เข้าหอ2 NC18++
1574 คำ
ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากคอยดูสิว่าจะทนไปได้สักเท่าไหร่
ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ เลื่อนลงไป เขาใช้ลิ้นเลียไปเรื่อยๆ จากยอดอกค่อยๆ ลงไปหาสะดือบุ๋ม จากนั้นไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงเนินสามเหลี่ยม เคทเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์มากคนหนึ่ง เรือนร่างของหญิงสาวสวยสะพรั่งอวบอิ่มไปซะทุกส่วน ช่วงล่างที่งดงามไร้ตำหนิใดๆบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ได้เป็นอย่างดี
สายตาคมกวดมองไปทั่วร่างงาม แค่เห็นก็ทำให้เลือดสูบฉีดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ท่อนเอ็นร้อนเริ่มแข็งขึ้นจนเขารู้สึกปวดไปหมด ให้ตายสิ แค่เห็นแวบเดียวก็สามารถทำให้เขาเกิดอารมรณ์ขึ้นได้มากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้น่าจับสั่งสอนซะให้เข็ด
ชายหนุ่มใช้ลิ้นร้อนลากผ่านบริเวณเนินสามเหลี่ยม ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปสะกิดติ่งเล็กเบาๆจนร่างบางสะท้าน ความรู้สึกเสียวซ่านแผ่กระจายไปอย่างรวดเร็ว
" อะ อ่าา มาคอส อย่าา " มือบางเผลอขยุ่มผมดกหนาอย่างรุนแรงเพื่อปลอดปล่อยอารมณ์เสียวซ่าน มาคอสสูดริมฝีปากเมื่อรู้สึกเจ็บบริเวณที่ถูกดึง ตาคมดุจเหยี่ยวส่งสายตาคาดโทษไปให้หญิงสาวใต้ร่างก่อนจะใช้มือหนาตะบบเข้าที่บั้นท้ายงอนพร้อมกับขยำอย่างเอาแต่ใจ
ผู้หญิงคนนี้น่าตายนัก!! กล้าดียังไงมาทำให้เขาเจ็บ
" เจ็บ " ร่างบางร้องบอก
" เจ็บสิดี คราวหลังจะได้จำ ถ้าเธอทำฉันเจ็บเธอก็จะเจ็บกว่าฉันเป็นพันเท่า "
พูดจบมือหนาก็ยกบั้นท้ายหญิงสาวขึ้นสูงให้บริเวณเนินสาวอยู่ตำแหน่งที่พอดีกับปากของเขาก่อนจะสอดลิ้นร้ายเข้าไปในโพรงคับแคบ ทันทีที่ลิ้นอุ่นๆสอดเข้าไปกายของสาวบริสุทธิ์ ร่างกายก็โต้ตอบอัตโนมัติด้วยการหนีบปลายลิ้นไว้ทันที
" อ่าา " ร่างบางส่งเสียงครวญครางออกมาเล็กน้อยอย่างทนไม่ไหว แต่ก็พยายามอดกลั้นไว้ให้มากที่สุดเพื่อไม่ให้คนตรงหน้าเกิดอารมณ์ไปมากกว่านี้
มาคอสเลิกคิ้วขึ้นสูงกับปฎิกิริยาของหญิงสาว ทีแรกตอนเห็นร่างเปลือยเปล่าที่ไร้ตำหนิก็คิดไว้แล้วว่าหญิงสาวน่าจะยังบริสุทธิ์อยู่ แต่ก็ไม่คิดว่าจะบริสุทธิ์ขนาดนี้
" ไม่คิดว่าผู้หญิงอย่างเธอจะยังไม่เคย " ชายหนุ่มเหยียด พอได้ยินคำพูดเสียดสีหญิงสาวร่างบางก็เหมือนจะคลายจากมนสะกดของเขา เธอจ้องมองร่างสูงอย่างเกลียดชังที่เหยียดหยามเกียรติเธอขนาดนี้ ถึงแม้เธอจะถูกส่งไปเรียนต่อที่ต่างประเทศแต่หญิงสาวก็หวังว่าเธอจะกลับมาพามารดาของตนออกจากขุมนรกขุมนี้ให้ได้ จึงทำให้ตลอดเวลาที่เรียนอยู่ไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะตอบรับคำเชิญชวนของบรรดาชายหนุ่มที่เข้ามาหา หญิงสาวคิดเพียงว่าต้องตั้งใจเรียน หาคอนเนคชั่น เพื่อที่จะได้ทำงานเลี้ยงดูแม่ของเธอได้ด้วยตัวเอง
" หึ ที่ผ่านมาคุณคงเจอแต่ผู้หญิงมาให้ท่าล่ะสิถึงได้คิดว่าฉันจะเหมือนคนพวกนั้น ฉันบอกไว้เลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันอับจนหนทางต้องมาแต่งงานกับคุณ ทั้งชาตินี้คุณก็ไม่มีวันได้ตัวฉันเด็ดขาด! แม้แต่หางตาฉันยังไม่แล... อะ..อือออ " ใบหน้าหล่อเหลาแปรเปลี่ยนเป็นถมึนทึงทันทีแม้อีกฝ่ายจะพูดยังไม่ทันจบ มือหนาดึงผมยาวสลวยไม่แรงนักส่งผมให้คางมนเชิดขึ้นก่อนที่มาคอสจะบดขยี้ริมฝีปากลงไปอย่างรุนแรง มือหนาบีบปลายคางหญิงสาวไว้ไม่ให้เธอกัดปากของเขาจนหมดความอดทน ก่อนจะค่อยๆปล่อยร่างบางที่ดิ้นขัดขืนออก มือหนาสาวชักท่อนเอ็นยักษ์อย่างเร็วเพื่อให้ลูกชายของเขาพร้อมใช้งาน
ปากเก่งให้มันตลอดแล้วกัน
ร่างบางที่เพิ่งถูกปล่อยให้เป็นอิสระยังไม่ทันได้ขยับหนีไปไหน ก็ถูกร่างสูงจับขาแล้วดึงเข้าหาตัวจนร่างสูงใหญ่ของเขานั่งอยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอ มาคอสจ่อท่อนเอ็นตรงปากถ้ำไม่พูดผล่ำทำเพลงก็จับลูกชายสุดที่รักที่ขยายตัวเต็มที่เขาไปในโพรงสาวทันที
บึ้ก!
" เจ็บ...เจ็บ...มาคอส เอาออกก่อน " ความเจ็บแล่นขึ้นโสตประสาทอย่างรวดเร็ว ประสบการณ์เซ็กส์ครั้งแรกของเธอไม่โสภาเลยสักนิด แถมยังสร้างความเจ็บปวดมากอีกต่างหาก
" เจ็บหรอ ฉันว่าฉันควรดันเข้าไปให้สุดให้มันสมกับความปากเก่งของเธอต่างหาก " ถึงแม้ปากจะพูดแบบนั้นแต่ร่างสูงก็ไม่ได้ขยับตัวทำอะไรอย่างที่ว่า แม้จะไม่ชอบที่หญิงสาวปากคอเราะร้าย แต่ก็ไม่ได้อยากให้เซ็กส์ครั้งแรกของเธอมีแต่ความเจ็บปวด เพราะอาจจะทำให้หญิงสาวฝังใจไปตลอดชีวิต คนอย่างมาคอส ลูอิซ ไม่มีทางจะให้เซ็กส์ห่วยๆกับผู้หญิงคนไหนเด็ดขาดแม้กระทั่งคนที่ไม่ชอบก็ตาม
" อย่า.." หญิงสาวร้องห้าม
" อย่าหรอ งั้นก็ขอร้องฉันสิ ไม่แน่ว่าฉันอาจจะใจดีทำให้เธอฟินจนอยากได้อีก 2 3 ยกก็ได้ "
เคท คอทลิน เม้นริมฝีปากแน่น ผู้ชายตรงหน้ามันก็ไม่ต่างอะไรกับซาตานดีๆนี่เอง เธอตกหลุมพรางมาลงนรกแทนน้องสาวต่างแม่แล้วอย่างน้อยๆตัวเองก็ไม่ควรที่จะต้องมาเจ็บตัวอะไรเพิ่มมากไปกว่านี้
บางทีการรีบทำให้มันจบๆไปก็อาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า
คิดได้แบบนั้นร่างบางก็ขยับตัวออกเพราะท่อนเอ็นยักษ์เข้าไปได้แค่ส่วนหัวถึงทำให้หลุดออกมาอย่างง่ายดาย มาคอสหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้า เธอลุกขึ้นนั่ง เคทโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆกำลังรดต้นคอของเขาอยู่ และหญิงสาวก็ทำสิ่งที่น่าตกใจด้วยการให้ริมฝีปากดูดบริเวณต้นคอของชายหนุ่มอย่างแรงจนเกิดเป็นรอยแดง
" เธอ.." มาคอสมึนงงกับการกระทำของเธอจนหญิงสาวเอ่ยขึ้น
" ทำไม ไม่อยากได้หรอ " ร่างบางยิ้มบางๆอย่างมีเลศนัย
ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็กระตุกยิ้มร้ายการออกมา ริมฝีปากหนาเข้าจู่โจมอย่างว่องไว ครั้งนี้หญิงสาวโอนอ่อนผ่อนตามไม่ว่าเข้าจะทำอะไรเธอก็ไม่ขัดขืน ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากกวัดแกว่งปลายลิ้นเล็กๆของเธอ ถึงแม้ร่างบางจะไม่มีประสบการณ์แต่การตอบสนองของร่างกายก็นับว่าน่าพอใจทีเดียว
มือหนาลูบแผ่นหลังเปลือยเปล่าขึ้นลง ผิวของเธอเนียนละเอียดอย่างที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน เขาถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง รสหวานละมุนในโพรงปากทำให้เขาอาลัยอาวรณ์นิดหน่อย
" แก้มัดให้ก่อน " ร่างบางท้วง มาคอสหัวเราะในลำคอนิดหน่อย ถ้าว่านอนสอนง่ายก็ไม่จำเป็นต้องมัดให้เสียอารมณ์
เคร้ง!
ชายหนุ่มปลดเข็มขัดออกจากมือคู่สวยก่อนจะโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ร่างสูงโถมเข้าใส่หญิงสาวอย่างสัตว์ป่าที่กำลังล่าเหยื่อมือหนาดึงรั้งหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ก่อนประทับจูบลงไปจนทั่วลำคอขาวผ่อง แล้วค่อยๆเลื่อนลงมาที่เนินอกสล้าง ริมฝีปากชายหนุ่มดูดดึงเนื้อบริเวณเนินอกจนปรากฏรอยแดงหลายรอย พรุ่งนี้ถ้าใส่เสื้อผ้าไม่มิดชิดเกรงว่าคนอื่นคงจะเห็นรอยเหล่านี้เข้า
ริมฝีปากร้อนลากผ่านลงมาเรื่อยๆจนมาถึงเม็ดบนยอดอกสีหวาน หญิงสาวเป็นคนผิวขาวอมชมพูแม้กระทั่งสีของยอดอกยังดูสวยกว่าผู้หญิงคนอื่นๆที่เขาเคยมีสัมพันธ์ด้วย ชายหนุ่มสูดกลิ่นหอมอ่อนๆเข้าปอดก่อนจะยื่นลิ้นร้อนตวัดเลียยอดอกจนเริ่มเเข็งเป็นไตจนร่างบางเผลอครางเสียงออกมาอย่างพึงพอใจ
" อืมมม "
พอเห็นหญิงสาวมีอาการตอบสนองมือหนาก็ค่อยๆเลื่อนโอบรอบเอวขยับร่างบางให้เข้ามาใกล้ขึ้น อีกมือหนึ่งก็ล้วงลงไปข้างล่างก่อนจะใช้ปลายนิ้วสะกิดติ่งเสียวของหญิงสาว
" อะ..." ร่างบางสะดุ้งโผเอามือโอบรัดรอบลำคอแกร่งไว้ ดวงตาคู่สวยหยาดเยิ้มเหมือนกำลังเริ่มมัวเมากับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ นิ้วมือแกร่งค่อยๆสะกิดปุ่มกระสันของเธออย่างแผ่วเบาหลายครั้งจนร่างบางแทบจะไม่ไหว เธอกางขาออกเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเองมั่นคงมากขึ้น เป็นจังหวะเดียวกับที่ชายหนุ่มค่อยๆใช้นิ้วยาวสอดเข้าไปในช่องเล็กๆของเธอพร้อมกับชักนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะ
" อ่าาาา " หญิงสาวครางออกมาอย่างเหลืออด มือบางดึงศีรษะทุยเข้ามาใกล้ทรวงอกของตนปราถนาจะให้เขาปรนเปรอตัวเองมากขึ้น ชายหนุ่มก็ไม่ให้หญิงสาวรอคอยนานนักริมฝีปากร้อนดูดดึงยอดปทุมถันพร้อมกับใช้ลิ้นตวัดไปด้วย ขณะเดียวกันด้านล่างก็ปรนเปรอไม่ให้ขาดขยับเข้าออกเป็นจังหวะอย่างไม่เร่งรีบ
.
.
- ผู้เขียน
