17
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงจ้ะ ฉันหาคนทำงานแทนหลินไว้แล้ว” วิมาลาตอบ “เอาเป็นว่าเธอมาทำงานกับฉันพรุ่งนี้เลยนะ เก้าโมงเช้าเจอกันที่บ้านฉัน”
“ได้ค่ะคุณท่าน” ไพลินรับคำ
“ขอบใจมากนะที่มาช่วยงานฉัน”
“ด้วยความเต็มใจค่ะคุณท่าน” หญิงสาวยิ้มให้วิมาลาจากใจจริง “หลินขอตัวก่อนนะคะ มีงานค้างอยู่หลายอย่าง”
“แม่ว่าหลินน่ารักดีนะ กิริยามารยาทก็ดี ยิ้มก็สวย” วิมาลาเอ่ยชมไพลิน หลังจากที่เธอเดินพ้นห้อง
“น่ารักตรงไหนครับคุณแม่ เดี๋ยวคุณแม่ก็จะรู้ว่า หลินพูดมากแค่ไหน ทั้งขี้บ่น ทั้งเถียงเก่ง ผมปวดหัววันละหลายรอบ”
“พูดเกินไปหรือเปล่า ถ้าหลินไม่ดีอย่างที่จิมพูด ทำไมจิมไม่ไล่ออกไปล่ะ ทนทำงานด้วยทำไม”
“ผมดูที่การทำงานมากกว่านิสัยครับคุณแม่ เพราะนิสัยของคนเราไม่เหมือนกัน พนักงานในบริษัทร้อยพ่อพันแม่ นิสัยก็แตกต่างกันไป ถ้าทำงานดี ไม่มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ผมถือว่าโอเคครับ”
ไพลินเป็นเลขาที่มีประสิทธิภาพ
