หลังจากที่คุยทุกอย่างจบลง แม่พาก็เดินทางมาที่สถานีตำรวจเพื่อเอาข้าวกลางวันมาส่งลูกชาย เห็นว่าวันนี้มีงานเยอะคงไม่สะดวกออกไปหาอะไรทาน เธอจึงเอามาส่งเอง
“สวัสดีจ้ะจ๋า หมู่ด้วยนะลูกชายฉันอยู่มั้ยจ๊ะ”
“สวัสดีจ้ะแม่พา ผู้กองอยู่ในห้องทำงานนั่นแหละเอาข้าวมาส่งเหรอ”
“ใช่นะสิเห็นว่าวันนี้งานเยอะกลัวจะไม่มีอะไรกินก็เลยเอามาส่ง งั้นฉันขอตัวก่อนนะจ้ะ”
แม่พาเอ่ยออกมาเสียงหวานก่อนจะเดินเข้าไปข้างในมองหาห้องทำงานของลูกชายเธอ เข้ามาไม่ไกลมากนักก็เจอเลยเธอเดินไปเคาะประตูหน้าห้องก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ
“ผู้กองแม่เอาข้าวมาส่ง”
“เข้ามาเลยครับแม่”
ผู้กองแสนรักที่ได้ยินเสียงแม่ก็ตะโกนออกไปทันที เขาวางเอกสารลงก่อนจะลุกขึ้นเดินไปช่วยถือของ
“มาครับผมช่วย”
“งานยุ่งเลยล่ะสิวันนี้ ใบตองมันทำของโปรดเอ็งหลายอย่างเลยรีบกินซะล่ะ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปเอ็งก็จะไม่ได้กินฝีมือมันแล้วจำรสชาตินี้ไว้ล่ะ”
คุณแม่เอ่ยออกมาติดน้
