3
1091 คำ
“คุณพ่อครับ ผมขอโทษแทนใหญ่ด้วยนะครับ” คนกลางอย่างวิมุต รีบขอโทษบิดาแทนบุตรชาย
“ดวงกราบขอโทษคุณพ่อค่ะ ใหญ่อาจจะพูดแรงไปหน่อย เดี๋ยวดวงจะพูดกับใหญ่เองค่ะ” ดวงดาราขอโทษแทนจอมทัพอีกคน ทว่าทีท่าของลิขิตยังคงนิ่งเฉยจนสองสามีภรรยานึกหวั่น
“ทุกคนออกไปก่อน พ่อมีเรื่องจะคุยกับแม่”
เป็นคำสั่งที่ทุกคนพร้อมจะปฏิบัติตาม วิมุตเดินนำภรรยาและบุตรสาวอีกสองคนเดินออกไปจากห้อง รั้งท้ายด้วยนภาพร
“เรื่องที่จะคุยกับฉันมีลับลมคมนัยมากหรือไง ถึงได้ต้องให้ทุกคนออกไปจากห้องนี้”
“ผมอยากให้คุณช่วยเรื่องใหญ่” ลิขิตเปิดเรื่อง
“ช่วยเรื่องใหญ่” นางทวนคำพูด “จะให้ฉันช่วยพูดกับใหญ่ให้แต่งงานกับผู้หญิงที่คุณหาให้ใช่ไหม”
“ใช่”
“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ช่วย ฉันเห็นด้วยกับใหญ่ที่ใหญ่น่าจะหาคู่ชีวิตเอง ไม่ใช่ถูกคลุมถุงชนที่ไม่มีใครเขาทำกันแล้ว”
สกาวใจเลือกที่จะเข้าข้างหลานชาย สิ่งใดที่สามีคิดว่าดี นางจะค้าน เรื่องใดที่สามีเห็นว่าสมควร นางจะคิดต่างตรงกันข้าม ซึ่งลิขิตนึกอยู่แล้วว่าต้องออกมาในรูปแบบนี้
“คุณยังอยากได้ไร่รังสรรค์อยู่หรือเปล่า ถ้าอยากได้ผมจะยกให้ แต่มีข้อแม้ว่าคุณต้องช่วยผมพูดกับใหญ่ ให้ใหญ่ยอมแต่งงาน”
ข้อเสนอของลิขิตทำให้สกาวใจตาลุกวาว ไร่ที่ว่านี้ตั้งอยู่ในจังหวัดเชียงราย พื้นที่ของไร่มีมากกว่าห้าร้อยไร่ แบ่งออกเป็นรีสอร์ท ไร่ส้ม องุ่นและไร่กาแฟ นางต้องการไร่นี้มากแต่ลิขิตกลับยกไร่รังสรรค์ให้กับนภาพร ภรรยาน้อย นำพาความแค้นเคืองและริษยาให้นางไม่น้อย แต่อยู่ๆ เขากลับยกให้นางง่ายๆ เพียงแค่ช่วยเหลือให้ความต้องการของลิขิตเป็นผลสำเร็จ มันทำให้นางคิดว่า ลิขิตอยากได้ผู้หญิงคนนั้นเป็นหลานสะใภ้จนตัวสั่น ไม่เช่นนั้นคงไม่ยื่นข้อเสนอนี้มา
“แล้วนภาไม่ว่าคุณเหรอที่คุณยกไร่ให้ฉัน ไร่นี้คุณตั้งใจยกให้มันนี่”
“ไร่รังสรรค์ยังเป็นชื่อของผม ผมจะยกให้ใครก็ได้ แล้วตอนนี้ผมพร้อมที่ยกให้คุณ ขอเพียงคุณทำตามข้อตกลงให้สำเร็จก็พอ”
สกาวใจทำท่าครุ่นคิด ข้อเสนอของสามีถูกใจนางมาก แต่นางต้องเล่นตัวเพราะตอนนี้ตนถือไพ่เหนือกว่า ในบ้านหลังนี้มีเพียงนางคนเดียวเท่านั้นที่จะทำให้จอมทัพยอม
“แล้วคุณมั่นใจได้ยังไงว่า ฉันจะทำสำเร็จ”
“ผมรู้ว่า ใหญ่รักและเคารพคุณมาก คุณทำได้อยู่แล้วถ้าคิดจะทำ”
ในบ้านหลังนี้ จะมีเพียงสกาวใจคนเดียวเท่านั้นที่จะทำให้ความต้องการของเขาสำเร็จ เป็นเพราะนางเลี้ยงดูจอมทัพมาตั้งแต่เกิด อบรมสั่งสอนและมอบความรักมากกว่าหลานคนใด อีกทั้งจอมทัพก็รักและตามใจผู้เป็นย่าทุกอย่าง ลิขิตจึงเสนอทรัพย์สินก้อนโตให้นางด้วยความเต็มใจ
“ฉันว่านะ งานนี้ฉันต้องเหนื่อยหนัก ใหญ่รักมั่นอยู่กับน้ำหวานเพียงคนเดียว คงจะไม่ยอมแต่งงานง่ายๆ แน่ แค่ไร่รังสรรค์ฉันว่าคงไม่คุ้มกับค่าเหนื่อย” ลิขิตรู้ความนัยในประโยคนี้ เขาจึงยื่นข้อเสนออีกข้อให้ภรรยาหลวง
“ผมรู้มาว่า คุณหญิงรัตนาได้เครื่องเพชรชุดใหม่มาจากฝรั่งเศส ราคาชุดนึงเจ็ดสิบกว่าล้าน ผมรู้ว่าคุณอยากได้เครื่องเพชรใหม่อีกสักชุดเพื่อไปประชันกับคุณหญิงรัตนา ถ้าคุณพูดกล่อมให้ใหญ่ยอมแต่งงานได้ ผมจะสั่งทำชุดเครื่องเพชรให้คุณหนึ่งชุด โดยใช้เพชรสีชมพูที่คุณแม่ของผมให้มาทำเป็นจี้สร้อยให้คุณ ผมกะราคาของเครื่องเพชรชุดนี้ก็น่าจะประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบล้าน รับรองว่าคุณเดินเชิดให้เพื่อนๆ ของคุณอิจฉาเล่นแน่นอน แบบนี้คุณคงหายเหนื่อยนะ”
สกาวใจถึงกับตาโตกับข้อเสนอพิเศษนี้ รอยยิ้มเปื้อนใบหน้าของสตรีสูงวัยที่หลงใหลในเครื่องเพชร ยิ่งได้ยินว่า เขาจะนำเพชรสีชมพูทรัพย์สมบัติของมารดาที่ทิ้งไว้ให้ก่อนเสียชีวิตมาทำจี้สร้อย ความอยากได้ยิ่งเพิ่มพูน เนื่องจากเพชรชนิดนี้หายากและมีราคาสูง นางหมายปองตั้งแต่แรกเห็น อยากได้เป็นเจ้าของจนตัวเนื้อสั่น แล้วตอนนี้มีโอกาสแล้ว มีหรือสกาวใจจะไม่รีบคว้าไว้
“ฉันขอเพิ่มเติมนิดนึง ชุดเครื่องเพชรฉันขอครบชุดนะ สร้อยคอ ต่างหู สร้อยข้อมือแล้วก็แหวน” นางต่อรอง
“ไม่มีปัญหา ผมจัดให้” ลิขิตไม่มีข้อแม้ ยอมทำตามที่ภรรยาหลวงต้องการ
“ตกลงตามนี้ ฉันจะช่วยคุณ แต่คุณอย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับฉันล่ะ”
“ผมไม่ลืมหรอก คุณจะได้ในสิ่งที่ผมบอกหลังจากที่งานแต่งงานของจอมทัพเสร็จสิ้น” ลิขิตย้ำบอก “ผมให้เวลาคุณแค่สองวันนะ วันมะรืนผมต้องได้รับข่าวดีเพราะผมจัดเตรียมงานแต่งงานไว้แล้ว มันจะเกิดขึ้นวันอาทิตย์หน้า บอกใหญ่ให้เตรียมตัวให้พร้อม”
“ทำไมมันไวจังล่ะ งานแต่งงานหลานนะ ไม่ใช่คนใช้ แขกเหรื่อเชิญกี่คน ไหนจะนั่นโน่นนี่อีก จะรีบอะไรนักหนา”
“ผมไม่จำเป็นต้องตอบคำถามนี้ คุณแค่ทำงานให้เสร็จตามที่ตกลงกันไว้ก็พอ” ลิขิตพูดจบก็ลุกขึ้นยืน “ผมจะรอฟังข่าวดีจากคุณ อย่าลืมนะว่าทรัพย์สมบัติรอคุณอยู่นับร้อยล้าน”
เขาย้ำบอกมูลค่าทรัพย์สินให้สกาวใจมีแรงผลักดัน ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องทันทีที่หมดธุระ
“ตายล่ะ ลืมถามเลยว่าเจ้าสาวคือใคร”
นางพูดกับตัวเองเมื่อสามีเดินพ้นห้อง เพราะมัวแต่ดีใจที่จะได้ทรัพย์สินที่สามีนำมาหลอกล่อ เรื่องชื่อเสียงเรียงนามรากเง้าของว่าที่หลานสะใภ้คือใครจึงลืมเสียสนิท แต่คิดไปคิดมามันก็ไม่ใช่เรื่องที่ตนจะต้องสนใจ เรื่องที่นางสนใจตอนนี้คือ จะพูดอย่างไรให้จอมทัพยอมแต่งงาน กลับไปคิดแผนให้รอบคอบสักคืน พรุ่งนี้ค่อยจัดการก็ยังทันตามกำหนดเวลา
- ผู้เขียน
