~ Chapter 12 ~ ไร้ตัวตน

2320 คำ

เวลาต่อมา... -พิ้งค์พราว- ฉันเคยใช้ชีวิตในบ้านหลังใหญ่ที่ฉันเห็นตรงหน้านี้ในกองถ่ายละคร ไม่เคยเข้ามาในฐานะแขกของบ้านเลย ก็จริงอยู่ที่ฉันใช้ชีวิตในที่ที่ห้อมล้อมไปด้วยเหล่าไฮโซชั้นสูง แต่นั่นมันเป็นเพียงแค่หน้ากากที่ฉันพยายามสวมใส่ ฉันใส่เสื้อผ้าแบรนด์เนม รวมถึงซื้อคอนโดราคาหลายสิบล้าน เพราะไม่ต้องการให้ใครหลายคนนินทาว่าฉันเป็นดารายาจก แต่ความจริงแล้วฉันมีเงินใช้ไม่พอในแต่ละเดือนเสียด้วยซ้ำ ฉันขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านของเขา ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนกระจกลงเพื่อถามหาที่จอดรถ แต่กลับมีชายในชุดสูทสีดำเดินมาเปิดประตูให้ฉันซะงั้น แกร็ก~ “เอ่อ แล้วรถฉันล่ะคะ” “ครับ เดี๋ยวผมเก็บให้” ฉันพยักหน้ารับก่อนจะลงจากรถและให้กุญแจรถกับพี่เขาไป ในตอนนี้ฉันขอเวลาอึ้งให้กับสิ่งที่เห็นก่อน บ้านหลังใหญ่สามชั้นที่ฉันเห็นตรงหน้าบอกทีว่านี่คือบ้าน แต่ฉันว่ามันเป็นคฤหาสน์เสียมากกว่า “หนูพิ้งค์!!” “คะ!” ฉันเผลอร้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม