เสียระฆังพักยกดังขึ้น เสียงนั้นคือ เสียงเคาะประตู คล้ายหยุดการกระทำเขาไปในที ชายหนุ่มผละจากปากนุ่มอย่างเสียดาย สีหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิดอารมณ์เสีย ดวงตาดั่งพญาอินทรีย์จ้องมองใบหน้าของคนที่เดินเข้ามานิ่ง
“มีอะไร บอกแล้วไงว่า ไม่เรียกไม่ต้องเข้ามา” อาซาร์พูดเสียงเรียบดึง แต่แฝงไว้ด้วยอำนาจ มาคาโค้งศีรษะอย่างสำนึกผิด ในการเข้ามาขัดจังหวะในครั้งนี้ รู้ดีว่าเจ้าชีวิตกำลังสำราญกับพนักงานเสิร์ฟสาวที่นั่งอยู่บนตัก หากไม่ใช่เรื่องด่วน เขาไม่มีวันเข้ามาเด็ดขาด
“ขอโทษครับท่านชีค พอดีคุณโรสผู้จัดการผับ มีเรื่องด่วนจะบอกคุณผู้หญิงคนนี้ครับ" สร้อยระย้าไม่เข้าใจคำพูดของมาดา เนื่องจากเขาทั้งสองคนพูดเป็นภาษาอาหรับ
“เรื่องอะไรรู้หรือเปล่า” ชีคหนุ่มเอ่ยถาม
“ผู้จัดการผับบอกผมว่า มารดาของคุณผู้หญิงลื่นล้มในห้องน้ำ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลครับ”
ใบหน้าของอาซาร์ผงะเล็กน้อย ความโกรธกริ้วเรื่องที่มาคาเข้ามาข
