อีกแล้วทำไมมีแต่คนมองฉันแบบนี้นะ!!
”ไง๊ ฝากตัวด้วยนะคะ เพื่อนข้างห้อง”
“ลงทุนไปมั้ย ยัยโรคจิต!”
อะไรน่ะ!!
แทนที่เขาจะเคลิบเคลิ้มไปกับหุ่นสุดเซ็กซี่ของฉัน แต่ไหงดันมาว่ากันแบบนี้ล่ะ นายโลกันต์….ตาทึ่ม!! เขาต้องมีปัญหาด้านอารมณ์แน่ ๆ
“นี่ฉันตามาให้นายช่วย…รักษาเลยนะ”
“แถวนี้ไม่มีเสือ ไม่มีตะเข้ ไม่ต้องแต่งตัวมา…ล่อ ขนาดนี้ก็ได้…”
กรี๊ดดด ฉันอยากจะเอามือไปกรีดปากนายนี่จริง ๆ ผู้ชายปากร้ายใจเน่า!
“ถ้าฉันบอกว่ามา…ล่อ อย่างอื่นล่ะ” คิดเหรอว่าฉันจะยอมแพ้ฝีปากฉันก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะจ๊ะ
โลกันต์กรอกตาขึ้นลงอย่างสุดเซ็ง แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ก็มีเด็กผู้ชายประมาณมัธยมปลายเดินมาด้อม ๆ มอง ๆ ฉันอย่างเปิดเผย
“จุ๊ๆๆ แม่เจ้าโว้ยยย วันนี้จ้างโคโยตี้มาให้เต้นโชว์เหรอพี่”
อีเด็กบ้า!! โคโยตี้บ้านแกสิ!
ยังไม่ทันที่ฉันจะเถียงกลับ โลกันต์ก็ผลักฉันเข้าไปให้ห้องแล้วใช้ตัวเขาเองบังฉันไว้….
“ยัยนี่เ
