“แล้วพ่ออาร์มกินอะไรมากหรือยังจ๊ะ”
“ยังเลยครับ เพิ่งจะแวะส่งน้องแก้วมาเมื่อกี้ ผมตั้งใจจะกลับไปกินข้าวที่บ้าน ว่าจะขอตัวกลับแล้ว”
“จะรีบกลับทำไมล่ะจ๊ะ อุตส่าห์มาแล้วก็อยู่กินข้าวด้วยกันก่อน แม่ทำอาหารไว้เยอะเลยนะแต่พ่อแม่กินอิ่มแล้วเหลือแต่น้องเอย รายนั้นดูลูกทั้งวันตาหนูกัปตันงอแงก็เลยต้องคอยเปลี่ยนช่วงกินข้าวกับพ่อแม่”
“ไม่เป็นไรครับ ผมกลับไปกินที่บ้านดีกว่า” ยืนยันคำเดิม ไม่ค่อยอยากรบกวนน้องเอย
“ถ้าพ่อเขาไม่สะดวกก็ไว้วันหลังก็ได้นะจ๊ะแม่ พ่ออาร์มอาจจะอยากกลับไปกินข้าวกับคุณนายจันทร์ก็ได้”
“เอ่อ… ที่จริงแล้วคุณแม่กับคุณย่าผมกินข้าวตั้งแต่หกโมงเย็นทุกวันเลยครับ”
สุดท้ายก็ต้องเข้ามากินข้าวในครัวตามคำชวนของแม่ด้าย ท่านเข้ามาช่วยตักข้าว ช่วยอุ่นอาหารให้อาชวินกินมื้อค่ำพร้อมกับลูกสาวคนสวย หนุ่มสาวทั้งสองคนกินมื้อค่ำเงียบๆ ไม่ได้คุยอะไรกันเป็นพิเศษ แค่ถามรสชาติความเผ็ดกับอื่นๆ นิดหน่อย
