First Love: EP 12

1630 คำ
ตอนที่ 12 ถึงแม้ว่าวันนี้ จะเป็นวันหยุด ฟ้าใสก็ตื่นแต่เช้า และตอนนี้เธอก็กำลังว่ายน้ำเล่นในสระน้ำอย่างสบายใจ ในขณะที่ฟ้าใสว่ายน้ำอยู่ พ่อกับแม่ ของฟ้าใส ก็กำลังคิดว่า จะบอกกับลูกสาวอย่างไรดี ในเรื่องนั้น " ลูกสาวแม่ ตื่นแต่เช้าเชียว ไม่หนาวหรือลูก" " ไม่ค่ะคุณแม่ กำลังดีเลย ลูกไม่ได้ว่ายน้ำหลายวันแล้ว อยากออกกำลังกายด้วยค่าา" "ว่ายน้ำเสร็จก็รีบอาบน้ำแต่งตัว มากินอาหารเช้านะลูก พ่อกับแม่มีอะไรจะคุยกับลูกด้วยจ่ะ" " ค่าา คุณแม่ " ฟ้าใสตอบรับ แล้วก็ว่ายน้ำต่อ แม่ยืนมองลูกสาวว่ายน้ำอยู่สักครู่นึง ด้วยสายตาที่รักและห่วงใย จากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้าน เมื่อฟ้าใสว่ายน้ำเสร็จ ก็รีบอาบน้ำแต่งตัว มากินอาหารเช้าพร้อมกับพ่อและแม่ " วันนี้ น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ มีแต่ของชอบฟ้าใสทั้งนั้นเลย" " แม่บอกให้ป้าแจ่มทำแต่ของชอบของลูกจ่ะ งั้นก็กินเยอะ ๆ แม่ว่าลูกผอมไปนะ" " เป็นไงลูก ช่วงนี้.. พ่อสังเกตลูกสาวดูหน้าตาสดใสเชียว ดีใจที่ได้เรียนต่อที่เดิมล่ะสิ" " ค่ะคุณพ่อ ดีใจมากต้องขอบคุณ คุณพ่อคุณแม่อีกครั้งนะคะ" ฟ้าใสที่พูดแล้วก็ยิ้มแป้น " กินข้าวให้เรียบร้อยก่อน พ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยกับลูก" ฟ้าใสพยักหน้ารับ ทำหน้า งงๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอทานอาหารเช้ากัน เรียบร้อยแล้วนั้น พ่อ แม่ และฟ้าใส ได้ออกมานั่งคุยกันที่สวน ริมสระน้ำ " มีเรื่องอะไรจะคุยกับ ฟ้าใสค่ะ คุณพ่อ คุณแม่" ฟ้าใสทำน้ำเสียงอยากรู้ แม่ส่งสายตา ให้พ่อเป็นคนพูดบอกลูก " คืองี้ ! พ่อกับแม่จะต้องเดินทางไปทำธุรกิจ ที่สิงคโปร์ เป็นเวลาหลายเดือน กว่า สาขาที่โน้นจะลงตัว หรือจัดการกับทางโน้นให้เรียบร้อย ซึ่งลูกสาวของพ่อเนี้ย! ก็ต้องอยู่คนเดียว ..พ่อกับแม่เป็นห่วงมาก พ่อกับแม่จึงตกลงกันว่า จะฝากลูก ให้ไปอยู่บ้านเพื่อนของพ่อและแม่ ในระหว่างที่พ่อกับแม่ไม่อยู่ " " แล้วคุณพ่อกับคุณแม่ จะเดินทางเมื่อไหร่ค่ะ" ฟ้าใสทำเสียงอ่อน " วันศุกร์หน้า ที่จะถึงนี้จ้ะลูก" " ทำไมรวดเร็วจังค่ะ จะเดินทางศุกร์นี้เลยเหรอคะ แต่ฟ้าใสเข้าใจนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วง" ทำเสียงเศร้า ๆ " แต่เราคุยกันได้ตลอดนะ การติดต่อสื่อสาร สะดวก สบาย อยากเห็นหน้า ก็วีดีโอคอลคุยกัน ถ้าอะไรที่นั่นลงตัวแม่จะบินมาหาหนู ถ้ามีเวลา" " ที่จริง ลูกคิดว่า ลูกอยู่บ้านกับ ป้าแจ่ม , ลุงดำ ก็ได้ ไม่เห็นต้องไปอยู่บ้านเพื่อนคุณพ่อ คุณแม่เลยนี่คะ" " แม่รู้ว่า ลูกสาวแม่เก่ง อยู่ได้จ้ะ แต่พ่อกับแม่ไปคุยกับเพื่อนไว้แล้ว และพวกเขาก็ดีใจมากที่ลูกจะไปอยู่ที่นั่น บ้านเขากับเราก็อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่เองจ้ะ แค่ไม่กี่ซอยเอง อยู่ในหมู่บ้านเดียวกับเรานี่แหละจ้ะ ลูกก็ไป ๆ มาๆ ที่บ้านได้ด้วย ส่วนบ้านเรา ก็ให้ป้าแจ่ม กับลุงดำ ดูแลไป นะลูกนะ แม่จะได้ไม่เป็นห่วงมากนัก" แม่พูดอธิบาย "ใช่แล้วลูก พ่อจะได้หายกังวล และทำงานโดยไม่ต้องพะวงอะไร" " ก็ได้ค่ะ คุณพ่อ คุณแม่" ฟ้าใสทำสีหน้ากังวล อย่างเห็นได้ชัดเจน นี่ถ้าไปอยู่ที่นั่น แล้วถ้าเจมส์ ไปรับ ไปส่ง แล้วเพื่อนคุณพ่อ คุณแม่รู้ จะทำยังไง พวกม่านจะคิดว่า มันไม่สมควรหรือเปล่า? แล้วถ้าจะไปเที่ยวไหนกัน เราจะขอนุญาต แล้วบอกว่ายังไง , แล้วก็...บลา ๆๆๆ มีหลายเรื่องที่ผุดขึ้นมาในหัวของฟ้าใส ตอนนี้ คิดหนักเลยทีเดียว คุณแม่ของฟ้าใสเห็นสายตาของลูกสาว เลยเดินเข้าไป เอามือลูบหัวลูกสาว เบา ๆ พร้อมกับพูดว่า " เพื่อนของพ่อกับแม่ เป็นคนใจดีมากนะ มีอะไร ก็คุยเหมือนเป็นพ่อกับแม่อีกคนของฟ้าใสนะคะลูก อย่ากังวลอะไรมาก เชื่อแม่นะจ๊ะ" " วันนี้ ตอนเย็น พ่อกับแม่ จะพาลูกออกไปพบ เพื่อนของพ่อกับแม่ นะคนเก่งของพ่อ ไม่ต้องคิดมาก" " ค่ะคุณพ่อ คุณแม่ งั้น! ลูกขอตัวไปโทรหาแป้งนะคะ" พูดจบ ฟ้าใสก็เดินไป ส่วนพ่อกับแม่ ก็มองตาม ด้วยความสงสารลูก " แม่เชื่อว่าลูกสาวเราเข้าใจจ้ะพ่อ ไม่ต้องห่วงอะไรมาก ลูกเราเป็นเด็กดี" " พ่อก็คิดเหมือนแม่นั่นแหละ" ฟ้าใส โทรคุยกับแป้ง เล่าเรื่องราวให้ฟัง คร่าว ๆ แป้งก็ได้แค่ปลอบใจ เพราะทำอะไรไม่ได้มากจากนี้ ฟ้าใส ส่งข้อความทางไลน์ ไปหาเจมส์ ฟ้าใส : หลับอยู่รึ? เงียบจัง ตื่นได้แล้วจ้า ตะวันโด่งมากแล้วนะ พ่อคนขึ้เซา เป็นไปตามคาด น่าจะยังหลับอยู่ เพราะไม่ได้อ่านข้อความ ฟ้าใสถอนหายใจเฮีอกใหญ่ จะคุยกับใครล่ะ อยากคุยกับเจมส์ ก็ยังไม่ตื่น คงเช้าไป และนี่ก็เป็นวันหยุด เมื่อวานก็คงอยู่ต่อกันกับเพื่อน ๆ จนดึกแน่ ๆ ป่านนี้ถึงยังไม่ตื่นอีก ฟ้าใสบ่น พึมพำอยู่คนเดียว " ลูกจ๊ะ เดี๋ยว พ่อกับแม่ ต้องไปธุระ ข้างนอก เดี๋ยวเย็นๆ จะให้ลุงดำมารับลูกนะจ๊ะ" " ค่ะคุณแม่" หลังจากที่ พ่อกับแม่ ออกไป สักพักใหญ่ เจมส์ก็โทรศัพท์ กลับมาหาฟ้าใส หลังจากอ่านข้อความ เจมส์ : " ฟ้าใส คิดถึงเจมส์อ่ะดิ๊! วันหยุดส่งไลน์มาแต่เช้าเลย เจมส์คิดถึงฟ้าใสนะ คิดถึงๆๆๆ ฟ้าใส : เจมส์ อย่าเว่อร์ จ่ะ , ฟ้าใสมีเรื่องจะบอกเจมส์น่ะ เจมส์ : มีเรื่องอะไรครับ ฟ้าใส : คือ พ่อแม่ของฟ้าใส ต้องไปทำธุรกิจที่ สิงคโปร์ น่าจะหลายเดือนอยู่ ที่ท่านบอกนะ และฟ้าใสต้องไปอยู่ที่บ้านของเพื่อนสนิทพ่อกับแม่อ่ะ ฟ้าใสทำตัวไม่ถูกเลย ขออยู่บ้านก็ไม่ได้ พ่อกับแม่เป็นห่วง เจมส์ : งั้นเอางี้ ฟ้าใสเก็บเสื้อผ้า เดี๋ยวเจมส์พาหนีออกจากบ้าน ฟ้าใส : เจมส์!! เล่นอีกแล้วนะ คนกำลังเครียดนะ พูดเล่นอีกแล้ว ฟ้าใสทำเสียงดุ เจมส์ : ก็เจมส์ ไม่อยากให้เครียดไงครับ ที่จริงแล้วเจมส์ว่าไม่เห็นจะเป็นปัญหาเลยนะ ไปอยู่บ้านเพื่อนสนิทของพ่อกับแม่ พ่อแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง ท่านจะได้สบายใจที่มีคนที่ท่านไว้ใจ ดูแลฟ้าใสนะ หรือว่าจะย้ายมาอยู่บ้านเจมส์ดี จะดูแลอย่างดีเลย ฟ้าใส : พูดเล่นอีกแล้ว ก็ห่วงว่าหากเราจะไปเที่ยวไหน หรือ ทำกิจกรรมที่โรงเรียน หากกลับบ้านผิดเวลา..เอ่อ.. เจมส์ : เข้าใจล่ะ กลัวไม่ไปไหนมาไหนกับเจมส์นี่เอง.. ไม่เห็นต้องคิดมาก แค่บอกพวกท่านไปตามตรง ไม่ต้องเป็นกังวลนะที่รัก เจมส์มั่นใจว่า พ่อแม่ของฟ้าใสคิดดีแล้ว และเจมส์ก็คิดว่า เพื่อนของพ่อกับแม่คงจะใจดีเหมือนพ่อกับแม่ฟ้าใสนั่นแหละครับ ไม่คิดมากนะครับคนสวย ฟ้าใส :จ้ะ ไม่คิดมากแล้ว ว่าแต่..เจมส์กินอะไรหรือยัง เจมส์ : ยังเลย นั้ก็ยังไม่อาบเลยค้าบบ! ก็แฟนสำคัญกว่า..ต้องคุยก่อน ฟ้าใส : ไม่ต้องมาปากหวาน.. เจมส์ไปอาบน้ำ และกินข้าวได้แล้วนะ สายมากแล้ว เดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะหรอก เจมส์ : ได้เลยครับ เจมส์จะรีบปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเคร่งครัดครับ ไว้คุยกันใหม่นะครับ ฟ้าใส : จ้ะ ไว้คุยกัน บายจ้ะ ตอนนี้ฟ้าใส ก็แค่รอเวลา ที่เย็นนี้จะไปพบกับ เพื่อนของพ่อกับแม่ ...เมื่อถึงตอนเย็น ลุงดำขับรถมารับฟ้าใส และขับรถมุ่งหน้าออกไปยังสถานที่ ที่พ่อกับแม่รออยู่ก่อนแล้ว และเมื่อไปถึงนั้น ฟ้าใสก็ได้พบกัน เพื่อนสนิทของคุณพ่อคุณแม่ ซึ่งฟ้าใสไม่เคยรู้จักมาก่อน ฟ้าใสเดินตรงมายัง ที่ผู้ใหญ่ทั้งสี่คน กำลังนั่งสนทนากันอยู่ และเมื่อเดินมาถึง ฟ้าใสก็ยกมือไหว้ สวัสดี เพื่อนของพ่อกับแม่ พร้อมกับพูด "สวัสดีค่ะ" คุณรสา เพื่อนสนิทของพ่อกับแม่ "สวัสดีค่ะลูกสาว ทำไมหน้าตาสะสวย น่ารักอะไรอย่างนี้ค่ะลูก มา ๆ นั่งก่อนจ้ะ " หวัดค่ะจ้ะลูก" " ฟ้าใสจ๊ะ นี่ คุณลุงพชร และคุณป้ารสา ที่ลูกจะไปอยู่ด้วยไงจ๊ะ" " ค่ะ ขอบคุณนะคะที่เมตตาให้หนูไปอยู่ด้วยในช่วงที่คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่" " เรียก คุณพ่อ คุณแม่เลยลูก " คุณพชรเอ่ย ฟ้าใสหันไปมองพ่อกับแม่ ก่อนที่จะเอ่ย " ค่ะคุณพ่อ คุณแม่" " ยังไงกันต์ก็ฝากลูกสาวด้วยนะเพื่อน" [กันต์ ในที่นี่หมายถึง เพื่อนสนิท] " ไม่ต้องเป็นห่วง สบายมากเพื่อนรัก เสียดายเจ้าลูกชายตัวแสบไม่มาด้วย จะได้ทำความรู้จักกันไว้ " ฟ้าใสนั่งตัวเกร็งสักพัก ก็รู้สึกผ่อนคลาย และสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น น่ารัก และเป็นกันเองที่ได้รับ จากเพื่อนของคุณพ่อและคุณแม่ จากนั้นก็รับประทานอาหารเย็น และนั่งพูดคุยกัน ทำให้เธอรู้สึกไม่ประหม่าเกร็ง ********************** To be continue >> ชอบก็กดหัวใจนะงับ❤
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม