ฌอนถอดแว่นสีชาออกแล้วทอดสายตามองตามหลังร่างระหงของขวัญชีวากับผู้เป็นเพื่อนที่กำลังเดินข้ามถนนกลับไปยังโรงแรมที่พักแล้วอมยิ้มอย่างรื่นรมย์ อาการดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นกับเขามานานแล้ว ช่วงที่เข้าทำงานที่บริษัทใหม่ๆ เขาต้องเรียนรู้งานทุกอย่างเพื่อให้เป็นที่ยอมรับของทุกคน อย่าได้คิดว่าเป็นลูกเจ้าของบริษัทแล้วไม่ต้องทำอะไรอย่างในละคร แม้แต่ที่โรงงานผลิตเขาก็เคยเข้าไปทำมาแล้ว เส้นทางเดินตั้งแต่เริ่มต้นเจอแต่ขวากหนาม ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบแต่อย่างใด
ต้องแสดงฝีมือให้หลายคนเห็นเป็นที่ประจักษ์ แต่กระนั้นยังมีพวกหัวเก่าที่ยังไม่ค่อยยอมรับเทคโนโลยีใหม่ๆ ที่เขานำเสนอ มิหนำซ้ำยังต้องคอยกำจัดพวกจ้องหาผลประโยชน์ใส่ตัวเองจนต้องปลอมตัวอย่างกับพระเอกในภาพยนตร์มาเฟียก็ไม่ปาน
ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตส่วนใหญ่มีแต่สวยแต่รูปจูบไม่หอมแทบทั้งสิ้น ไม่เคยมีคนไหนให้ความรู้สึกติดตราตรึงหัวใจได้สักคน กระทั่งมาเจอห
