเลงความเสียวกระสันให้เขาได้อย่างถนัด ส่วนเขาก็ชิมรสหวานจากกายสาวได้เต็มๆ ไม่เปลี่ยนแปลง
“อา...อา...คุณอูโก้...อา”
ระหว่างที่เธอครอบครองแก่นกายชาย นันท์นภัสเงยหน้าขึ้นเพื่อปลดปล่อยเสียงครางเพราะเวลานี้ทั้งลิ้นและปากของเขายังแนบสนิทอยู่กับดงดอกไม้ ลิ้นหนาแทรกลึกเข้าไปถึงภายใน ป่ายไปทั้งซ้ายและขวา กวาดชิมน้ำเสน่หาที่เอ่อล้นอย่างไม่คิดที่จะหยุดความรัญจวนเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง น้ำเสน่หาไหลพรากให้เขาดื่มชิม
ลิ้นของอูโก้เวลานี้คล้ายกับมัจฉาแหวกว่ายในบ่อน้ำ ลิ้นหนายังคงซอกซอนหารสหวานอันชุ่มฉ่ำแทบจะทุกพื้นที่ที่ลิ้นของเขาจะเข้าถึง เขาไม่เคยแบบนี้ให้กับสตรีคนใดมาก่อน แม้กระทั่งกานต์วิภา หญิงสาวที่เขารักหมดใจ แล้วพอได้ดื่
