“นอกจากอะไร ใครที่รู้เหรอฝน บอกฉันมาเถอะ...นะ” แววตาของณัฐกานต์เรืองรองขึ้นมาอย่างมีความหวัง
“แต่ถึงคุณกานต์จะรู้ว่าใครที่รู้เรื่องนี้ ฝนคิดว่าเขาคงไม่ยอมบอกคุณกานต์หรอกค่ะ” หยาดฝนรู้ว่าลูกน้องคนสนิทของพ่อเลี้ยงหนุ่มต้องพอจะรู้เรื่องนี้แน่ๆ แต่เขาคงไม่มีวันยอมบอกใครหรอกถ้าเจ้านายไม่ปริปากพูดก่อน
“นะฝน บอกฉันมาเถอะว่ามีใครที่รู้ แล้ว...แล้วฉันจะหาทางถามเขาเอง และฉันก็จะไม่ให้เดือดร้อนมาถึงฝนหรอกนะฉันสัญญา”
หยาดฝนทนรบเร้าต่อไปไม่ไหว เพราะไม่ใช่ครั้งนี้เพียงครั้งเดียวที่ณัฐกานต์พยายามถามเธอในเรื่องนี้ แต่หญิงสาวพยายามถามเธอตั้งหลายครั้งแล้ว แต่เด็กสาวก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด เพราะกลัวพ่อเลี้ยงจะว่าเอาได้ และเด็กสาวก็รู้ว่าถ้าเจ้านายของเธอโกรธและจับได้ว่าเธอเป็นคนบอก เธอก็คงจะอยู่ในไร่นี้ไม่ได้อีกต่อไป แต่เพราะความใจอ่อน และเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ทำให้เด็กสาวต้องช่วยชี้แน
