4 เรียกคืนกลับมาไม่ได้แล้ว
813 คำ
เพียงเวลาไม่นานชุดฟอร์มพยาบาลของชณินันท์ก็ถูกผู้อำนวยการหนุ่มปลดเปลื้องออกจากร่างกาย เมื่อเหลือแต่กายเปลือย เธอก็คว้าดึงผ้าห่มมาปกปิดร่างอวบอ้วนของตัวเองไว้ด้วยความเขินอาย แต่ก็ถูกมือใหญ่คว้าดึงออกเมื่อเขาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองเสร็จ ให้ตายเถอะ เขาถอดเสื้อผ้าไวเหลือเกิน
“อย่าปิดบังฉัน เธอไม่ได้ไม่สวยพยาบาลนิด เธอสวยกำลังดี เต็มไม้เต็มมือดี”
เมื่อดึงผ้าห่มที่ปกปิดร่างน้อยออกก็เอื้อมมือไปเปิดดึงลิ้นชักข้างหัวเตียงเพื่อนำอะไรบางอย่างออกมา และดวงตากลมโตของชณินันท์ก็เห็นว่าฟักทองถือซองอะไรอยู่ เมื่อเขาฉีกซองแล้วนำสิ่งในซองออกมาสวมใส่ความเป็นชายของเขาที่หล่อนเพิ่งได้เห็นว่าเขาพร้อมและตื่นตัวมากแค่ไหน เรื่องเห็นอวัยวะเพศเป็นเรื่องปกติเพราะเธอคุ้นชิน แต่ไม่เคยเห็นตอนตื่นตัวแบบนี้
“คะ...คุณ...”
“ทำไมเหรอ ฉันแตกต่างจากของผู้ป่วยที่เธอเคยเห็นเหรอพยาบาลนิด”
เขาถามเธอพร้อมกับหยักยิ้มมุมปากเล็กน้อยแล้วเคลื่อนตัวไปคร่อมทับร่างอวบของสาวเจ้าอีกครั้ง และครั้งนี้ไออุ่นของร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองก็ถ่ายเทไปหากันและกันทำให้ชณินันท์นอนเกร็งไม่กล้าขยับตัว ทั้งเขิน ทั้งอาย จนตอนนี้ผิวขาวๆ ของหล่อนแดงไปหมดแล้ว
“อือ...อย่าเกร็ง เธอก็เคยเรียนเรื่องเพศศึกษามาไม่ใช่เหรอพยาบาลนิด ตอนนี้แหละเธอจะได้ปฏิบัติแล้ว” เขาบอกเสียงพร่าแล้วใช้มือทั้งสองมากอบกุมขยำเต้าอวบล้นมือของเธอเป็นจังหวะ
“อะ...เจ็บ! หยุดเถอะ ฉันไม่ต้องการ อือ...” ปากบอกเขาว่าให้หยุด แต่ร่างกายและเสียงของหล่อนกลับอ่อนคล้อยไปตามสัมผัสของชายหนุ่ม
“เก็บเสียงไว้ครางดังๆ ตอนฉันเข้าไปในตัวเธอดีกว่าพยาบาลนิด อ่า...หอมเหลือเกิน เธอผิวสวยมาก อ่า...” เขาพึมพำกับซอกคอหอมของสาวเจ้า แล้วไซ้เลื้อยมายังเนินอกอวบอูมก่อนจะจูบหนักๆ และขบเม้มให้เกิดรอยที่เนินอกอวบ ก่อนจะเคลื่อนไล้มายังสองเต้าที่มือกำลังบีบเคล้น
“อ่ะ...อือ คุณมันเลว อือ...”
“อ่า...ฉันก็ไม่ได้บอกใครสักหน่อยว่าฉันเป็นคนดี อ่า...ฉันอยากจูบเธออีก ปากของเธอมันหวาน” แล้วไม่รอช้าเคลื่อนผละจากหน้าอกมาปิดปากน้อยเสียงครางก็ดังอู้อี้ออกมาจากริมฝีปากที่บดคลึงจูบกัน
“อ่ะ...อื้อ...”
“อ่า...หวานเหลือเกิน ฉันอยากรู้ว่าตอนนี้เธอพร้อมรึยัง ส่วนฉันแข็งพร้อมรอแล้ว ถุงยางก็ใส่แล้ว”
ฟักทองบอกสาวอวบเมื่อผละปากที่บดจูบปากอวบอิ่มหวานซ่านของหล่อนออกมาแล้วเคลื่อนตัวไปนอนแทรกอยู่กลางหว่างขาใหญ่ของหญิงสาว แม้ว่าต้นขาของหล่อนจะบดเบียดปกปิดความเป็นสาวไว้มิด แต่เขาก็จับแยกกว้างเปิดทางออกได้ และก็ได้เห็นความอวบอูมใหญ่โตของที่นาผืนน้อยของชณินันท์
“อ่า...เธอสวยมากพยาบาลนิด ฉันอยากสัมผัสด้วยปาก”
สิ้นน้ำเสียงแหบพร่าของฟักทอง เขาก็ไม่รอช้าที่จะโน้มก้มหน้าไปซุกสูดดมกลิ่นกุหลาบงามอวบอูมของสาวอวบ เธอบิดเอวตันหนาของตัวเองส่ายหนีไปมา แต่ก็ไม่เป็นผล กลับเพิ่มความร้อนรุ่มให้อีกฝ่ายมากขึ้นกว่าเดิม สองมือป้อมๆ ของชณินันท์กำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความทรมานภายในที่ร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างหยุดไม่อยู่
“อ่า...หอมเหลือเกิน น้ำหวานของเธอก็ไหลอาบเยิ้มออกมาต้อนรับฉัน แล้วอย่างงี้จะปฏิเสธอีกไหมว่าไม่ได้รักฉันพยาบาลนิด อืม...” ลากตวัดลิ้นถูไถไปมากับกลีบดอกไม้อวบอูมพร้อมกับดุนดันปลายนิ้วใหญ่ของตนไปมากับเม็ดเกสรสีชมพูระเรื่อของสาวอวบ
“อ่า...ผู้อำนวยการ ยะ...หยุดเถอะ ดิฉันร้อนไปหมดแล้ว อือ...”
“ชูว์...หยุดตอนนี้มันสายไปแล้วพยาบาลนิด อ่า...ฉันอยากเข้าไปในตัวที่ปิดสนิทของเธอ”
เมื่อสูดดมกลิ่นกายสาวอวบจนพึงพอใจและใช้ลิ้นสากลากไล้ถูไถไปมากลืนกินน้ำสวาทของสาวเจ้าแล้วก็ไม่อาจรอช้าที่จะสอดประสานหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับคนตัวอวบ ร่างสูงใหญ่เคลื่อนกายขึ้นคร่อมทับแล้วก็ใช้มือทั้งสองข้างประคองเอ็นเนื้อร้อนที่แข็งพร้อมรบของตนเองมาเสียดสีถูไถไปมากับกลีบสวาทสาวอวบอูม
- ผู้เขียน
