บทที่14

1036 คำ

“แหม ทำไมแถวนี้ล่ะเช็คเรตติ้งเหรอ?” “หึ อย่างฉันน่ะไม่ต้องทำตัว ‘ร่าน’ ผู้ชายก็พร้อมจะมาสยบแทบเท้าแล้วล่ะ” หน้าหวานๆ ของยังเม็ดนุ่นกำลังพ่นคำพูดที่แสนร้ายกาจใส่ฉัน! แบบนี้ไงล่ะที่เขาเรียกว่ามองหน้าไม่รู้ใจ!! “ฉันมันคนเปิดเผย ไม่เหมือนใครบางคนชอบ‘ร่าน’ ในที่ลับ!” “ได้ข่าวว่าเธอไปอ่อยพี่โลกันต์ที่คณะบ่อย ๆ หึแต่ดูแล้วพี่เขา….” นังเม็ดนุ่นมองฉันหัวจรดเท้าก่อนจะพูดต่อ “ไม่ได้ชอบสไตล์แบบเธอนะ” “เขาชอบฉัน!” เรื่องอะไรจะปล่อยให้ยัยนี่ดูถูก ไม่มีวันซะหรอก!! “แน่ใจเหรอแพรลีน ฉันว่าเขาชอบแบบฉันมากกว่านะ…” เม็ดนุ่นมองหน้าฉันอย่างท้าทาย “จริงๆฉันก็ไม่ได้ชอบอะไรพี่โลกันต์หรอกนะ แต่พอคิดว่าถ้าแย่งเขามาได้ มันก็น่าจะสนุกดี” ยัยเม็ดเน่า ยัยปีศาจ!! “ก็ลองดูสิ อย่าหวังเลยว่าจะมีวันนั้น!!” ฉันประกาศออกไปอย่างท้าทายทั้งที่ในใจก็หวั่นนิด ๆ เพราะยัยเม็ดนุ่นเป็นแบบที่ตาโลกันต์ชอบเลยไง ปรี๊นๆๆ เพราะเสียง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม