5
1267 คำ
5
สกาวใจเดินมาหยุดหน้าห้องนอนของหลานชาย วันนี้นางตั้งใจจะพูดเกลี่ยกล่อมให้จอมทัพยอมแต่งงาน ถึงแม้ว่าจะหนักใจไม่น้อยกับภารกิจนี้ แต่พอนึกถึงผลประโยชน์ที่ตนจะได้ ทำให้กำลังใจพุ่งสูง แผนการพูดหว่านล้อมก็บังเกิด แล้วคิดว่ามันจะสำเร็จสวยงามตามตั้งใจ ก่อนจะรวบรวมพลังเคาะประตูห้อง อึดใจต่อมาประตูห้องบานนั้นก็เปิดออก
“ย่ามีเรื่องจะคุยด้วย ใหญ่พอมีเวลาให้ย่าไหมลูก”
จอมทัพชะงักไปเล็กน้อยกับประโยคที่ได้ยิน เพราะตลอดหลายปีมานี้ สกาวใจไม่เคยมาหาเขาที่ห้อง หากจะมีเรื่องคุยก็ไปคุยระหว่างทานอาหาร หรือไม่ก็ในห้องรับแขก ห้องนั่งเล่นแล้วแต่โอกาส การที่สกาวใจมาหาเขาในวันนี้ ต้องมีเรื่องสำคัญจะพูดด้วยแน่นอน ในใจคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องการถูกคลุมถุงชน
“เชิญครับคุณย่า” สกาวใจก้าวเข้าไปในห้องหลานรัก ทรุดกายลงนั่งบนโซฟาปลายเตียง โดยมีจอมทัพนั่งอยู่ใกล้ๆ “คุณย่ามีอะไรจะพูดกับผมครับ”
“ย่าพูดตรงๆ นะใหญ่ ย่าอยากให้ใหญ่แต่งงานตามที่คุณปู่บอก”
จอมทัพอึ้งและตกใจ ที่อยู่ๆ สกาวใจก็มาพูดให้เขายอมทำตามความต้องการของลิขิต ทั้งที่เมื่อวานนี้สกาวใจมีทีท่าไม่เห็นด้วย แต่เหตุใดวันนี้หนังมันคนละม้วน
“ผมขอโทษนะครับที่ทำตามที่คุณย่าบอกไม่ได้ ผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วยคือน้ำหวานคนเดียวครับ ถ้าผมไม่ได้แต่งกับน้ำหวาน ผมก็จะไม่แต่งงานกับใครอีกเลยตลอดชีวิต”
จอมทัพบอกผู้สูงวัยเสียงหนักแน่น แววตาจริงจังจนสกาวใจนึกหวั่นขึ้นมาว่า นางจะพูดให้หลานชายยินยอมได้หรือไม่
“ย่ารู้ว่าใหญ่รักน้ำหวาน ย่าเองก็เอ็นดูน้ำหวานเช่นกัน แต่ย่าคิดว่า ใหญ่ต้องแต่งงานครั้งนี้นะลูก”
“ทำไมผมต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักด้วย ผมทำใจไม่ได้หรอกครับ อีกอย่างผมรักน้ำหวานและเป็นคนรักษาสัญญา ผมให้สัญญากับน้ำหวานไว้ว่า จะแต่งงานกับเธอหลังจากที่น้ำหวานจบปริญญาเอก ผมไม่มีวันผิดสัญญาครับ ยังไงผมก็ไม่แต่งครับ” เขายังตั้งมั่นในจุดเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ทว่าสกาวใจก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“ย่ามีเหตุผลนะลูก แล้วย่าก็อยากให้ใหญ่ฟังย่าพูดให้จบก่อน แล้วต่อจากนั้นใหญ่จะตัดสินใจยังไงมันก็เป็นสิทธิ์ของใหญ่” สกาวใจเห็นว่าจอมทัพนิ่งเงียบคล้ายกับว่า ยอมรับฟังเหตุผล นางจึงรีบพูดต่อ “เหตุผลของย่าคือ ถ้าใหญ่ไม่แต่งงานกับผู้หญิงที่คุณปู่หาให้ คุณปู่จะยกทรัพย์สมบัติครึ่งหนึ่งให้ผู้หญิงคนนั้น ส่วนอีกครึ่งจะยกให้การกุศล เราทุกคนก็จะไม่ได้อยู่ในบ้านหลังนี้ ทรัพย์สินต่างๆ ที่เราครอบครองคุณปู่ก็จะยึดหมด รวมทั้งเงินในบัญชีก็จะเอาไปให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เท่ากับว่าเราเป็นคนหมดตัว ต้องเริ่มต้นกันใหม่ สำหรับใหญ่ ใหญ่อาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย ใหญ่เก่ง มีความสามารถ มีความรู้ ย่อมหาทางเอาตัวรอดได้ แต่ใหญ่อย่าลืมนะว่า ย่าแก่แล้ว พ่อแม่ของใหญ่ก็อายุมากขึ้น จะให้ลำบากตอนแก่อย่างนั้นหรือ ไหนจะสาวกับหน่อยอีก สองคนนี้เคยลำบากซะที่ไหน หมดเนื้อหมดตัวจะอยู่ได้เหรอ แต่ถ้าใหญ่แต่งงานทุกอย่างก็เหมือนเดิม”
สกาวใจพยายามคิดหาทางเกลี่ยกล่อมหลานรักมาตลอดทั้งคืน มีแผนการมากมายไหลเข้ามาในหัว ทว่าสุดท้ายนางก็เลือกใช้วิธีนี้ที่มีทางสำเร็จมากที่สุด
จอมทัพมีสีหน้าตกใจและแปลกใจในเวลาเดียวกัน ยิ่งได้ยินคำพูดของคนเป็นย่า เขายิ่งไม่เข้าใจลิขิตมากขึ้น ไม่เข้าใจว่าเหตุใดจึงอยากให้ตนแต่งงานกับผู้หญิงที่หาให้มากถึงเพียงนี้ มากจนยกทุกสิ่งอย่างที่สร้างมาให้กับหญิงสาวคนนั้น ทั้งที่ไม่ใช่นิสัยของลิขิตที่จะบังคับลูกหลานให้ทำตามที่ตัวเองต้องการ
“ผมไม่เข้าใจคุณปู่ว่า ทำไมท่านถึงทำแบบนี้ ผู้หญิงคนนั้นมีดีอะไร ถึงอยากให้ผมแต่งงานด้วย ถึงได้ตั้งข้อแม้บ้าๆ นี้ขึ้นมา” จอมทัพทำสีหน้าคิดไม่ตก “แล้วคุณย่าทราบหรือไม่ครับว่า ผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วยคือใคร”
“ย่าก็ไม่รู้หรอกลูก ย่าลืมถามคุณปู่ ตอนนั้นย่ามัวแต่ตกใจที่ได้ยินคุณปู่พูดว่าจะยกสมบัติให้มัน” นางจะตอบคล้ายแก้ตัว “ตกลงใหญ่จะแต่งงานไหมลูก ในความคิดของย่านะ ย่าว่าใหญ่แต่งงานตบตาคุณปู่ไปก่อน ให้คุณปู่เห็นว่า ใหญ่ทำตามที่คุณปู่ต้องการ เหมือนกับแต่งงานในนาม แล้วปล่อยเวลาไปสักพัก จากนั้นก็หาทางเลิกกับมัน ย่าจะช่วยใหญ่เรื่องนี้เอง ย่าจะบีบมันจนอยู่บ้านหลังนี้ไม่ได้ ส่วนใหญ่ก็ทำท่าบึ้งตึง แข็งกร้าวใส่มันบีบมันอีกทาง ย่ารับรองว่า มันอยู่ไม่ได้แน่ๆ แค่นี้เราก็ยังได้สิทธิ์ที่เราจะได้ตามเดิม ใหญ่ว่าดีไหมลูก”
จอมทัพคิดตามคำพูดของสกาวใจ หากเขายอมทำตามความต้องการของลิขิต ครอบครัวเขาก็ยังคงอยู่ในฐานะเดิม ทุกคนยังคงสุขสบายบนกองเงินกองทอง อยู่ในสังคมเลิศหรู แต่ถ้าไม่ทุกสิ่งอย่างก็จะตรงกันข้าม เขาจะทนเห็นสภาพของทุกคนได้อย่างนั้นหรือ ราวกับว่าอนาคตของทุกคนอยู่ในการตัดสินใจของเขาในวันนี้ ลิขิตทำเช่นนี้เสมือนไม่ให้ทางเลือกกับเขาเลย
แต่ถ้าหากเขายอมแล้วทำตามคำแนะนำของสกาวใจ นั่นก็เท่ากับว่าจอมทัพผิดสัญญาที่ให้ไว้กับธนัสสรณ์ เธอจะรู้สึกเช่นไรหากตนบอกว่าจะต้องแต่งงานกับหญิงอื่น เธอต้องเสียใจแน่นอน
“ใหญ่ทำตามที่ย่าบอกนะ ย่าว่ามันดีที่สุดแล้ว ส่วนเรื่องน้ำหวาน ใหญ่ก็บอกน้ำหวานไปตามตรงว่า เรื่องมันเป็นแบบนี้ รอให้ถึงวันที่เลิกกับแม่นี่ก่อน แล้วใหญ่ค่อยไปแต่งงานกับน้ำหวาน ย่าเชื่อว่าน้ำหวานต้องเข้าใจใหญ่แน่ๆ จ้ะ แต่ถ้าใหญ่ยังกังวล ให้ย่าโทรไปคุยกับน้ำหวานเองก็ได้นะ”
สกาวใจคาดเดาได้ไม่ยากว่า เรื่องที่จอมทัพวิตกคือเรื่องใด นางจึงพูดเปิดทางในการแก้ปัญหาให้หลานรัก แม้ว่าจะรู้สึกสงสารจอมทัพไม่น้อย แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อข้อเสนอของลิขิตเป็นแรงจูงใจอันล้ำเลิศ ที่ทำให้นางมองข้ามความทุกข์ของหลาน เห็นผลประโยชน์จองตนเองเป็นที่ตั้ง
จอมทัพถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาเป็นคนไม่ยอมคน ไม่ยอมให้ใครมาบังคับในเรื่องที่ไม่ปรารถนาจะทำง่ายๆ แต่เรื่องนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเขาเพียงคนเดียว ยังมีอีกหลายคนเข้ามาเกี่ยวข้อง หากลิขิตจะยึดสิทธิ์ที่ตนจะได้เพียงคนเดียว จอมทัพจะไม่ยอมอ่อนเด็ดขาด ชายหนุ่มถึงกับถอนใจเฮือกใหญ่ ความหนักใจแน่นไปทั่วอก
- ผู้เขียน
