“ผมไม่สน ผมไม่ยอมให้มันเอารสไปปู้ยี่ปู้ยำหรอก ปล่อยสิโว้ย” ชายหนุ่มตะคอกคนสวนทั้งสอง
“ชาย ลากคุณเป้เข้าไปในบ้าน หมูนายมาช่วยนายชายด้วย ขืนปล่อยไปตอนนี้ได้ตายกันพอดี แค่นี้ก็ถูกเขาอัดน่วมแล้วยังไม่เจียมอีก เร็วๆ เข้า”
อลงกรณ์ดิ้นรน อยากจะตามอีกฝ่ายไป แต่เขาสู้แรงคนสวนร่างยักษ์สองคนนี้ไม่ไหว อีกทั้งร่างกายก็เจ็บยอกไปทั้งตัว
พราวพิลาสทั้งกลัวทั้งโกรธ ผู้ชายสองคนชกกันเพราะรติรส ซึ่งมันควรจะเป็นเธอมากกว่า คิดแล้วก็หมั่นไส้นัก ยัยรสมีอะไรดีนัก พวกผู้ชายพวกนี้ถึงได้หน้ามืดตามัวชอบกันอยู่ได้ แต่ความดุดันบนใบหน้าคมเข้มของเดนิมทำเอาเธอขยาด ไม่กล้ามีปัญหากับเขา เธอจำได้ดีว่า ชายหนุ่มผู้นั้นเป็นมิตรสนิทกับชีคเบนจามิน ด้วยอำนาจ ด้วยเงินทอง และธุรกิจ เธอเลือกนิ่ง ปล่อยให้เดนิมพารติรสไป เพื่อรักษาความสัมพันธ์ทางการค้าเอาไว้ ถึงเธอจะชอบและพอใจเขา แต่เงินทองเธอก็ชอบมากกว่า แล้วถ้าบิดารู้ เธอไม่อยากถูกดุ
