สองวันต่อมา...
ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนไลน์ดังขึ้นถี่ ๆ ขณะที่ฉันนั่งพิมพ์ตอบกลับอย่าไวเช่นกัน ตอนนี้ฉันเข้ามาในกลุ่นไลน์ของวิชาสิ่งแวดล้อมที่ฉันได้ลงเรียนไป แล้วรู้ไหมว่าอะไรคือหัวข้อใหญ่ในวันนี้
ที่พักของเราคือเกาะส่วนตัวของวิลล์!!
ฉันอึ้งมากในครั้งแรกที่รู้ ขณะที่คนอื่นก็ไม่ต่างกัน เพราะเกาะนี้จะเปิดรับนักท่องเที่ยวแค่ปีละครั้ง และรับนักท่องเที่ยวในจำนวนจำกัดเพียงเท่านั้น ทำให้นักท่องเที่ยวต้องรีบจองในแต่ละปี ซึ่งฉันวาดฝันมานานมากว่าจะได้ไปเที่ยวที่เกาะแห่งนี้ และฝันนี้ก็เป็นจริง!!
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรอคิวถ่ายละครอยู่ และนั่งเล่นโทรศัพท์ไปด้วย แอบหงุดหงิดนิดหน่อยที่ฉันเข้ากลุ่มไลน์ช้าทำให้ไม่รู้ว่าวิลล์เปิดรับลูกฝ่ายแล้ว ก็คือตอนนี้ฝ่ายสถานที่เต็มหมดแล้ว และส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ฉันก็ได้แต่หึงอยู่ห่าง ๆ
ฉันไม่ได้ไปเจอวิลล์อีกเลย อย่างที่คุณหมอบอกถ้าเขาต้องการฉันเขาจะมาหาเอ
