บทที่ 3 งานลอยกระทงฉบับชาวสวนยาง
2421 คำ
"เห็นจะไม่ได้หรอกครับวันนี้ยังเป็นเวลางานของพนักงานของผมอยู่" ธงชัยพูดแทรกขึ้น สีหน้าแสดงออกถึงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดเจน
เมื่อได้ยินและได้เห็นสีหน้าไม่พอใจของธงชัย นลินธาราจึงบอกกับผู้จัดการหนุ่มออกไปว่า
"พี่กษิต วันนี้ธาราไม่สะดวกจริงๆ ยังอยู่ในเวลางาน ไว้เราค่อยนัดกันวันหลังดีกว่านะคะ" นลินธาราพูดกับผู้จัดการหนุ่มสีหน้าเกรงใจก่อนจะขอตัวเดินตามธงชัยเข้าไปในห้องรับรองของธนาคาร
ธงชัยใช้เวลาในการทำธุรกรรมที่สาขาไม่นานมากก็เสร็จ จึงชวนนลินธารากลับ
"เสร็จเรียบร้อยนะครับ" ธงชัยถามพนักงานสาว
"เรียบร้อยแล้วค่ะคุณธงชัย" พนักงานสาวตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและนอบน้อมกับธงชัยเป็นอย่างมาก
"ขอบคุณครับ ธารากลับได้แล้ว" ธงชัยขอบคุณพนักงานและบอกนลินธาราที่กำลังก้มเก็บเอกสารอยู่ สั่งออกไปในใจก็ออกจะไม่พอใจนลินธาราอยู่เพราะได้ยินที่นลินธารานัดแนะกับผู้จัดการหนุ่มว่าจะนัดเจอกันวันหลัง
"ค่ะ ผู้จัดการ" นลินธารารับคำ เมื่อออกจากห้องรับรองผู้จัดการธนาคารหนุ่มก็มายืนคอยอยู่
"ขอบคุณ คุณธงชัยมากนะครับที่มาใช้บริการสาขาธนาคารของเรา ธาราไว้พี่จะโทรหานะครับ" กษิตยกมือไหว้ขอบคุณธงชัยและคุยกับนลินธารา ทำให้ธงชัยเริ่มไม่พอใจและคิดในใจ
"กูจะย้ายเงินหนี ก็เพราะมึงมาคุยแบบนี้กับคนของกูนี่แหละ" ธงชัยคิดในใจด้วยความไม่พอใจผู้จัดการอย่างมากแล้วหันไปออกคำสั่งต่อ
"ไปขึ้นรถได้แล้วธารา ผมรีบ" ธงชัยพูดเสียงสะบัดไม่ค่อยพอใจ
"ธารากลับก่อนนะคะพี่กษิต สวัสดีค่ะ" นลินธาราหันไปร่ำลารุ่นพี่หนุ่มแล้วรีบเดินตามธงชัยไปขึ้นรถ
เมื่อขับรถออกจากสาขาธนาคาร ธงชัยก็กลับรถมุ่งหน้าตรงไปยังทะเลน้อย แทนที่จะกลับสวนทำให้นลินธาราถามขึ้นด้วยความตกใจ
"นี่ผู้จัดการจะไปไหนคะ ไหนบอกว่ารีบ" นลินธาราถามด้วยความตกใจเมื่อเห็นธงชัยขับรถออกนอกเส้นทางไม่ได้กลับสวนยาง
"หิว จะพาไปกิน พาไปหาข้าวกินจะเที่ยงแล้วไม่เห็นเหรอ เธอไม่หิวแต่ผมหิว" ธงชัยพูดเรียบ ๆแต่สายตานั้นดูน่ากลัว
"กลับไปกินที่สวนก็ได้ค่ะ" นลินธาราพูด
"ก็หิวแล้วไง แค่ไปกินข้าวจะอะไรนักหนา" ธงชัยถามน้ำเสียงไม่พอใจ ทำให้นลินธาราเงียบไม่พูดอะไรจนถึงร้านอาหารกลางทุ่งนาบรรยากาศดี
"ลงมาสิ หรือต้องให้อุ้มลงมา" ธงชัยพูดเสียงดัง ทำให้นลินธาราเดินลงส้นเท้าเข้าไปในร้าน ธงชัยยิ้มน้อยๆและเดินตามนลินธาราเข้าไปในร้านด้วย
"เดี๋ยวขอเมนูด้วยนะ" ธงชัยบอกพนักงาน
"ครับพี่ธง เดี๋ยวผมตามพี่ดิสให้" พนักงานต้อนรับแจ้งธงชัยว่าจะไปตามเจ้าของร้านให้เพราะทราบว่าธงชัยกับดิสทรรศนั้นเป็นเพื่อนสนิทกัน
"ไม่ต้องตามหรอก รีบกินจะรีบกลับไปทำงานต่อ"ธงชัยบอกพนักงาน แต่ก็ไม่ทันที่พนักงานจะไปตามดิสทรรศให้ ดิสทรรศก็ออกมาเสียก่อน
"อะไร ยังไง พาสาวสวยมากินข้าวร้านกู แต่ไม่แนะนำให้กูรู้จักมันยังไงกันไอ้ธง" ดิสทรรศพูดเสียงดัง
"เออไหน ๆก็มาแล้ว กินข้าวยังละนั่งกินเสียด้วยกันเลย ธารานี่เพื่อนผมไอ้ดิส" ธงชัยพูดและแนะนำให้นลินธารารู้จักกับดิสทรรศ
"สวัสดีค่ะคุณดิส" นลินธารายกมือไหว้สวัสดีดิสทรรศ
"สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการเสียทีครับ ผมเคยไปดูคุณธาราประกวดนางนพมาศกับไอ้ธงเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้คุณธาราก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะครับผม........" ดิสทรรศทักทายแต่พูดไม่ทันจบธงชัยกลับพูดขัดจังหวะเสียก่อน
"พอๆหยุดพูดไอ้ดิส เอาเมนูมากูหิวข้าวแล้ว" ธงชัยพูดขัดจังหวะ
"เออๆ พวกมึงได้ยินไหมเอาเมนูมาเพื่อนกูหิว" ดิสทรรศเรียกพนักงานมา
"นี่เมนู เธอสั่งก่อน สั่งเผื่อผมด้วย ส่วนมึงพากูไปห้องน้ำหน่อย" ธงชัยรับเมนูมายื่นให้นลินธาราพร้อมกับออกคำสั่ง และใช้ให้เพื่อนพาไปห้องน้ำ
"อะไรของมึงไอ้ธง" ดิสทรรศถามเพื่อนงงๆแต่ก็ลุกขึ้นตามไป เมื่อพ้นสายตานลินธาราแล้วธงชัยก็พูดกับเพื่อนขึ้นว่า
"ไอ้ดิสมึงอย่าพูดมากให้ไก่กูตื่นได้ไหม ธาราเขามาเป็นพนักงานบัญชี ไม่ได้เป็นอะไรกับกูอย่างที่มึงเข้าใจ"ธงชัยบอกเพื่อน
"อ้าว กูก็คิดว่ามึงทำสำเร็จแล้วเสียอีก" ดิสทรรศพูดขึ้นสีหน้างงๆ
"ยังเว้ย แต่อีกไม่นานหรอกมึงคอยดูนะ" ธงชัยพูดบอกเพื่อนอย่างหมายมาดดวงตาวาวโรจน์
"เออ! ไว้กูจะรอดู" ดิสทรรศพูดยิ้มๆ อย่างต้องการให้กำลังใจเพื่อน
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จนลินธาราและธงชัยก็กลับไปที่สวนยาง ระหว่างทางนลินธาราก็ได้พูดขออนุญาตธงชัยขอลางานในวันจันทร์ครึ่งวันเพื่อจะพาคุณย่าไปหาหมอ
"ผู้จัดการคะ คือวันจันทร์ดิฉันขอลางานครึ่งวันเพื่อพาคุณย่าไปหาหมอนะคะ" นลินธาราพูดขออนุญาตด้วยความเกรงใจ
"แล้วยังไงละ จะกลับบ้านวันไหน" ธงชัยถามเสียงราบเรียบ
"คือจะกลับไปเคลียร์งานก่อนค่ะ เสร็จแล้วจะกลับบ้านค่ำๆนี้เลย" นลินธาราบอกธงชัย
"แต่ว่าวันเสาร์อาทิตย์นี้มันมีงานลอยกระทงนะ ที่สวนจัดงานวันอาทิตย์ คือ ผมหมายถึงอยากให้คุณอยู่ช่วยผมทำงานวันเสาร์อาทิตย์นี้ และจะได้อยู่งานลอยกระทงด้วย ถ้าคุณอยู่ทำงานวันเสาร์ผมจะนับว่าคุณทำงานชดเชยวันจันทร์ วันจันทร์คุณก็ลาพาคุณย่าคุณไปหาหมอก็ได้ ไปได้ทั้งวันด้วย" ธงชัยพูดอธิบายเสียยืดยาว แต่ใจความสำคัญจริงๆเขาแค่ต้องการให้นลินธาราอยู่งานวันลอยกระทงด้วยแค่นั้นเอง
"ค่ะ ได้ค่ะเอาอย่างที่ผู้จัดการเสนอก็ได้" นลินธาราพูดอย่างว่าง่าย เพราะตัวเองเพิ่งเข้ามาทำงานเกรงใจเหมือนกันถ้าจะลางานไปเฉยๆ
วันเสาร์นลินธาราจึงเข้าสำนักงานช่วยธงชัยทำงานตามที่ธงชัยมอบหมายให้ทำ จนเช้าวันอาทิตย์พิกุลมาเรียกนลินธาราแต่เช้าเพื่อชวนนลินธาราทำกระทง
"พี่ธารา พิกุลมาชวนพี่ทำกระทง ขออนุญาตมาทำบ้านพี่ด้วยได้ไหม หนูจะให้พี่สินตัดหยวกกล้วยกับหาดอกไม้ป่ามาให้เราทำกระทงกัน" พิกุลมาชวนนลินธาราทำกระทงถึงที่บ้าน
"ได้สิจ๊ะพิกุล" นลินธารารับคำแล้วส่งยิ้มให้รุ่นน้องสาว
"หนูอยากทำกระทงขายด้วย พี่ธาราช่วยหนูหน่อยนะ" พิกุลอ้อนให้นลินธาราช่วย
"ได้สิ แต่ว่าพี่ทำไม่ค่อยสวยหรอกนะ แต่ก็พอดูได้คุณย่าเคยสอนให้ทำตอนเด็กๆ" นลินธาราพูดออกตัวไว้ก่อน
หลังจากพิกุลและนลินธารานั่งรอให้สินธุเอาวัสดุทำกระทงมาให้แล้ว นลินธาราและพิกุลจึงลงมือทำกระทงด้วยกัน
"โอ้โหพี่ธารา ไหนบอกว่าทำกระทงไม่สวยไงคะ นี่มันสวยมาก เอาไปให้นางนพมาศถือเข้าประกวดได้เลยนะคะ" พิกุลพูดชื่นชมกระทงที่ทำจากใบเตยหอม นลินธาราเอามันมาเย็บเป็นดอกไม้สวยงาม
"ธาราเขาน่าจะคุ้นเคยกับนางนพมาศและกระทงมากเป็นพิเศษอยู่แล้วแหละพิกุล" ธงชัยพูดแทรกขึ้นมาเมื่อเดินมาถึงได้ไม่นานมาก แต่ทันได้ยินบทสนทนาของสองสาวพอดี
"ผู้จัดการรู้ได้อย่างไรคะว่าพี่ธาราเขาคุ้นเคย" พิกุลถามเจ้านายหนุ่มด้วยความสงสัย
"อ๋อ ผมเดาๆเอานะ ว่าแต่ทำเผื่อด้วยหรือเปล่า" ธงชัยบอกพิกุลและถามถึงกระทงของตัวเอง
"หนูทำขายค่ะแต่ว่ามีคนจองหมดแล้ว วัตถุดิบก็หมดแล้วจะมืดแล้วด้วยค่ะ ผู้จัดการยังไม่มีกระทงอีกหรือคะ" พิกุลถามเจ้านายหนุ่ม
"ยัง แล้วของไอ้สินละ" ธงชัยถามพิกุล
"พี่สินก็ลอยกับหนูไง ก็หนูกับพี่สินเป็นแฟนกัน" พิกุลบอกเจ้านายหนุ่ม
"แล้วอันนี้ล่ะของใคร สวยดี......" ธงชัยถามอีกแล้วเอื้อมมือไปจับกระทงที่วางอยู่ข้างๆนลินธารา
"ของพี่ธาราไงคะ" พิกุลพูดบอกเจ้านายด้วยรอยยิ้ม
"พิกุล พี่ว่าเราเก็บของเถอะนะ พี่จะได้อาบน้ำ จะได้รีบไปงานลอยกระทง พรุ่งนี้พี่ต้องรีบตื่นแต่เช้าด้วย ต้องพาคุณย่าไปหาหมอ" นลินธาราพูดตัดบทบอกกับพิกุลไปหวังให้ธงชัยกลับไปด้วย
"งั้นพี่ธาราไปอาบน้ำเถอะจ้ะ ช่วยพิกุลทำกระทงขายมาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวตรงนี้พิกุลเก็บให้เอง พี่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วหนูจะมารับไปลอยกระทงด้วยกัน" พิกุลพูดบอกรุ่นพี่สาวคนสวยของตัวเอง
"งั้นพี่ไปอาบน้ำนะ" นลินธาราพูดกับพิกุลแล้วเดินเข้าบ้านไปโดยไม่ได้สนใจธงชัยที่ยืนอยู่ เมื่อพ้นร่างนลินธาราแล้วธงชัยจึงหันมาสั่งพิกุลว่า
"พิกุลไม่ต้องมารับธาราหรอก ไอ้สินมันไปรอพิกุลที่บ้านพักแล้วไปลอยกระทงกับไอ้สินเถอะ เดี๋ยวพี่พาธาราไปในงานเอง เราไปเจอกันที่งานเลยก็แล้วกัน"
"เอาอย่างนั้นหรือจ๊ะ" พิกุลถามย้ำ
"อือ เอาอย่างนั้นนั่นแหละ เดี๋ยวพาไปเอง" ธงชัยพูดและนั่งคอยนลินธาราอาบน้ำแต่งตัวลงมา
นลินธาราอาบน้ำแต่งตัวลงมาด้วยชุดเดรสลูกไม้สีชมพูอ่อนๆยาวคลุมหัวเข่า รวบผมเป็นมวยสูงและแต่งหน้าบางๆ เมื่อออกมาไม่เห็นพิกุลมารอ แต่กลับเป็นธงชัยที่นั่งรออยู่และมองนลินธาราตาค้างในความสวย
"อ้าวผู้จัดการยังไม่ไปอีกหรือคะ แล้วเห็นพิกุลมาแล้วยังคะ" นลินธาราถามธงชัย
"สินธุมารับไปแล้ว ส่วนพี่ เอ่อ ผมก็รอคุณอยู่จะได้ไปด้วยกันเลย"
"อ้าวแล้วทำไมพิกุลถึงไม่รอด้วย นัดกันแล้ว" นลินธาราบ่นเบาๆ
"เอาเถอะไปกับใครมันก็ถึงเหมือนกันแหละ ว่าแต่แต่งตัวสวยกระโปรงบานหวานแหววแบบนี้จะนั่งมอเตอร์ไซค์ได้หรือเปล่าละ ผมเอามอเตอร์ไซค์มา"ธงชัยพูดถาม
"งั้นฉันไปเปลี่ยนก็ได้" นลินธาราพูดและทำท่าจะเดินเข้าบ้านไปเปลี่ยนชุด
"เดี๋ยวก่อนน้ำ ไปชุดนี้แหละสวยดีผมชอบ นั่งสะพายข้างสิแล้วเกาะเอวเหมือนที่เคยซ้อนท้ายจักรยานผมไง" ธงชัยเรียกไว้แล้วเผลอเรียกนลินธาราว่าน้ำอีกแล้ว
"ผู้จัดการไม่ควรเรียกดิฉันด้วยชื่อนี้" นลินธาราพูดทักท้วง
"ทำไม จะเรียกแล้วจะทำไม ไปขึ้นรถได้แล้ว" ธงชัยถามและออกคำสั่งด้วยความไม่พอใจ
"เดี๋ยวก่อนค่ะ ยังไม่ได้ตัดเล็บตัดผมใส่ในกระทงเลย" นลินธาราพูดทักขึ้น
"ก็ตัดสิ อ๊ะตัดให้ด้วย" ธงชัยพูดขึ้นพร้อมกับยื่นนิ้วมือไปให้นลินธาราตัดเล็บให้
"ตัดเองสิคะ ฉันกลัวตัดโดนเนื้อเดี๋ยวเลือดไหลนะคุณ" นลินธาราพูดปฏิเสธไม่ยอมตัดเล็บให้ธงชัย
"บอกว่าให้ตัดให้หน่อย เร็วๆ" ธงชัยพูดขู่ นลินธาราจึงต้องยอมตัดเล็บให้ และนั่งซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ไปยังบริเวณงานด้วยกัน
"อ้าวพี่ธง เห็นพิกุลบอกว่าไม่มีกระทง เดี๋ยวผมหาซื้อให้ครับ" สินธุพูดกับเจ้านายหนุ่ม
"ไม่ต้อง ไม่ต้องเสือกเลย ไปลอยกระทงกับพิกุลเลยไป" ธงชัยรีบพูดขัดขึ้น
"อ้าว แล้วพี่ธงจะลอยยังไง ไม่มีกระทง" สินธุถามด้วยความเป็นห่วง
"เออน่า กูมีของกูก็แล้วกัน" ธงชัยบุ้ยหน้าไปทางกระทงที่นลินธาราถืออยู่
"อ๋อ โอเคเข้าใจ" สินธุยิ้มรับด้วยความเข้าใจ
พิธีกรในงานวันลอยกระทงวันนี้ประกาศให้หยุดเล่นดนตรี เพื่อเรียนเชิญให้ธงชัยประเดิมลอยกระทงเป็นคนแรกของสวนยาง หลังจากนั้นก็จะมีวงดนตรีรำวงเวียนครก (เป็นลักษณะวงดนตรีจังหวะสนุกสนานแบบภาคใต้)
"เรียนเชิญผู้จัดการธงชัย ลอยกระทงเปิดงานคนแรกเลยครับ หลังจากนั้นเราก็จะได้สนุกสนานกันในบรรยากาศวงดนตรีรำวงเวียนครก" พิธีกรกล่าวเชิญธงชัยมาเปิดงานลอยกระทง
"ธารา มาสิไปลอยกระทง ผมตัดผมตัดเล็บใส่ในกระทงของคุณแล้ว เอากระทงมาลอยเลย เร็วๆ พิธีกรเขาเรียกแล้ว" ธงชัยเรียกนลินธารา ทำให้นลินธาราไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร จึงต้องออกไปลอยกระทงคู่กับธงชัยในบรรยากาศคืนวันพระจันทร์วันเพ็ญสมใจธงชัย
"วันนี้น้ำสวยมาก พี่อยากลอยกระทงแบบนี้กับน้ำมาตั้งนานแล้ว" ธงชัยคิดและเก็บคำพูดนั้นไว้เพียงในใจ ไม่ได้พูดออกมาแต่อย่างใด ทั้งสองคนนั่งลงลอยกระทงคู่กัน พอกระทงพ้นตลิ่งนลินธาราจึงรีบลุกขึ้นแต่ตลิ่งมันเลื่อนทำให้นลินธาราเสียหลักจะล้มดีที่ธงชัยคว้าเอวไว้ได้ทัน
"ระวังหน่อยสิ เดี๋ยวก็ได้ตกน้ำ" ธงชัยพูดดุนลินธารา แต่ได้แอบสูดดมแก้มสาวไปเรียบร้อยตอนคว้าเอวนลินธารามาปะทะกับลำตัวแข็งแรงของตนเอง
"ปล่อยได้แล้วค่ะ ฉันยืนได้แล้ว" นลินธาราพูดและผลักออกจากอ้อมแขนแข็งแรง
"เมื่อกี้อธิษฐานอะไร บอกหน่อยสิ" ธงชัยถามนลินธาราขึ้น
"เรื่องของฉันค่ะ" นลินธาราพูดและเดินออกไปจากตลิ่งตรงนั้น
หลังจากลอยกระทงเสร็จนลินธาราก็มานั่งดูวงดนตรีสักครู่ก็ได้ชวนพิกุลให้ไปส่งบ้าน แต่พิกุลกำลังเต้นสนุกสนาน สินธุจึงไหว้วานให้ธงชัยช่วยไปส่งแทน
"พี่ธงไปส่งน้องธาราหน่อยสิ ผมกับพิกุลกำลังสนุกเลย" สินธุพูดขอให้เจ้านายช่วยไปส่งนลินธาราแทนแฟนสาวของตนเอง
"อือ งั้นกูกลับแล้ว พวกมึงก็เบาๆกันหน่อย อย่าเมาให้มันเยอะมากพรุ่งนี้ทำงานกันนะเว้ย" ธงชัยพูดรับคำและสั่งลูกน้องด้วย
- ผู้เขียน
