“ว่าอย่างไรจ๊ะน้องมุขคนสวย เมื่อไหร่จะยอมรับข้อเสนอของพวกพี่เสียทีล่ะ”
เชิดยกริมฝีปากหนาสีคล้ำคลี่ยิ้มหวาน พูดเสียงหนึ่งเสียงสองให้ฟังดูไพเราะ ยื่นหน้าดำๆของมันเกาะประตูรั้วบ้านอัลลอย เพราะมุขธิดาไม่ยอมเปิดให้พวกมันเข้ามาด้านในเขตพื้นที่บ้านส่วนตัว เชิดพยายามส่งยิ้มเป็นมิตรที่สุดเท่าที่คนอย่างมันจะทำได้ ซึ่งมันช่างดูขัดกับบุคลิกและหน้าตาดิบเถื่อนสิ้นดี ผู้ชายตัวดำรูปร่างผอมสูงไม่ต่างจากพวกขี้ยา แต่มาทำกิริยาออดอ้อนออเซาะ เพียงหวังให้สาวเจ้ายอมใจอ่อน รับข้อเสนอของพวกตนให้ได้
มุขธิดาทำสีหน้าดุจเดิม ยังคงไม่ตอบรับเช่นเก่า เอาแต่ยืนมองหน้าไอ้คนถามด้วยสีหน้าเฉยชา นี่ก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์ สองคนนี้ยังไม่เลิกเซ้าซี้ต้องการให้เธอตอบรับกับข้อเสนอที่เปลี่ยนแปลงมาได้ทุกวันอยู่อีก อย่างเช่นวันนี้ คนที่แนะนำตัวเองว่าชื่อเชิด บอกมีโปรโมชั่นเสริมเด็ดดวงมาเสนอให้เธอฟังเพิ่ม อาจทำให้เธอตัดสินใจตอบรับ...
ม
