Chapter 16
1294 คำ
หลายวันต่อมา….
แพตตี้เดินทางมาเชียงใหม่กับเดียร์พร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่เพราะว่าเธอจะมาทำงานทร่นี่แล้วก็ไปบ้านของชายหนุ่มด้วย ไม่รู้ว่าพวกท่านจะจำเธอได้รึเปล่ามันก็นานมาแล้วด้วย
คุณพ่อกับคุณแม่ของนายจะจำฉันได้ป่ะ”
“ไม่รู้สิแต่ถ้าให้เดาผมว่าจำได้นะ”
“ทำไมอ่ะ”
หญิงสาวเอ่ยถามอย่างสงสัย หรือว่าตอนนั้นเธอไปทำวีรกรรมอะไรไว้เป็นที่น่าจดจำสำหรับใครต่อใครรึเปล่าแต่ก็ช่างมันเถอะเพราะว่ามันก็ผ่านไปนานแล้วอะไรก็เปลี่ยนไปด้วย
“เอาน่าช่างมันเถอะนานแล้วป่ะ ไปเถอะขึ้นรถตู้คันนั้นเลยคุณแม่ส่งมารับไปไร่นะ”
“งั้นเหรอ ตัวเองยกกระเป๋านะเค้าไปรอในรถ”
หญิงสาวบีบแก้มชายหนุ่มอย่างหยอกล้อก่อนจะวิ่วเข้าไปในรถทันที อากาศแบบนี้คนอย่างเธอไม่มีทางยืนอยู่นานหรอกผิวที่คุณพ่อคุณแม่ให้มาเสียหายหมด ชายหนุ่มสายหน้ายิ้มๆก่อนจะส่งกระเป๋าไปให้คนขับรถแล้วขึ้นไปนั่งตามเธอไป ตลอดทางหญิงสาวก็มองซ้ายขวาอย่างตื่นเต้น ทางไปไร่ของเขาสวยมากวิวธรรมชาติเต็มไปหมด
“ตื่นเต้นอะไรหืม”
“ก็จะได้เจอครอบครัวของตัวเองไง”
“ปกติคุณไม่ตื่นเต้นกับอะไรแบบนี้นะ”
เขาหลุดขำออกมาก่อนจะลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดู เธอยิ้มออกมาจนตาหยีก่อนจะกอดแขนชายหนุ่มอย่างหาความอบอุ่น และไม่นานก็เดินทางมาถึงที่หมาย ไร่ที่นี่กว้างขวามากน่าจะพื้นที่หลักร้อยไร่แน่นอน ซึ่งดูไปเขาก็ไม่ได้จนอ่ะแต่ทำไมทำเหมือนตัวเองไม่มีอะไรอย่างนั้น
“ไร่กว้างมาก”
“ร้อยกว่าไร่อ่ะ แต่ว่าเป็นมรดกครอบครัวเขาแบ้งปันผลให้เท่าไหร่ก็เอาแค่นั้นเพราะไม่ได้ชอบทางนี้อยู่แล้ว”
“มิน่าล่ะถึงทำเหมือนไม่มีสมบัติอะไร จริงๆคือที่บ้านนายก็เศรษฐีภาคเหนืออยู่นะ”
เธอมองไปโดยรอบอย่างตื่นเต้นก่อนจะเตรียมตัวลงจากรถเมื่อเคลื่อนที่มาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ ทั้งสองคนเดินลงไปพร้อมกันคุณแม่ที่รอลูกชายอยู่ก็รีบเดินไปหาด้วยความคิดถึง
“ลูกแม่คิดถึงที่สุด”
“ผมก็คิดถึงคุณแม่ครับ”
สองแม่ลูกสวมกอดกันแน่นโดนมีแพตตี้ยืนมองอยู่ด้วยรอยยิ้มหวาน ท่านผละออกเล็กน้อยก่อนจะหันมามองสาวสวยที่มาพร้อมลูกชายด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตร
“หนูแพตตี้… สวยขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย”
“สวัสดีค่ะคุณแม่ แพตตี้จำคุณแม่ได้นะคะสวยที่สุดในรุ่นแล้ว”
“ปากหวานจริงเชียว ป่ะข้างในกันเถอะมันร้อน”
คุณแม่ยิ้มออกมาก่อนจะกุมมือพาหญิงสาวเดินเข้าไปพร้อมกัน และไม่นานทั้งสามคนก็มาถึงในห้องรับแขก แพตตี้ทักทายผู้ใหญ่ในห้องมีทั้งคุณพ่อ และพี่ชายของเดียร์ ทุกคนน่ารักกันมากใบหน้ายิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร เธอรู้สึกเป็นกันเองมากและคิดว่าน่าจะอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายใจ
“สวัสดีค่ะคุณพ่อ พี่ดัช”
“สวัสดีค่ะน้องแพตตี้ ตาถึงนะเนี่ยแฟนสวยเชียวไอ้เดียร์”
แพตตี้ยิ้มออกมาแก้มปริเมื่อมีคนชมว่าเธอสวยแต่ก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากมายนักหรอกเพราะว่าคนชมเธอเยอะเป็นปกติอยู่แล้ว คนมันสวยไงรู้ตัวเองดีจ้ะ…
“อย่าแซวเยอะเดี๋ยวบางคนตัวลอย”
“ชิ คนมันสวยอยู่แล้วจะลอยทำไมไม่ทราบ”
แพตตี้หันไปเถียงเดียร์และนั่นทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสามคนชอบใจเป็นอย่างมาก นานๆลูกชายคนเก่งจะเจอคู่ปรับสมน้ำสมเนื้อกันและอีกอย่างหนูแพตตี้เป็นลูกเจ้าของห้างสรรพสินค้าอิงนิรันดร์ ครอบครัวของเขาเอ็นดูเดียร์ซึ่งเป็นวาสนาของลูกชายพวกเขาที่ทางนั้นไม่รังเกียจ แถมยังอยากให้ร่วมเรือนหอกันอีกด้วย และถ้าสองคนตกลงใจจะแต่งงานกันจริงเขายกที่ดินกับสินสอดอีกมหาศาลให้เลย ลูกสะใภ้แบบนี้หาไม่ได้ง่ายๆและอีกอย่างเธอน่ารักมากด้วยและเดียร์ก็รักถึงเหมาะสมกันไง
“จริงมั้ยคะคุณพ่อคุณแม่”
“จริงจ้ะลูก”
คุณแม่เออออห่อหมกไปด้วยสนับสนุนในทุกอย่างที่เธอทำ เดียร์ก็คิดไว้แบบนั้นแหละลูกสะใภ้ตระกูลดังใครไม่อยากได้บ้างล่ะ แต่ติดอยู่ตรงที่หญิงสาวไม่ยอมรับสถานะกับเขาสักที เอาแต่แอบแซ่บอะไรไร้สาระแบบนั้นซึ่งบอกตามตรงเขาเอือมมาก
“ผมว่าให้แพตตี้ไปพักผ่อนเถอะครับเดินทางเหนื่อยๆ”
“ไม่ค่ะหนูอยากไปขับรถเล่นทั่วไร่เลย หนูขออนุญาตได้มั้ยคะ พี่ดัชพาหนูไปหน่อยได้มั้ย”
หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงออดอ้อน ดัชได้ยินก็รีบตอบตกลงทันทีอย่างเอาอกเอาใจ เดียร์เห็นแบบนั้นก็รู้สึกหมั่นไส้ก่อนจะรีบห้ามทันที
“ไม่ต้องผมพาไปเอง”
“หวงเก่ง หวงอะไรกับพี่กับน้อง”
ดัชหัวเราะออกมาขำๆก่อนจะส่งแก้วน้ำเย็นให้หญิงสาวดื่มให้สดชื่น แพตตี้ยกมือไหว้ขอบคุณก่อนจะรับแก้วมาถือไว้ เดียร์ถลึงตาใส่พี่ชายอย่างไม่ค่อยพอใจก่อนจะดึงแพตตี้ให้ลุกขึ้นยืน
“ไปห้องเถอะจะไปส่ง นอนพักผ่อนก่อนแล้วช่วงเย็นจะพาไปขับรถเล่นทั่วไร่เลย”
“จริงเหรอ! ก็ได้งั้นไปนอนกันก่อน คุณพ่อคุณแม่พี่ดัชหนูขออนุญาตไปนอนพักผ่อนก่อนนะคะ เย็นนี้เจอกันค่ะ”
“จ้ะลูกนอนหลับให้สบายตัวนะ เย็นนี้แม่ทำของอร่อยให้กินสุดฝีมือเลย อาหารเหนือกินได้รึเปล่า”
แพตตี้พยักหน้าทันที เธอเริ่มชอบกินอาหารเหนือแล้วและสามารถกินได้แทบทุกอย่างเลย เพราะฉะนั้นจัดมาเลยจะกี่อย่างเธอก็สู้ไม่ถอย
“กินได้ค่ะหนูไปฝึกกินมาแล้วอร่อยมากเลยค่ะ”
“โอเคงั้นแม่จะเตรียมให้หลายอย่างเลย”
คุณแม่ยิ้มกว้างออกมาอย่างถูกใจเด็กสาว คุณพ่อเรียกแม่บ้านถามว่าทำความสะอาดเสร็จหรือยังก่อนจะหันไปคุยกับลูกชายและหนูแพตตี้
“ห้องขวามือของลูกนะเดียร์พาน้องขึ้นไปเถอะ มีอะไรโทรศัพท์มาหาแม่บ้านได้นะหนูแพตตี้ กดเลข0 จะมีคนรับสาย”
“เหมือนนอนโรงแรมเลยค่ะที่นี่ บริการดีมาก”
หญิงสาวตาโตอย่างตื่นเต้นก่อนจะเดินตามแรงลากของชายหนุ่มไปชั้นบน เมื่อมาถึงเขาก็พาเธอไปส่งที่ห้องนอนเปิดแอร์ทุกอย่างให้พร้อมก่อนจะจูบหน้าผากหญิงสาวหนึ่งที
“นอนพักในห้องนี่แหละ ห้องผมอยู่ซ้ายมือห้องของคุณมีอะไรไปหาได้นะ หรือจะโทรมาก็ได้”
“ไม่เอาอ่ะที่นี่บ้านของนายถ้าเกิดว่าฉันแอบไปนอนกับนายมันจะน่าเกลียดพ่อกับแม่นายมาเห็นภาพพจน์เสียหมด ฉันคือกุลสตรีไทยนะยะจะทำแบบนี้ในบ้านผู้ชายไม่ได้! เข้าใจป่ะ”
หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะเข้าไปในห้องนอนอย่างอารมณ์ดีสุดๆ เดียร์อ้าปากค้างอย่างตกใจไม่คิดว่าแพตตี้จะคิดอะไรไปไกลขนาดนั้น แต่ว่าตอนที่เขาไปนอนบ้านของเธอ เธอเป็นคนเข้ามาหาเขาถึงที่เลยนะ….
“กุลสตรีเหรอ…. เหอะ!”
- ผู้เขียน
