โอกาสไม่ได้มีบ่อย ๆ

852 คำ
ตอนที่ 17 “ยังไงคืนนี้พี่ก็ไม่กล้านอนคนเดียวแล้ว” ปุริมปรัชญ์พยายามบอก ซึ่งมันก็เข้าทางเด็กหนุ่ม ปกติเธอก็เป็นคนขวัญอ่อนอยู่แล้ว พอได้ยินเรื่องนี้จึงยิ่งทำให้เธอกลัวหนักจนไม่กล้านอนคนเดียว “งั้น..ไปนอนกับผมนะครับ” เพชรตะวันรีบเสนอในสิ่งที่เขาจะได้ประโยชน์จากการกระทำครั้งนี้ “ฉลามจะไม่ทำอะไรพี่ใช่มั้ย” อันที่จริงหลังจากจดทะเบียนสมรสกับเพชรตะวัน เธอก็เตรียมใจไว้บ้างแล้ว “ผมตอบไม่ได้หรอกครับ เพราะตอนนี้ ผมเป็นสามีพี่อย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว” และดูเหมือนว่าเขาจะทำในสิ่งที่พูดมาเมื่อสักครู่ ก่อนที่เขาจะจู่โจ่มกอดเธออีกครั้งพร้อม ๆ กับใบหน้าคมที่ก้มลงมาจูบริมฝีปากอิ่ม แต่ทันใดนั้นนิ้วมือเรียวก็ยกขึ้นมากัน “เน่ะ!.. เอากฎหมายมาอ้างเชียว” หญิงสาวรีบเอาใบหน้าสวยออกห่าง เธอไม่อยากใจง่ายกับเขาเลย “หรือไม่จริงครับ” เด็กหนุ่มกอดรัดเธอแน่นขึ้น “อื้ม!!.. งั้นตกลงพี่ไม่ไปละ กลัวไม่ปลอดภัย คริ ๆๆ” รอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่เซ็กซี่ มันทำให้เขาออกอาการว่าต้องการเธอมากขนาดไหน อาการเปลี่ยนใจของแฟนสาว ทำให้เพชรตะวันต้องเติมเชื้อไฟ จะดีอยู่แล้วเชียว!.. ไม่น่าทำให้ไก่ตื่นไปได้ เมื่อเห็นแฟนสาวไม่พูดอะไรอีก เขาจึงจำเป็นต้องทำให้เธอกลัวอีกครั้ง “แต่เมื่อกี้ ตอนพี่อาบน้ำ ผมว่าผมเห็นคนยืนอยู่ที่หน้าต่างชั้นสองของบ้านหลังนั้นนะครับ แต่แค่แวบเดียวเขาก็ผลุบเข้าไป” “บ้า! ฉลามอย่ามาแกล้งหลอกพี่นะ จะมีใครที่ไหนกัน ตาฝาดแล้ว” แฟนสาวหน้าเสียทันทีที่ได้ยินเขาพูดเช่นนั้นอีก “แต่ผมเห็นจริงๆ นะครับพี่ปรัชญ์” เด็กหนุ่มยังคงยืนยันเพื่อหลอกให้เธอยอมให้เขาไปนอนด้วยที่ห้อง “เดี๋ยวผมขอตัวไปห้องน้ำสักครู่นะครับพี่” ก่อนจะใช้แผนสองที่เขาได้เตรียมเอาไว้ คือแอบเปิดเสียงหลอน ๆ จากสื่อโซเชียลผ่านลำโพงบลูทูธใกล้ ๆ “ไปนานจัง” “เอ้า!!.. ผมก็นึกว่าพี่เลิกกลัวแล้ว...” เด็กหนุ่มเอ่ยถามและพลางนึกขำในใจ เพราะตลกในท่าทีของปุริปรัชญ์ ที่ตอนนี้เธอทำตัวติดเขาตลอด “พี่รู้มั้ยตอนที่ผมขับรถเข้ามา ผมเห็นบ้านเราไฟดับ ผมนี่หลอนเลย” เขายังแกล้งเธอไม่หยุด จนเธอเริ่มงอนแล้วก็ยื่นคำขาดทันที “ไม่เอาแล้ว ไม่พูดเรื่องนี้ ถ้าพูดอีกพี่โกรธจริง ๆ ด้วย” หญิงสาวหันก้นงอนงามให้เขาทันที ขนาดงอนยังน่ารักเลย ถ้าโกรธขึ้นมาจะน่ารักขนาดไหน นึกแล้วเพชรตะวันก็มันเขี้ยว อยากจะดึงตัวเธอมาจูบมากอดให้หนำใจ “โอ๋ ๆ ผมแค่ล้อเล่นเอง อย่าโกรธผมสิครับพี่ปรัชญ์คนสวย” เอาโอบรอบเอวบางจากทางด้านหลัง และพยายามเอาอกเอาใจเธอ ปุริมปรัชญ์ขมวดคิ้วเล็กน้อยกับความรู้สึกวังเวงที่มีเสียงแว่ว ๆ จากลำโพงที่เขาเปิดเอาไว้ ระหว่างที่กำลังพลอดรักอยู่กับเด็กหนุ่ม เธอรีบผละออกจากอ้อมกอดของเขา “พี่จะเปลี่ยนใจนอนคนเดียวใช่ไหมครับ” เขาเอ่ยถามอีกครั้ง ก่อนที่หญิงสาวจะเป็นมากระโดดเข้ามากอดเด็กหนุ่ม เมื่อได้ยินเสียงหลอนๆ ชัดขึ้นเรื่อย ๆ “ไม่เอาฉลาม อย่าไป! นอนกับพี่เถอะ แล้วก็ไปปิดประตูระเบียงด้วย” ประตูระเบียงค่อนข้างใกล้ เด็กหนุ่มจึงแกล้งเดินไปแล้วหยุดยืนอยู่หน้าระเบียงสักครู่ ไม่นานนักแฟนสาวที่กำลังกลัวก็รีบเดินออกมาตามเขาด้วยท่าทีร้อนรน เธอเดินออกมาจากในห้องอย่างที่เขาคิดเอาไว้ หน้าอกคู่ใหญ่ที่ปราศจากบราเซียร์กระเพื่อมขึ้นลงไปมาภายใต้ชุดนอนแนบเนื้อแรงโน้มถ่วงของโลกบ่งบอกว่าหน้าอกของเธอใหญ่ไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ถึงจะใหญ่แค่ใหนหน้าอกเธอก็ไม่มีหย่อนยาน มันยังดูอวบเต่งตึงจนน่าสัมผัสทุกครั้ง จนทำให้เด็กหนุ่มต้องกลืนน้ำลายอีกครั้งเมื่อได้เห็น เข้าจ้องตาแทบไม่กะพริบ “ให้มาปิดประตูแค่นี้ ทำไมออกมานานจัง จะแกล้งพี่เหรอ” เธอที่หายใจอย่างหนักหน่วงเขาเดาว่าเธอต้องเป็นฝ่ายวิ่งแจ้นอย่างเร็วเพื่อมาอยู่กับเขาตรงนี้เป็นแน่ ชุดนอนสีขาวที่เธอใส่ตอนนี้มองเห็นจุกนมชูชันดันออกมาอย่างชัดเจน เด็กหนุ่มกำลังครุ่นคิดและตัดสินใจอย่างหนัก เพราะสิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดนี้ เขาต้องการอะไร และทำไปเพื่ออะไร ก็เพื่อคืนนี้เธอต้องเป็นเมียเขาเท่านั้น และเมื่อคิดได้ดังนั้นเพชรตะวันก็ไม่รอช้า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม