ไกด์คนสวยมองสภาพของลูกค้าสาวสองคนแล้วหัวเราะเบาๆ “เจนนี่เดาว่าคุณสองคนคงอยากกลับโรงแรมแล้วแน่เลยใช่ไหมคะ”
กรวรรณรีบพยักหน้าทันควัน “ค่ะ ตอนนี้อยากอาบน้ำมากที่สุดแล้ว เย็นๆ ค่อยว่ากันใหม่”
“โอเคค่ะ ว่าแต่คุณสองคนเปิดโรมมิงมาจากเมืองไทยเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” ขวัญชีวาเป็นฝ่ายตอบแล้วก็พลันนึกได้ว่ายังไม่ได้โทร. รายงานตัวกับพี่ชายเลยว่ามาถึงแล้ว เดี๋ยวถึงโรงแรมค่อยโทร. หาแล้วกัน
“ดีค่ะ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวตอนเย็นๆ เจนนี่จะมารับคุณสองคนไปเที่ยวที่ถนนหย่งคัง ที่นั่นจะมีร้านกาแฟและร้านค้าทันสมัยเยอะแยะ เรียกว่าเป็นย่านอาหารยอดนิยมที่สุดในไทเป รวมทั้งร้านดินไตฟุงที่มีชื่อเสียงด้านการทำซาลาเปาที่เรียกว่าเสี่ยวหลงเปาด้วยค่ะ”
“ซาลาเปาเสี่ยวหลงเปาหรือคะ ฉันเคยอ่านเจอในกูเกิลว่าคนมารอเข้าแถวเพื่อเข้าร้านนี้ใช่ไหมคะ” กรวรรณซึ่งเป็นกูรูเรื่องการกินมีหรือจะไม่รู้จัก
“ใช่ค่ะ เสี่ยวหลง
