ผมชื่อบุ๋น นักศึกษาชั้นปีที่สามคณะเทคโนโลยีสารสนเทศ ผมขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าชู้ ด้วยหน้าตาที่หล่อเหลาเข้าขั้นพระเอกหนังญี่ปุ่น และความสูงที่สูงหนึ่งร้อยหกสิบแปด ถือว่าปกติไม่สูงแต่ก็ไม่เตี้ย ในความคิดผมนะ
อีกอย่างสาวๆ ที่อยู่รอบๆ ตัวผมมีแต่สูงร้อยห้าสิบห้าถึงร้อยหกสิบเป็นส่วนมาก มีคนเดียวเท่านั้นแหละที่เรียกผมว่าเตี้ย คือเฟรม เพื่อนสนิทในกลุ่มของผม ที่ผมรักเธอมาตั้งแต่วันแรกที่พบจนถึงวันนี้
ไม่ใช่เฟรมไม่รู้ว่าผมชอบเธอ ผมเคยสารภาพไปแล้วตอนปีหนึ่ง เฟรมก็บอกผมว่า
“เป็นเพื่อนกันดีกว่านะบุ๋น เราอยากเป็นเพื่อนกับแกมากกว่า” เฟรมบอกแล้วส่งยิ้มให้ผม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ทำไม” ผมถามเฟรม
“ฉันอยากได้แฟนที่สูงกว่าฉัน ปกป้องฉันได้” เฟรมบอกตรงๆ
“แกเป็นเพื่อนสนิทของฉันนะเว้ย ฉันไม่อยากทำลายมิตรภาพของเรา เข้าใจนะเตี้ย” เฟรมพูดแล้วตบไหล่ผม ยิ้มให้อย่างจริงใจ แบบนี้ผมจะตัดใจลงได้ยังไง
แล้วที่บา
