“ช่างผมที่นี่เก่งมาก เมื่อก่อนคุณมีสีผมแบบนี้ใช่มั้ย”
เธอพยักหน้าช้า ๆ “ค่ะ...ฉันมีผมสีน้ำตาล...อ่อนกว่านี้นิดหน่อย”
“แบบนี้ก็โอเค มันดูไม่ก๋ากั่นและเป็นนักแสดงมากเกินไป”
“ฉันต้องมีลุคของดารานี่คะ”
“การเป็นดาราดังต้องเฟคทุกอย่าง ต้องสร้างภาพที่ไม่เป็นจริงหลอกคนดูตลอดเวลาอย่างนั้นหรือ?”
“คุณจะใส่ใจมันทำไมคะเมมฟิส ฉันเป็นคนที่ไม่ได้มีอะไรดีนัก ไม่มีค่าพอจะเทียบกับผู้หญิงที่จะมาเป็นภรรยา...ที่ถูกต้องคามกฎหมายของคุณในอนาคต”
“ไม่สงสัยบ้างหรือว่าทำไมผมอายุขนาดนี้แล้วแต่ยังไม่มีใคร”
“ทำไมล่ะคะ”
“เพราะผมรอให้ไมลี่แต่งงานก่อนผม”
คำตอบนั้นทำให้นุชนาถเงียบไป ความเจ็บปวดวาบลึกเข้าไปในหัวใจของหญิงสาว ทว่าคนพูดกลับไม่แสดงความกราดเกรี้ยวออกมาทั้งแววตาของเขาที่จ้องมองเธอก็ยิ่งทำให้หัวใจคนถูกจับจ้องหวามไหว ร่างน้อยเพียงก้มหน้าหรุบตามองต่ำ
“ขอโทษนะคะเมมฟิส ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณนึกถึงเธอขึ้นมาอีก
