Chapter 1 สาวชุดแดง

1166 คำ
ปลายกระโปรงชีฟองสีแดงเพลิงพลิ้วไปตามจังหวะการเดินของหญิงสาว เธอเกล้าผมด้วยรัดเกล้าสีเงินเป็นประกายแวววาว สวมหน้ากากขนนกสีดำดุจขนอีกา ชุดของเธอเป็นเดรสสั้นจู๋อวดเรือนขาขาวผ่อง แต่มีหางปลาชีฟองพลิ้วยาวลากพื้น กระนั้นเท้าสวยๆ ในรองเท้าส้นสูงสีแดงก็เยื้องย่างอย่างมั่นใจและไม่เหยียบชายกระโปรงตัวเองเลย “ผู้หญิงคนนั้นใคร ใช่แขกของเราเหรอ” ลูซิโอ เดรอซซี ถือแก้วไวน์ทรงสูงไว้ในมือขณะชี้นิ้วไปยังแม่สาวชุดแดงและถาม “วันนี้ตีมงานสีดำหรือน้ำเงินไม่ใช่เหรอ นั่นเข้างานผิดหรือเปล่า ไปแจ้งเขาด้วย เดี๋ยวเขาจะพลาดปาร์ตี้ของเขา” ออแกไนซ์เซอร์สาวหันมองตามแล้วจะอ้าปากบอกว่าถูกงานแล้ว เพราะผู้หญิงคนนั้นมีบัตรเชิญจากคู่บ่าวสาวเจ้าของงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้หลังพิธีวิวาห์นี้ ซึ่งก็เป็นน้องชายฝาแฝดของเขากับสาวใช้ในบ้าน แต่พอจะหันไปตอบคำถาม ลูซิโอก็เดินไปคุยกับแขกในงานคนอื่นแล้ว ดูเหมือนจะเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ของเขาเองที่ได้รับเชิญมาด้วย เรื่องการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องใหม่ สาวสวยคนจัดงานจึงหันไปสั่งงานลูกน้องต่อแล้วลืมเรื่องลูซิโอกับสาวชุดแดงไปเลย เสียงเพลงอึกทึก จังหวะเร้าใจชวนให้ยิ่งสนุก กว่าที่คู่บ่าวสาวจะเข้ามาในงาน สุมิตราก็ชักจะเมาแล้วเพราะดื่มไวน์ไปหลายแก้ว เธอคออ่อนอย่างกับอะไรดี แต่ไวน์ของงานนี้ก็อร่อยเป็นบ้า หญิงสาวชุดแดงเดินไปกอดรสิตา...เจ้าสาว เอ่ยคุยด้วยเป็นภาษาไทย ก่อนเปลี่ยนมาใช้ภาษาอิตาเลียน ลืมไปเลยว่าตนเองสอนภาษาไทยให้สาวน้อยไปแล้ว โอ๊ย... เมา “ดีใจด้วยนะโรส รอมานานในที่สุดก็ถึงวันนี้เสียที” “พี่มิ้วเหรอคะ” เจ้าสาวในชุดเดรสสั้นสีขาวผูกโบขนาดใหญ่ไว้ด้านหลัง หันมาดันตัวเธอออก ดวงตากลมโตมองมาอย่างตื่นเต้นดีใจ หล่อนยิ้มหวาน เอ่ยชมจากใจเป็นภาษาไทยที่เธอสอน “โห ชุดสวยมากเลย” สุมิตราฟังแล้วหัวเราะ แล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองกินไวน์ หรือกินก***าเข้าไปวะเนี่ย... เมาจังเลย “พี่ฟังผิด ได้ยินว่าให้สวมชุดแดง ดูสิ ดีนะที่ยามให้พี่เข้ามา” แขกสาวจากประเทศไทยยืนคุยอยู่กับเจ้าสาวได้ไม่นาน อัลเบอร์โตในชุดสีขาวเช่นเดียวกับเจ้าสาวของเขาก็เอ่ยปากขอตัวรสิตา เข้าไปในงานก่อน สุมิตราจึงถูกปล่อยไว้ลำพัง แต่ก็ไม่นานหรอก ไม่รู้ทำไมผู้ชายคนนั้นคนโน้นคนนี้เข้ามาคุยกับเธอเยอะแยะ เข้ามาขอชนแก้ว แก้วแล้ว แก้วเล่า กระทั่งคนหนึ่งเดินมาจับแขน เธอจึงสะบัดออก อะไรกัน เขาเป็นใครมายุ่มย่ามจับตัวเธอได้ยังไง “คุณเป็นแขกของใคร” ชายหนุ่มถาม เขามีดวงตาลุ่มลึกสีฟ้าคราม เรือนผมสีทองอำพันน่าหลงใหล หนวดเคราเล็มสั้นทำให้เขาดูเซ็กซี่ขี้เล่นอย่างประหลาดแต่เอ๊ะ ทำไมเขาเหมือนเจ้าบ่าวจัง เหมือนจนน่าประหลาดแม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่คนนี้สวมชุดสูทลำลองสีดำ เมื่อกี้อัลเบอร์โตสวมชุดสีขาวและไม่ได้สวมหน้ากากนี่นา “เอ่อ” เธอหาเสียงตัวเองไม่เจอ กระทั่งได้ยินเสียงเคาะแก้วไวน์ เมื่อหันมองไปก็เห็นอัลเบอร์โตและเจ้าสาวยืนอยู่ตรงโต๊ะกลาง ท่ามกลางแสงไฟ พวกเขากำลังพูดขอบคุณแขกกัน ก่อนจะเปิดฟลอร์เต้นรำ แล้วใครคนหนึ่งก็จับเอวสุมิตราจากทางด้านหลัง “เต้นรำกับผมนะครับ” ชายร่างสูงผอม ดวงตาเจ้าเล่ห์แย้มยิ้มให้เธอราวงูพิษ ก่อนที่ชายตรงหน้าจะกระชากตัวเธอแย่งไปชิด ดวงตาคมกร้าวมองอีกฝ่ายราวกับจะกระทืบให้จมดิน “ผู้หญิงของผมครับ” เขาพูดสุภาพ หากทว่าหนักแน่น จนอีกฝ่ายหน้าซีดเผือด “ขอโทษที คุณคงต้องชวนคนอื่น” โดยละมุนละม่อม เธอถูกดึงเข้าไปตรงฟลอร์เต้นรำและขยับตัวตามเสียงเพลงด้วยสัญชาตญาณทันที สุมิตรามึนงง...เมา...ทำตามเขาไปโดยไม่รู้เลยว่าลูซิโอเพิ่งช่วยเธอมาจากชายที่ขึ้นชื่อว่าอันตรายที่สุดในอิตาลี! หมอนั่นเป็นเสือผู้หญิง เคยทำร้ายคู่นอนปางตายจนกลายเป็นข่าวมาแล้ว มิหนำซ้ำยังเลี้ยงนางบำเรอไว้มากมาย ดูเหมือนหญิงสาวจะเมามายไม่มีสติ ขืนปล่อยไป เธอต้องตกเป็นเหยื่อรายต่อไปของหมอนั่นเป็นแน่ แบบนี้ถึงจะเข้างานผิดก็ปล่อยไปไม่ได้แล้ว เธอเป็นเป้าหมาย แบบนี้ จะถูกฉุดไปเมื่อไรไม่รู้ หญิงสาวก้าวตามทำนอง เต้นรำกับเขา ก่อนนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ตกลงยินยอมเสียหน่อย จึงหยุดเดิน ดึงมือออก มองหน้าเขางงๆ แล้วก็หันหลังเดินออกมาจากฟลอร์เต้นรำเลย สุมิตราเดินชิมนั่น ชิมนี่ คุยกับคนนั้นคนนี้ โดยไม่รู้เลยว่ามีบอดี้การ์ดร่างใหญ่เดินตามเป็นเงาทะมึนอยู่ด้านหลังคอยส่งสายตาปรามพวกผู้ชายที่พยายามถือโอกาสจากความเมาของเธอ จนเพลงเปลี่ยนเป็นจังหวะสนุก แสงไฟหรี่ลงเกือบมืด ลูซิโอก็ยิ่งเดินตามประชิดจนหญิงสาวจับได้ เธอหันมองเขาอย่างรำคาญ ก่อนตัดสินใจหนีเข้าห้องน้ำหญิง หญิงสาวยืนมองตัวเองในกระจก ผมเผ้าที่เกล้ามาอย่างดีตอนนี้หลุดลุ่ยไปบ้างแล้ว แต่กลับยิ่งทำให้เธอดูเซ็กซี่น่าค้นหา แก้มนวลแดงปลั่งด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ กระนั้นหน้ากากขนนกก็พรางตาใบหน้านวลลออไปเสียเกือบครึ่ง เธอถอนหายใจเบาๆ ถ้าเป็นไปได้ไม่อยากกลับไปเมืองไทยเลย แต่ถ้าไม่กลับไป แม่อาจจะตกอยู่ในอันตราย... เคล้ง! หญิงสาวสะดุ้ง หันมองห้องน้ำด้านในสุดที่มาของเสียงแล้วก็ยืนงงด้วยความเมา เธอเดินเข้าไปอย่างระวัง ก่อนได้ยินเสียงสวบสาบของเสื้อผ้าถูไถกัน เสียงลากไล้ปลายลิ้นไปตามผิวเนื้อ และเสียงครวญครางอู้อี้ฟังไม่ได้ศัพท์ลอดออกมาจากในห้อง สุมิตราแก้มแดง เดาออกทันทีว่าเกิดอะไรข้างใน... ภาพความทรงจำพลันปรากฏในความคิด วันที่เข้าไปในรีสอร์ทของเพื่อนร่วมหมู่บ้านแล้วได้เห็นภาพการร่วมรักอย่างร้อนแรงของคู่บ่าวสาวคืนนี้ อันเป็นสาเหตุทำให้ได้รู้จักกับพวกเขา และได้รับเชิญมางานนี้ โธ่เอ๊ย เธอดวงสมพงษ์กับการเป็นนักถ้ำมองหรือยังไงนะ!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม