ดวงตาของโลเวลจ้องมองใบหน้าที่กำลังหลับใหลของนาทาเลีย เขาหลงใหล..อ่า คงจะไม่ใช่ความหลงใหลเพียงอย่างเดียวเพราะมันเหมือนกับว่าเขาจะหลงรักเธอเข้าไปด้วยเลย
เขาไม่เคยชายมองสตรีใด นั่นมันคือนิสัยรักสันโดษของหมาป่าในตระกูลบาทาซาร์ ส่วนใหญ่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์จะมีคู่ครองเพียงคนเดียวเท่านั้น และนิยมหาคู่ครองพรหมลิขิตในวันพิธีเลือกคู่อย่างเป็นทางการ อายุของเขาปีนี้ก็ยี่สิบสี่แล้วเขาเข้าพิธีการเลือกคู่มาหกปีแล้ว แต่กลับไม่พบเจอตัวเมียที่ทำให้เขารู้สึกสนใจได้เลยแม้แต่นางเดียว
หรือว่าคู่ครองพรหมลิขิตของเขาจะไม่ใช่สัตว์ศักดิ์สิทธิ์แต่จะเป็นมนุษย์กันนะ
ปลายนิ้วของโลเวลไล้ไปตามกรอบหน้างามที่กำลังหลับสบายในอ้อมแขนของเขา นาทาเลียไว้ใจเขามากกว่าที่คิดเอาไว้ เธอยินยอมนอนในอ้อมแขนของสัตว์ป่าโดยไม่คิดระแวงว่าจะถูกสัตว์ป่าตัวนั้นแทะจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก ทว่าในช่วงเวลาปกติเช่นนี้สำหรับเขาแล้วมันไม่ได้ยากเย็นอะไรก
