23 ใบหน้าวิมาลาวันนี้ดูจะสดใสกว่าทุกวัน ตลอดทางที่เดินมายังห้องรับรอง นางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ราวกับว่ามีเรื่องถูกอกถูกใจ แถมยังพูดชมไพลินไม่หยุดปาก “วันนี้คุณแม่ดูแปลกๆ นะครับ” ศตวรรษเอ่ยขึ้น หลังจากเข้ามาอยู่กันตามลำพังในห้อง “แปลกยังไง” “คุณแม่ยิ้มไม่หุบเลย อย่างกับเจอของถูกใจ แล้วยังจะชมหลินตลอดเวลาอีกด้วย หลินทำงานถูกใจคุณแม่ขนาดนี้เลยเหรอครับ” “ก็แม่เจอของถูกใจนี่นา แม่ก็ต้องยิ้มสิ ส่วนคำถามที่สอง หลินทำงานดีมาก ทำอะไรได้ดังใจแม่หมดทุกอย่าง เข้ากับคนง่าย ไม่เพียงแค่พูดเก่งนะ ยังพูดจาฉะฉาน แม่ปลื้มมาก” วิมาลาตอบจากใจ รอยยิ้มไม่จางหายไปจากใบหน้าเมื่อนึกถึงไพลิน “คุณแม่ปลื้มหลินมากขนาดนี้ คงไม่คืนหลินให้ผมแน่ๆ” “คืนสิจ้ะ ทำไมจะไม่คืน แม่ขอแค่ทำงานที่แม่ตั้งใจเสร็จเมื่อไหร่ แม่คืนให้ทันที” “ว่าแต่ทำไมวันนี้คุณแม่มาที่นี่ล่ะครับ” ศตวรรษแปลกใจที่มารดานัดพบตนที่นี่ เป็นเพราะตั้งแ