คำโปรย....
ความในใจของผู้ชายที่ชื่อ อานนท์ บูรณกำจร…
ใครหลายคนบอกว่าผมกลัวเมีย อืม...แรกๆผมนั้นค้านแบบหัวชนฝาเชียวนะ ด้วยเพราะคนอย่างนาย อานนท์ บูรณกำจร เกิดมาไม่เคยอ่อนข้อหรือกระทั่งก้มหัวยอมให้ใครมาก่อน แต่พอนานวันเข้า ผมก็ว่า เออ...น่าจะใช่ ตามนั้นแหละมั้งครับ แต่ผมยืนยันนะ ผมไม่ได้กลัวหนูหริ่ง ผมเกรงใจเธอมากกว่า
โธ่! ก็ผมรักเธอมากนี่ครับ สะดุดตาเธอมาตั้งแต่แรกพบนั่นแล้ว ถึงขั้นส่งคนตามหาตัวเธอ แต่ก็ไม่พบ กว่าพรหมลิขิตท่านจะดลให้เราสองคนมาเจอกันและลงเอยกันอย่างมีความสุข เล่นเอาผมแย่ไปเหมือนกัน ดังนั้น อะไรยอมได้ผมก็ยอมให้เธอหมดทุกอย่าง ไม่อยากขัดใจกันให้ต้องมาเสียเวลาทะเลาะ มันเปลืองพลังงานโดยใช่เหตุ
แต่ส่วนมากเราทั้งสองมักคุยกันด้วยเหตุผล เลยไม่ค่อยมีเรื่องผิดใจกันสักเท่าไหร่ ผมระลึกไว้เสมอ กว่าจะมีวันนี้กับเธอ เราทั้งคู่ต้องผ่านบทพิสูจน์ด้วยกันมาไม่ใช่น้อย เสียเวลารักกันตั้งหลาย
