ระหว่างทางกลับห้อง พี่เดย์เขาก็ชวนฉันคุยเรื่องทั่วไป แต่ฉันเอาแต่คิดถึงหน้าผู้ชายคนนั้น รอยยิ้มเย้ยหยันที่ส่งให้ฉันพร้อมกับการควงผู้หญิงอีกคน เดินไปต่อหน้าต่อตามันทำให้ฉันยิ่งรู้สึกเจ็บมากขึ้น
"อิ้ง ....."
"คะ"
"เป็นอะไรนั่งเงียบเชียว พี่ถามอะไรก็ไม่ตอบ"
"อ๋อ พอดีคิดเรื่องงาน วันจันทร์นี้อิ้งต้องพรีเซนต์งานให้ฝ่ายแล้ว ตื่นเต้นค่ะ"
"ขอให้เป็นข่าวดี....พี่จะได้มีข่าวดีบ้าง"
พี่เดย์พูดแล้วยิ้มกว้าง พี่เขามีแต่ความจริงใจให้ฉันจริงๆ ไม่นึกเลยว่าฉันจะมองข้ามความรักที่พี่เขามอบให้ แต่ไปรักคนที่ไร้หัวใจอย่างพี่ไทก้า
รถของพี่เดย์เลี้ยวเข้ามาจอดด้านในตัวตึก จากนั้นฉันกับพี่เขาก็เดินลงรถเพราะของที่ซื้อมาอยู่กระโปรงรถด้านหลัง
"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"
"ครับ ยินดีเสมอ"
ฉันเอื้อมมือไปหยิบของในมือพี่เขา จากนั้นก็หันหลังพร้อมที่จะเดินขึ้นห้อง ทว่า กับฉุกคิด ในเมื่อพี่เขามาถึงที่ อีกอย่างเขาก็เป็นเจ้า
