ในสถานการณ์ที่ไร้ทางออกอย่างถึงที่สุด นาทาเลียกำลังคิดหาหนทางอย่างไม่ลดละ เธอไม่ใช่คนที่ชอบยอมแพ้อะไรง่ายๆ แล้วยิ่งเรื่องนี้ด้วยแล้วย่อมไม่มีทางยอมให้ตัวเองไปเป็นนางบำเรอของพวกทหารรับจ้างพวกนี้อย่างเด็ดขาด
“พวกท่านพี่ทั้งหลายแค่บอกกล่าว ข้าจะรู้ได้อย่างไรกันคะว่าใครเก่งกาจมากกว่าใคร พวกท่านก็ช่วยต่อสู้กับสักครั้งให้ข้าเห็นหน่อยเถิด”
ชายชุดคนคนแรกนั้นเดินเข้ามาหาเธอก่อนที่เขาจะจับเข้าที่ปลายคางมนแล้วเชิดรั้นใบหน้าของนาทาเลียขึ้น
“บอกข้าทีว่าเจ้าไม่ได้กำลังเล่นลูกไม้เพื่อให้พวกเราสู้กันเอง”
ทหารของปาสคาลทำท่าจะรุดเข้าไปแต่แอนโทนี่ยกมือขึ้นมาเพื่อเป็นการห้ามปรามพวกทหารของเขา
สตรีเบื้องหน้ามีเส้นผมสีดำสนิท นางย่อมไม่ใช่สตรีที่กวนใจของเขาทั้งวันทั้งคืนอย่างแน่นอน แต่ทว่าน้ำเสียงของสตรีผู้นั้นทำไมมันคล้ายคลึงกับท่านหญิงอาโมรีมากเหลือเกิน..
หรือว่าเขาจะคิดถึงนางมากเกินไปกันนะ ท่านหญิงอาโมรี
