6โมงเย็น
หลังจากที่3สาวแยกย้ายกันตั้งแต่บ่ายโมงก็พากันกลับบ้านมาพักผ่อน เพื่อเอาแรงสำหรับวันแรกของการเริ่มงาน
“ มะปรางแม่ไปด้วยนะ….แม่ไปด้วย แม่อยากเห็นมะปรางขายของ แม่เหงา…” พิกุลทำหน้าตาออดอ้อนลูกสาวส่วนป้ากุหลาบก็อยากไปด้วยจิ๊งหรีดและมะปรางก็มองสองสาวที่ทำหน้างอแงอย่างกับเด็กๆด้วยสีหน้าเอ็นดู ก่อนจะตอบรับคำขอของสองสาวเหลือน้อย
“ ได้คะไปด้วยก็ได้แต่แม่ห้ามออกไปดื้อนะคะเพราะที่นั้นคนเยอะและก็อันตรายเข้าใจใช่มั้ยคะว่ามะปรางรักแม่และก็ห่วงแม่ “ มะปรางพูดออกมาแบบนั้นพิกุลถึงแม้ว่าเธอจะบ้าแต่ด้วยสัญชาตญาณของคนเป็นแม่มีเหรอเธอจะไม่เข้าใจคนเป็นลูก
ตลาดนัดเย็น
“ คนเยอะแยะเลยเนอะพี่กุหลาบ “ พิกุลพูดออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเมื่อเจอผู้คนเดินกันเต็มท้องถนน มะรางหันมายิ้มมองคนเป็นแม่ที่เดินจับมือเธออยู่ด้านข้างอย่างเอ็นดู
“ อื้มใช่พิกุล ของกินก็เยอะแยะเลยดูสิไ ป้ากุหลาบก็ตื่นเต้นเหมือนกั
