EP : 1
1617 คำ
“เห็นเธอมองนานแล้วนะ”
“หล่อดี” ฉันมองผู้ชายที่อยู่โซน VIP ไม่ละสายตา ขนาดเพื่อนพูดฉันยังตอบทั้งที่สายตายังจ้องเขาอยู่ไม่ละสายตาไปไหน คนหล่อที่เรียกได้ว่าหล่อแบบไม่รู้จะอธิบายยังไง
“เข้าไปทำความรู้จักเลยไหมล่ะ”
“...มาคนเดียวที่ไหนกันล่ะ” ฉันตอบเพื่อนที่เอาไหล่มาสะกิดไหล่ฉัน ก็เลยเบือนหน้ากลับมาที่โต๊ะก่อนจะตอบปฏิเสธ
“ปกติก็ไม่เคยเห็นควงผู้หญิงมานะ เห็นมากับกลุ่มเพื่อนแล้วก็ลากในผับนี่แหละไปกินตับ” อิงอิงเป็นเพื่อนของฉันค่ะ แต่เราไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทกันหรอกนะ เป็นเพื่อนที่มาเที่ยวด้วยกันเพราะมีเหตุผลบางอย่างมากกว่า แต่ถึงไม่สนิทอิงอิงก็ถือเป็นเพื่อนที่ดีคอยช่วยเหลือฉันเป็นอย่างดี
“เธอรู้จักเหรอ?” ฉันถามด้วยความแปลกใจเพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะรู้จัก
“รู้สิ พี่มาร์คัส หนุ่มฮอตของสาว ๆ เลยแหละ เรียน ปี 4 ม. XXX”
“ม. XXX” ฉันทวนชื่อเพราะเป็นมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังที่ค่าเทอมแพงมาก ไม่ใช่แค่แพงที่สุดในเมืองไทย แต่แพงติด Top 10 ของเอเชียเลยต่างหาก เพราะฉะนั้นเขาต้อง...
“อยู่ใกล้มหาลัยเธอเลยนี่”
“อื้อ” ใช่ค่ะ ใกล้กันเลย อยู่ถนนเส้นเดียวกัน รั้วห่างกันไม่ถึง 100 เมตร แต่ของฉันเป็นมหาวิทยาลัยรัฐบาล ก็ชื่อดังเหมือนกันนะคะ แต่ชื่อดังก็เท่านั้นแหละ ชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยไม่ได้เป็นเครื่องการันตีว่านักศึกษาจะเป็นคนดีได้หรอก
“แต่คนที่มาด้วยสวยชะมัดเลยเนอะ” เพื่อนของฉันพูดออกมาฉันก็เลยต้องมองกลับไปที่โต๊ะ VIP โต๊ะเดิม
ฉันมองแล้วก็ไม่มีข้อโต้แย้งคำพูดเพื่อน ไม่มีแม้แต่นิดเดียวเพราะเธอสวยจริง ๆ ค่ะ เธอคนนั้นสวยมาก ออร่าเปล่งประกายเล่นเอาผู้หญิงทุกคนในผับดับอนาถเลยล่ะ
“อื้ม สวยมาก อยากสวยแบบนั้นเนอะ” ฉันชมจากใจ เพราะเธอสวยจนแม้แต่ผู้หญิงด้วยกันยังมองแบบละสายตาไม่ได้ ฉันอยากสวยแบบนั้นบ้าง เพราะความสวยจะเป็นใบเบิกทางได้แทบทุกอย่าง
“เธอก็สวยน่า สวยไม่แพ้ใคร”
“ฮ่า ๆๆ อยากสวยเวอร์แบบเขา ไม่ใช่สวยครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบนี้” ฉันมั่นใจว่าฉันก็เป็นคนหนึ่งที่สวย แต่ไม่ได้ถึงขนาดเธอคนนั้น ถ้าฉันไปยืนข้างเธอคงรู้สึกตัวเล็กมากเลยล่ะค่ะ
“ไม่หรอกน่า ผู้หญิงคนนั้นดูก็รู้ว่ารวย พอรวยเสื้อผ้าเครื่องประดับเครื่องสำอางก็จะเสริมให้เธอสวยแบบนั้นแหละ ลองรวยดูสิ” อิงอิงบอกพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
“อยากรวยอยู่นี่ไง”
“ถ้างั้นก็...” อิงอิงยิ้มมุมปากก่อนจะพยักพะเยิดหน้าไปทางเดิมที่ฉันเพิ่งมองเมื่อไม่นานมานี้
“ไม่เอา หยุดเลย”
“ถ้างั้นก็มองผู้คนใหม่ คนไหนดีน้า” อิงอิงพูดจบก็มองซ้ายมองขวาเหมือนจะหาผู้ชายสักคนให้ฉัน
“วันนี้คงไม่เวิร์ค เอาเป็นวันหลังดีกว่า”
“พูดแบบนี้แสดงว่าสนใจพี่มาร์คัสจนไม่มองคนอื่นใช่ไหม เข้าหาดูสิเผื่อไม่ใช่เมียไง”
“ไม่เอาหรอก ผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นแฟนไหมไม่งั้นจะมาด้วยกันสองต่อสองทำไม ไม่อยากยุ่งกับคนมีเจ้าของหรอก” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธทันที
“แต่ฉันว่าไม่ใช่แฟน พี่มาร์คัสไม่เคยคบใครเป็นแฟน เข้าหาไปเถอะน่า ถ้าเป็นแฟนแล้วเธอรู้สึกผิดก็ค่อยถอยออกมา แต่ถึงเวลานั้นถ้าไม่รู้สึกผิดก็พุ่งชนไปเลยคนสวย”
“ถ้างั้นขอดูก่อน ถ้าไม่ใช่แฟนจะลอง”
“แล้วถ้าใช่แฟนพี่มาร์คัสล่ะ ถ้ามองเป็นเดือนถึงรู้ว่าเขาเป็นแฟนกันเธอไม่เสียเวลาเปล่า ๆ รึไง”
“ไม่เป็นไรหรอกถ้าใช่จะได้เลิกมอง อย่างน้อยก็สบายใจไงไม่อยากเข้าไปโดยที่ไม่รู้ว่าเผลอไปทำร้ายความรู้สึกผู้หญิงด้วยกันรึเปล่า”
“เฮ้อ! ฉันเจอสาวน้อยน่ารักเข้าให้แล้วใช่ไหมเนี่ย” อิงอิงถอนหายใจแล้วก็กรอกตาพึมพำออกมา
“ไม่ใช่ซะหน่อย” ฉันตอบแล้วเราก็ไม่ได้คุยเรื่องนี้กันอีก ที่ไม่ได้คุยเพราะมีหนุ่ม ๆ เดินมาชนแก้ว มาหลายคนเลยค่ะ เราสองสาวก็คุยด้วยบ้างนิดหน่อยตามมารยาท
ที่จริงก็อยากคุยมากกว่านี้ แต่น่าเสียดายที่แต่ละคนที่เข้ามาไม่ถูกใจเลยสักคนเดียว คุยไปก็มีแต่เสียเวลาแต่ละคนเข้ามาหวังฟันทั้งนั้น ถ้าคุยแล้วยังไม่ได้ฟันก็คงไม่ยอมหยุดคุยหยุดตื้อง่าย ๆ เพราะฉะนั้นวิธีเลี่ยงการโดนตื้อและไม่ต้องเสียเวลาปฏิเสธใครก็คือไม่สานต่อตั้งแต่แรก
ฉันไม่ถูกใจใครเลย ถูกใจก็แค่เขาคนนั้นคนเดียว น่าแปลกที่ฉันไม่เคยเจอเขา มีแต่อิงอิงที่เคยเจอแถมยังรู้จักเขาด้วย แต่จะว่าไปก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะฉันไม่ได้เที่ยวบ่อยอย่างอิงอิง รายนั้นออกเที่ยวแทบทุกคืนเป็นเรื่องปกติก็ต้องรู้จักพวกฮอต ๆ เป็นธรรมดา
“ฉันว่าเรากลับกันดีกว่าไหม” หลังจากที่เรานั่งกันมาพักใหญ่อิงอิงก็หันมาคุยกับฉันตอนที่ผู้ชายคนล่าสุดเพิ่งเดินออกไปด้วยสีหน้าเบื่อสุด ๆ
“ฮ่า ๆๆ ทำไมล่ะ วันนี้ไม่สนุกเหรอ”
“โคตรไม่สนุกเลย ผู้แต่ละคนเหมือนหิวจ้องจะกินอย่างเดียว รำคาญมาก~” อิงอิงบอกฉัน ฉันเองก็คิดไม่ต่างกัน แต่ละคนที่เข้ามาคุยด้วยสภาพพร้อมตีหัวเราสองลากเข้าถ้ำไปทำมิดีมิร้ายมาก ๆ เลยล่ะค่ะ น่ากลัวเป็นบ้า
“ไม่อยู่ต่ออีกสักนิดเหรอ” ฉันก็อยากกลับแต่กำลังสังเกตผู้ชายคนนั้นกับผู้หญิงของเขาอยู่
“มอง?” อิงอิงถามสั้น ๆ แต่เป็นคำพูดที่รู้กัน
“ก็พยายามสังเกต จะได้ไม่เสียเวลามองนานไง”
“โอเค อยู่ต่อก็ได้ ตามสบายเลยนะจ้ะคนสวย” อิงอิงยิ้มให้ฉันก่อนจะหันไปทักทายหนุ่ม ๆ ที่เดินเข้ามาพอดีด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เป็นผู้หญิงที่ชิลดีค่ะ เบื่อแต่ยิ้มได้ ไม่อยากอยู่ต่อแต่ก็ไม่เอาแต่ใจตัวเอง
ฉันเบนสายตากลับไปที่เดิมอีกครั้ง นั่งสังเกตอาการของสองคนนั้นอยู่พักใหญ่แล้ว ผู้ชายคนนั้นดูก้อร้อก้อติกใส่เธอ แต่เธอกลับดูเบื่อเขา แต่จะเรียกว่าเบื่อก็ไม่เชิง ก็เห็นชนแก้ว คุยกัน ยิ้มให้กันบ้างเหมือนกัน มีแค่บางครั้งที่เขาขยับเข้าใกล้ทำเหมือนจะลวนลามหรือทะลึ่งเธอก็จะทำหน้าเบื่อใส่
ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองไหมว่าสองคนนั้นดูแปลก ๆ เหมือนจะเป็นแฟนแต่ก็เหมือนจะไม่ใช่แฟน แต่ถ้าให้บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกันคงไม่ใช่แน่ ไม่มีเพื่อนที่ไหนควงกันมาเที่ยวผับสองต่อสองหรอก
เพราะฉันเห็นอาการของทั้งคู่ที่ดูแปลกนี่ล่ะฉันถึงอยากอยู่เพื่อสังเกตอาการของพวกเขาต่อ ถ้าเป็นแฟนก็อาจจะงอนหรือมีปัญหากันอยู่ก็ได้มั้งคะ เขาสองคนสวยหล่อเหมาะสมกันขนาดนี้ไม่มีทางเป็นแค่เพื่อนกันหรอก แต่ถ้าไม่ใช่แฟนล่ะก็คง...ดีไป
ฉันนั่งมองคนทั้งคู่สลับกับชนแก้วกับผู้ชายที่เข้ามาทักทายตามมารยาท โชคดีที่อิงอิงรู้ว่าฉันไม่อยากคุยกับใครมากกว่าที่เธอไม่อยากคุย อิงอิงก็เลยรวบทุกคนที่พยายามจะคุยกับฉันไปจัดการเชย์โนให้ทั้งหมด
“อิงอิงเดี๋ยวฉันมานะ” ฉันหันไปบอกอิง ๆ แล้วก็ขยับตัวลุกขึ้นเพราะเห็นผู้ชายคนนั้นมองไปด้านหนึ่งที่มีผู้หญิงคนหนึ่งยิ้มยั่วโดยที่ไม่คิดจะเกรงใจผู้หญิงที่นั่งกับเขามาพักหนึ่งแล้ว ทีแรกก็ไม่แน่ใจแต่เธอยิ้มยั่วเต้นยั่วบ่อยและเขาเองก็ยิ้มแถมชูแก้วกลับก็เลยมั่นใจว่ายั่วเขาแน่นอน ยิ่งชูแก้วรอบสุดท้ายแล้วหันไปกระซิบบอกเธอคนที่นั่งกับเขาแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปทางห้องน้ำฉันก็เลยนั่งตรงนี้ต่อไปไม่ได้
ฉันเดินตามเขาไปห่าง ๆ เห็นผู้ชายคนนั้นยืนอยู่หน้าห้องน้ำ ไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็เดินมาหา เขายิ้มร้าย ๆ ให้เธอก่อนที่เธอจะเดินไปใกล้แล้วเขาก็โอบเอวพากันเดินเข้าห้องน้ำชายโดยที่ไม่สนสายตาใครเลยแม้แต่นิดเดียว
มัน...ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? เขามากับผู้หญิงอีกคนที่สวยมาก ๆ ปล่อยเธอนั่งอยู่ที่โต๊ะคนเดียวแล้วก็มาลากผู้หญิงที่...สวยนะคะ สวยแหละแต่เป็นสวยคนละเกรดกับคนที่เขามาด้วยเลย
เธอคนนั้นสวยสง่าท่าทางดูแพงไม่ต่างจากเจ้าหญิงหรือราชินีด้วยซ้ำ แต่ผู้หญิงที่เขาควงไปกินตับเมื่อสักครู่นี้สวยแบบ เฮ้อ! อย่าให้พูดเลยค่ะ เอาเป็นว่าคนละเกรดนั่นแหละ
เห็นแบบนี้ฉันก็ไม่มีอะไรจะคอมเม้นท์นอกจากคำว่า...
...ตาต่ำ
- ผู้เขียน
