เสียงโทรศัพท์จากที่ไหนกันดังแว่วอยู่นานสองนาน
ขวัญข้าวหยีตาตื่นพบว่าร่างกายของเธอหนักอึ้งราวถูกทับด้วยหินหนักเป็นตัน พยายามลืมตาตื่นมองดีดี ถึงได้เห็นว่าที่รู้สึกอึดอัดนั่นเพราะถูกทับอยู่จริงๆ คนที่สรีระใหญ่กว่าเท่ากำลังทาบทับอยู่บนเธอ
“หนัก”
ร่างของธนากรทาบขวางอยู่บนลำตัวเด็กสาว เขาเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่ได้ยินแว่วๆนั่นกดรับสายพูดคุยพร้อมแกล้งยั่วด้วยการกดทาบทับน้ำหนักใส่เธออีก ชอบที่จะเห็นใบหน้าน่ารักงอง้ำเอาแต่ใจ ชุ่มชื่นดีพิลึก
มันได้ผล คนถูกทับมุ่ยหน้า ก่อนจะปั้นหน้าบึ้งเมื่อถูกเขาแกล้งไม่เลิกรา คนบ้า หน้าอกเขาน่ะกดอยู่กับใบหน้าของเธออยู่นะตอนนี้
“อื๊อ พี่กร”
ท้วงเบาๆให้เขาลุกออก แต่เหมือนกับจะโดนแกล้งหนักกว่าเดิมเพราะรู้สึกได้ถึงน้ำหนักที่มากกว่าเก่า ได้แต่นอนถอนหายใจสูดกลิ่นกายหอมสะอาดที่ดมแล้วรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนคนป่วยไม่สบายอย่างไรอย่างนั้น
ฟังเขาสนทนาโต
