เป็นอีกวันหนึ่งที่แจ็คมาเดินเตร็ดเตร่อยู่ในห้างสรรพสินค้า ตลอดหลายวันมานี้ความหวังของเขาก็ยังไม่สัมฤทธิ์ผล เขายังไม่ได้พบเจอรักแรกของตน แต่ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ละความพยายาม เดินทางมาห้างดังกล่าวแทบจะทุกวันและเลือกที่จะมาเวลาเดียวกันกับที่เคยเจอณรินพิชญ์ในวันนั้นหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะได้เจอเธอ
“ขอให้เจอทีเถอะ” แจ็คพูดกับตัวเอง ขณะที่เขากำลังจะก้าวลงจากบันไดเลื่อนปากของเขาพูด แต่ตาก็สอดส่ายไปทั่ว เผื่อเธอจะปรากฏกายที่ใดที่หนึ่ง
และแล้วความหวังของเขาก็เป็นจริง เมื่อแจ็คเห็นร่างของหญิงสาวที่เขาต้องการพบเดินออกมาจากร้านขายยาที่อยู่ชั้นที่เขากำลังลงไปพอดี แจ็คไม่รอช้ารีบเดินแกมวิ่งไปยังสาวร่างสวยนางนั้นทันที
“ว้าย!” เสียงอุทานดังออกมาจากปากของณรินพิชญ์ เมื่อร่างกายของเธอถูกใครบางคนชนเข้าทางด้านหลัง ถุงที่ถืออยู่ในมือตกหล่นไปอยู่บนพื้น
“ขอโทษครับ ผมมัวแต่กดข้อความในมือถือเลยไม่ได้มอง
