ใบตองนั่งเช็ดตัวให้ชายหนุ่มจนเสร็จหยิบผ้าห่มมาปูพื้นไว้นอนข้างล่างแทนที่จะนอนเตียงเดียวกับเขา ตื่นมาพี่แสนรักอาจจะไม่พอใจเอาได้ถ้าเธอไปนอนอยู่ข้างเขาแบบนั้น
ใบตองลุกขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าต่อเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า รถออกตอนเก้าโมงเช้าสักแปดโมงเธอจะเดินทางออกไปรถที่สถานีล่วงหน้า
“เสร็จแล้ว เฮ้อ!”
หญิงสาวบ่นออกมาก่อนจะลากกระเป๋าไปไว้ในตู้เสื้อผ้าจากนั้นก็มานอนลงข้างล่างเตียงนอนหนุนมือตัวเองมองชายหนุ่มที่ตอนนี้หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข
“ใบตองจะไม่ได้เจอพี่แสนรักแล้ว จากนี้ไปดูแลตัวเองด้วยนะจ้ะ”
เธอเอ่ยออกมาเสียงเบาก่อนจะกลั้นลมหายใจไม่ให้ร้องไห้ออกมา เธอโตแล้วจะต้องเข้มแข็งและอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง และวันหนึ่งเธอจะกลับมาตอบแทนพระคุณของลุงกำนัน ป้าพา และพี่ๆทั้งสองคนที่คอยดูแลเธอมาตลอด
เธอหลับตาลงพร้อมกับความรู้สึกโหวงเหวงภายในอก แค่คิดว่าจะไม่ได้เจอเขาแล้วเธอรู้สึกใจหายมากจ
