ตอนที่ 6
971 คำ
หลังจากไฟกัลป์เดินเข้ามาในร้าน เขากวักมือเรียกภาคและใหญ่ให้ตามขึ้นไปยังออฟฟิศส่วนตัว
ใหญ่ยื่นเอกสาร บัญชีของเมื่อวานให้นายหนุ่มตรวจสอบ
"ใหญ่ เดี๋ยวมึงรับการ์ดเพิ่มอีก 4 คนน่ะ สลับเปลี่ยนกันดูแลตรงลาดจอดรถ" ปรายตาตรวจดูตัวเลขแล้วจรดปากกาลงบนเอกสาร สะบัดมือไล่ผู้จัดการหนุ่มให้ออกจากห้องไป
ใหญ่และภาคที่ยืนรอไฟกัลป์ตรวจเอกสารหันมองหน้ากัน การ์ดร้านเขาเยอะมากดูแลทั่วถึง แถมไม่เคยมีเรื่องลูกค้าต่อยตีกัน เนื่องด้วยสาเหตุอิทธิผลของชายหนุ่มที่นั่งอยู่หลังโต๊ะตัวใหญ่นั้น แล้วจะเสียเงินเพิ่มทำไม?
"ครับนาย นายต้องการอะไรเพิ่มไหมครับ" ใหญ่ เอ่ยถามหลังจากเช็คดูเอกสารพร้อมลายเซ็นของเจ้านายหนุ่มเรียบร้อย เมื่อเห็นว่าเจ้านายสะบัดมือไล่จึงค้อมศีรษะแล้วออกจากห้องไป
ผิดกับภาค ด้วยที่ติดตามและทำงานกับเจ้านายหนุ่มมาตั้งแต่เด็กๆ อดที่จะถามสิ่งที่สงสัยไม่ได้
"คุณไฟ จ้างการ์ดเพิ่มทำไมครับ เท่าที่มีอยู่ก็จะเดินชนกันอยู่แล้วนะครับ"
"กูจะให้ไปยืนเฝ้าลาดจอดรถ"
"ที่ลาดจอดก็มียามดูแลอยู่นะครับ" ภาคชักไชร์
"ไปช่วยยามโบกรถ"
"แล้วทำไมไม่จ้างยาม จ้างการ์ดแพงกว่าเกือบเท่าตัวนะครับคุณไฟ"
"ไอ้ห่าถามเยอะ กูสั่งอะไรก็ทำ เรื่องเยอะเดี๋ยวกูสั่งให้กลับไปทำงานกับป๋าแทน"
"ครับๆๆ ไม่ถามแล้วครับ อย่าลืมตรวจเอกสารที่ผมเอามา" ภาคเมื่อเห็นเจ้านายเสียงเขียวรีบวิ่งเผ่นแนบออกจากห้อง อะไรว่ะ แค่เป็นห่วงเงินในกระเป๋านาย อุตส่าห์รักษาผลประโยชน์ให้มาโมโหกันเฉ๊ย
จะให้บอกได้ยังไงว่าจ้างคนไปช่วยดูแลความปลอดภัยของสาวเจ้าของร้านข้างๆ ทางอ้อมเสียฟอร์มสัสๆ แค่นึกถึงหน้าตอนหญิงสาวโกรธหน้าดำหน้าแดงเขาก็หลุดยิ้มออกมา แต่ก็รีบปรับสีหน้าให้กลับไปเหมือนเดิม
ไฟกัลป์หมุนเก้าอี้กลับเข้าหาโต๊ะ มองกองเอกสารสูงถึงอก เขาลงทุนทำ SSR กับเหมันต์ตั้งแต่สมัยเรียน ด้วยความคึกคนอง ชอบเที่ยว ชอบดื่ม ทำไมทำมากระแสตอบรับดี จนเจริญรุ่งเรืองมาทุกวันนี้ แต่หลังจากเรียนจบเหมันต์ต้องกลับไปดูแลธุรกิจที่บ้าน เหมันต์จึงให้เขาบริหารงานหลักคนเดียว
มันแค่กระดิกนิ้วรอรับส่วนแบ่งสิ้นปี กับมากินฟรี ไอห่า นอกจากไฟกัลป์จะดูแล SSR ไฟกัลป์ยังช่วยดูแลธุรกิจที่บ้านอีกหลายอย่าง ไฟกัลป์เป็นลูกชายคนเดียวของ พ่อเลี้ยงไตร ผู้มีอิทธิพลของภาคเหนือ ทำธุรกิจทั้งสีขาว สีเทาและสีดำ
ณ ร้าน....
นานายกนาฬิกาดูเวลารอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ ตอนนี้ 18.30 น. แล้วคนที่นัดเธอล่ะ มันไปมุดหัวอยู่ไหน เธอมีงานต้องทำเยอะแยะไม่มีเวลามานั่งรอใครแบบนี้หรอกน่ะ อีก 5 นาทียังไม่โพล่หัวมาเธอจะกลับเข้าร้านแล้ว ใกล้เวลาเปิดร้านแล้วด้วย
นั้นไง พอบอกจะกลับ โพล่มาพอดี
ไฟกัลป์เปิดประตูร้านเข้ามา เดินตรงมายังโต๊ะนานาทันที จริงๆตัวเขานั้นมาก่อนเวลา แต่แค่อยากแกล้งคนให้หงุดหงิดเล่นเฉยๆ ไม่รู้สิ เห็นหน้าบูดๆนั้นที่ไรเขาอารมณ์ดีทุกที
"คุณมาสาย" ยังไม่ทันที่ไฟกัลป์จะนั่งลง ก้นยังไม่ทันถึงเก้าอี้
"ซอรี่ครับ พอดีมีงานด่วน ผมอยากจะไลน์บอกคุณน่ะแต่คุณบล๊อคผมเอาไว้อย่าลืมสิคร๊าบ "
"พอๆๆ จะสั่งอะไรก็สั่ง จะได้จบๆ"
"คร๊าบ" ไฟกัลป์จึงลุกๆไปสั่งกาแฟ และขนมเค๊กแบบเดียวกันกับที่นานาสั่ง
นานาหายใจฟึดฟัด ยกโทรศัพท์ขึ้นมาปลดบล๊อคไอดีไลน์ขอฃไฟกัลป์ รู้งี้เธอน่าจะปลดบล๊อคก่อนเขาจะมาแล้วบอกว่าเธอกลับแล้ว เลยต้องมาทนมองหน้าคนที่ไม่อยากเจอแต่หัววัน
เมื่อนานาเงยหน้าจากโทรศัพท์ มุมปากยิ้มเล็กน้อย
สายสูงกำยำรอกาแฟที่สั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์ แต่เขาไม่ได้ยืนอยู่คนเดียวเหมือนตอนที่เดินไป สาวน้อยผมสีน้ำตาล ใส่เสื้อครอปสีแดง สวมกระโปรงเทนนิสสีดำสั้น แขนกำยำถูกแขนเรียวเล็กเกี่ยวเอาไว คุยกันแนบสนิทจนจะเป็นร่างเดียวกัน มองจากดาวอังคารก็รู้ว่าไม่ใช่แค่คนรู้จัก 'หึหึ ไอ้หน้าม่อ'
พนักงานยกกาแฟและขนมของไฟกัลป์มาวางตรงเคาร์เตอร์ ไฟกลัป์หันไปล่ำลาสาวน้อย ทำสีหน้าเสียดายซะเต็มประดา เขาหันไปหอมแก้มสาวน้อยคนนั้นก่อนจะเดินกลับมาที่โต๊ะ
นานาเบ้ปาก " ฉันเลี้ยงกาแฟคุณแล้ว คุณจะไปกับเด็กคุณก็ได้น่ะ"
"ก็อยากไปนะครับ แต่ผมนัดคุณไว้ก่อนแล้ว" ยกกาแฟขึ้นจิบ ปรับท่านั่งสบายๆ ยกแก้วกาแฟแต่สายตาจับจ้องที่ร่างบางตรงหน้า
"อุ้ย ไม่เป็นไรค่ะ ฉันต้องรีบเข้าร้านด้วย"
"ร้านคุณกับผมอยู่ข้างกัน เปิดเวลาเดียวกัน ไปพร้อมกันก็ได้"
เมื่อดื่มกาแฟจนหมดแก้ว นานามองนาฬิกา ควรเข้าร้านได้แล้ว
"คุณ กาแฟหมดแล้วงั้น.."
"ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณ"
"ค่ะ?"
"ผมอยากซื้อร้านคุณ เสนอราคามาได้เลย"
หา! จะบ้าเหรอ อยู่ๆมาของซื้อร้านแบบมีไม่ปี่มีขลุ่ย แบบนี้ก็ได้เหรอ นานาอยากจะลุกไปสั่งกาแฟร้อนๆมาสาดหน้าผู้ชายตรงหน้าซัก 2-3แก้ว จะได้เลิกประสาท
- ผู้เขียน
