ฉันไม่รู้ว่าเวลา FBI จะเข้าไปปฏิบัติการจับกุมผู้ร้ายในแต่ละครั้งใจเต้นแรงกันบ้างไหม แต่ตอนนี้หน่วย (พิ) ศวาส อย่างฉันที่นั่งถือถุงกับข้าวเยอะแยะมากมายก่ายกองไว้บนตักในตอนนี้โคตรตื่นเต้นเลยค่ะ แค่คิดว่าจะเข้าไปดินเนอร์กันสองต่อสองในบ้านก็จั๊กจี้หัวใจแล้ว จั๊กจี้หัวใจจนไม่กล้าลงจากรถเลยเนี่ย จะทำยังไงดีคืนนี้เราจะกินกันยังไงนะ เอ่อ...หมายถึงกินข้าวนะคะ เราจะกินข้าวกันยังไงโดยที่ฉันไม่เขิน “ฟู่ว! จงมีสตินะโรส จงมีสติ” ถอนหายใจแล้วเตือนตัวเอง จงมีสติในทุก ๆ ลมหายใจเข้าออก หายใจออกรู้ หายใจเข้ารู้ อย่าสติหลุดเด็ดขาด! เอาวะ! กายพร้อมใจพร้อมโรสทำได้! ขอแค่เขาไม่แอบอ่อยให้ฉันสติหลุดเขาไปในภวังค์เหมือนที่ผ่านมาก็พอ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นฉันก็ไม่รับประกันความปลอดภัยของร่างกายเขาเหมือนกัน ถ้าอ่อยแล้วโดนฉันเขมือบทางสายตาและจิตใจจนพรุนก็ไม่ใช่ความผิดของฉันหรอกนะ ความผิดเขาคนเดียวที่อยากเกิดมาน่ากินเอ