3.ไม่ยากนี่หว่า
1331 คำ
ข้อที่1. นาทาเลียจะต้องใช้แส้ฟาดไปที่ก้นอันเปลือยเปล่าของพ่อบ้านแกสทอน...
เพียงข้อแรก ภารกิจเพื่ออิสระของเธอเพียงข้อแรกก็ทำให้นาทาเลียถึงกับกุมขมับ หากภารกิจนั้นระบุว่า ให้เธอใช้แส้ฟาดลงไปบนก้นของแกสทอน เธอยังจะทำได้ง่ายดายเสียกว่าเพราะว่าแกสทอนคือพ่อบ้านของอาโมรี เขาคือลูกชายเพียงคนเดียวของท่านเคาน์ผู้ล่วงลับ ท่านพี่รับเขาเข้ามาที่อาโมรีและส่งมอบตำแหน่งของพ่อบ้านให้เขา
แกสทอนคือชายอายุสามสิบสามที่มีใบหน้าที่หล่อเหลาและชวนมอง เขาเหมาะสมกับการเป็นท่านเคาน์หรือว่าเป็นขุนนางมากกว่าที่จะเป็นพ่อบ้าน แต่ถึงอย่างนั้นการเป็นพ่อบ้านของอาโมรีนั้นทำให้เขามีอำนาจมากกว่าขุนนางบางคนเสียอีก ตามเนื้อเรื่องแล้วนาทาเลียและแกสทอนนั้นรู้จักกันตั้งแต่เด็ก เขาดูแลเธอมาตลอดในฐานะของพ่อบ้านเรื่องทุกเรื่องของนาทาเลียล้วนแล้วแต่ผ่านสายตาของเขามาทั้งสิ้น
แต่..ความสัมพันธ์ของนาทาเลียและแกสทอนไม่ได้ดีขนาดนั้นเพราะว่าครั้งหนึ่งนาทาเลียเคย..คิดจะจับแกสทอนมาเป็นชายบำเรอ และนั่นคือครั้งแรกและครั้งเดียวที่ท่านพี่อลาโนออกหน้าช่วยเหลือเขา เป็นครั้งแรกที่พี่ชายของนาทาเลียขัดใจนาง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแกสทอนก็หาทางหลีกเลี่ยงนาทาเลียอยู่เสมอ เขายังคงดูแลเรื่องราวมากมายในคฤหาสน์ของเธอเป็นอย่างดีแต่ไม่มาให้เธอเห็นหน้าเลย ความสามารถของเขานั้นก็นับว่า..ดีเลิศยิ่งนัก
ข้อแรกดูเหมือนว่าจะเกินกำลังเธอไปหน่อย ขอเลื่อนไปอ่านข้อสองก่อนก็แล้วกัน
ข้อที่2.นาทาเลียจะต้องขัดขวางการร่วมหลับนอนขององค์รัชทายาทกับสตรีอื่นแล้วเข้าไปทำหน้าที่แทนสตรีพวกนั้น
โอเค ข้อสองมันยิ่งบัดซบมากกว่าข้อแรกหลายร้อยเท่า คนที่เกลียดเธอขนาดนั้นจะยินยอมมานอนกับเธอได้ไงก่อน หากเธอเข้าไปในห้องนอนของเขามีหวังเขาได้ถีบหัวส่งเธอออกมาอย่างแน่นอน
หลังจากอ่านภารกิจเพื่ออิสระของตัวเองมาสองข้อ บอกตามตรงว่าอาการดีใจเมื่อครู่มันจางหายไปหมดเลย เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยไอ้ภารกิจเฮงซวยพวกนั้นน่ะ
เธอกำลังจะเลื่อนไปอ่านข้อสามแต่ทว่ามันเลื่อนไม่ได้พร้อมกับให้เหตุผลว่าเธอจะต้องทำภารกิจพิเศษทั้งสองข้อให้เสร็จสิ้นเสียก่อนถึงจะสามารถเลื่อนอ่านข้อสามได้
และแต่ละข้อมีระยะเวลาทำไม่เกินสองเดือน มีข้อความหมายเหตุอยู่ที่ด้านล่างว่า ในช่วงที่นาทาเลียทำภารกิจนั้นจะมีข้อยกเว้นเรื่องหน้าต่างคำสั่งเพราะจะถือว่าตัวละครนาทาเลียกำลังทำภารกิจพิเศษอยู่
แต่หากว่าในระยะเวลาสองเดือน ยังไม่สามารถทำภารกิจพิเศษได้เสร็จสิ้นแม้แต่ข้อเดียว ภารกิจพิเศษจะถูกยกเลิกและกลับไปยังสถานะตัวละครที่จะต้องมีหน้าต่างคำสั่งใหม่อีกครั้ง โดยที่ไม่ได้รับโอกาสให้ทำภารกิจพิเศษอีกเลย ถึงแม้ว่าจะตายแล้วกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งก็ตาม
แม้ว่าคำสั่งพวกนั้นจะทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่มันหมายความว่านับจากนี้เป็นต้นไปเธอไม่ต้องทำตามคำสั่งของหน้าต่างคำสั่งในเกมอีกแล้ว
อิสระของนาทาเลียกำลังจะเริ่มต้นขึ้นและเธอไม่มีทางเลือกหากว่าอยากจะมีชีวิตที่เป็นของตัวเองเธอจะต้องทำตามภารกิจพิเศษอะไรพวกนั้นให้ครบทุกข้อ
สิบข้อก็ยี่สิบเดือน เกือบๆ สองปีที่เธอจะต้องยินยอมทรมานเพื่อชีวิตที่เป็นอิสระหลังจากนี้
เธอทำได้..จะต้องทำได้สิวะ!
และเมื่อนั่งคิดนอนคิดอยู่ครึ่งค่อนวัน นาทาเลียก็คิดว่าการฟาดก้นของแกสทอนน่าจะง่ายมากกว่าการบุกเข้าไปในห้องนอนขององค์รัชทายาทแล้วขับไล่สตรีที่กำลังบาโบ๊ะจาบ๊ะกับเขาและเข้าไปแทนที่สตรีผู้นั้น มันบ้าบอมากให้ตายเถอะ
ไอ้เกมบ้านี่ เอาแต่ใจนางเอกเกินไปแล้วโว้ย ตัวร้ายก็มีหัวใจนะ มีชีวิตด้วย..
“ห้ามด่าระบบเกม ไม่อย่างนั้นหน้าต่างภารกิจสีแดงของท่านจะกลับมา”
นาทาเลียยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองเอาไว้ ไม่ด่าแล้ว..ไม่ด่าก็ได้โว้ย!!
ในเมื่อเธอคิดว่าจะทำข้อแรกเพราะอย่างนั้นช่วงนี้เธอจะต้องตามหาแกสทอนให้เจอ
ภารกิจคือฟาดก้นที่เปลือยเปล่าของเขา เพราะอย่างนั้นแอบเข้าไปในห้องอาบน้ำตอนที่เขากำลังอาบน้ำแล้วก็ เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! ในตอนที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว หลังจากนั้นก็หลบหนีออกมา
นาทาเลียดีดนิ้วเสียงดังพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา พอมองดูดีๆ ภารกิจพวกนั้นมันไม่ได้ยากเลยนี่หว่า แค่เธอหาทางออกให้มันพอเหมาะพอเจาะ เพราะไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวว่าจะต้องให้เขามาคุกเข่าต่อหน้าเธอสักหน่อย
“อีฟ ข้าอยากรู้ว่าพ่อบ้านแกสทอนพักอยู่ที่ไหน?”
สาวใช้ร่างท้วมส่งยิ้มแห้งๆ ให้กับท่านหญิงของเธอ
“ท่านแกสทอนพักอยู่ที่ด้านหลังคฤหาสน์ค่ะ เนื่องจากท่านเป็นพ่อบ้านเพราะอย่างนั้นท่านถึงได้มีบ้านพักส่วนตัว”
นาทาเลียพยักหน้าเบาๆ
“ช่วยสืบให้หน่อยสิว่าเขาจะอาบน้ำเมื่อไหร่?”
อีฟเลิกคิ้วมองหน้าของท่านหญิงนาทาเลีย นี่ท่านหญิงคงไม่ได้ต้องการให้ท่านพ่อบ้านมารับใช้บนเตียงหรอกใช่ไหม? แต่ถึงท่านหญิงจะต้องการเช่นนั้น หน้าที่ของสาวใช้เช่นเธอคือการจัดเตรียมทุกอย่างที่ท่านหญิงต้องการมาให้
“เดี๋ยวข้าจะไปสืบมาให้นะคะท่านหญิง”
“ข้าขอชุดสาวใช้ด้วย ช่วยจัดเตรียมให้ข้าสักชุด”
ถึงแม้จะสงสัยและแปลกใจแต่อีฟก็ไม่คิดจะเอ่ยถามออกไป เพราะท่านหญิงคงจะมีเหตุผลของท่านนั่นแหละ
“ได้ค่ะ”
หลังจากนั้นอีฟก็หายตัวไปพักใหญ่ สาวใช้กลับมาพร้อมกับชุดของสาวใช้ในมือ
“ท่านพ่อบ้านจะเสร็จงานราวหนึ่งทุ่มค่ะ หลังจากนั้นท่านจะเดินตรวจตรารอบคฤหาสน์หนึ่งรอบ แล้วกลับเข้าไปยังที่พักของท่าน เวลาที่แน่นอนในการอาบน้ำนั้นไม่มีค่ะ แต่หากตามการคาดเดาของข้าแล้วน่าจะประมาณช่วงสองทุ่ม ท่านหญิงจะไปที่นั่นไหมคะข้าจะจัดการกันทหารของเราออกไป”
นาทาเลียยกมือเพื่อเป็นการห้ามปรามอีฟ
“ข้าไม่ต้องการให้แกสทอนรู้ว่าข้าจะไปหาเขา ไม่ต้องกันใครออกไปหรอก ช่วยจัดการสับเปลี่ยนหน้าที่ของสาวใช้ในเรือนเล็กของเขาที ข้าจะไปทำแทน”
หางคิ้วของอีฟกระตุกเบาๆ
“อะไรนะคะ ท่านหญิงจะทำงานเช่นนั้นมิได้นะคะ หากจะเล่นสนุกไม่เป็นไรแต่หากว่าจะจริงจังเรื่องคู่ครองคุณพ่อบ้านนั้นยังนับว่าต่ำต้อยเกินไปหน่อยนะคะ”
นาทาเลียถอนหายใจเบาๆ
“ข้าไม่ได้คิดจริงจังแล้วก็ไม่ได้เล่นสนุกด้วย อีฟ..ข้ามีเรื่องทุกข์ใจที่ทุกข์ใจมากๆ แต่บอกเจ้าไม่ได้เพราะอย่างนั้นหากว่าข้าทำตัวน่าสงสัยหรือว่าทำอะไรผิดแปลกไปจากเดิมในช่วงนี้ ข้าอยากให้เจ้า..ช่วยข้าโดยที่ไม่ต้องถามอะไรได้หรือไม่ ข้าบอกเจ้าไม่ได้แต่ทว่าข้าจำเป็นที่จะต้องทำจริงๆ”
- ผู้เขียน
