ตอนที่ 41
ประตูห้องนอนของน้ำฟ้าถูกเปิดออกด้วยกุญแจที่เจ้าของคฤหาสน์นำมาไขมันเข้าไป หลังจากต้องหงุดหงิดเพราะคนภายในห้องไม่สนใจคำสั่งของเขาที่เรียกให้เปิดประตู ร่างสูงใหญ่เดินอาดๆ เข้าไปยืนมองร่างบอบบางที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงด้วยดวงตาวาวโรจน์ ถึงเธอจะนอนหลับสนิทแค่ไหน หากแต่เป็นคำสั่งของเขา ไม่ว่าเวลาไหนเธอก็ไม่มีสิทธิ์คัดค้านแม้แต่คำเดียว มือใหญ่จึงเอื้อมไปฉุดแขนเรียวเล็กให้ลุกขึ้น เพื่อเดินตามไปยังห้องนอนของเขา
“โอ๊ย!” น้ำฟ้าร้องอุทานด้วยความตกใจ เจ็บที่สะโพกเมื่อร่างเธอล้มหน้าคะมำลงไปที่พื้นข้างเตียงจากแรงกระชากของคนใจร้าย
“อย่าร้อง ไม่งั้นเธอได้เจ็บตัวมากกว่านี้แน่น้ำฟ้า เธอผิดที่ทำให้ฉันโกรธ” เสียงเข้มห้วนของจางเหวินถูกเปล่งออกมาด้วยใบหน้าเคียดขึง น้ำฟ้าเงยหน้าขึ้นมองคนใจคอโหดเหี้ยมอย่างตัดพ้อ น้ำตาคลอ หากแต่เธอจะทำเช่นไรถึงจะหนีออกไปจากที่นี่ได้ เมื่อพยายามหลายครั้งก็ไม่เป็นผลเสีย
