บทที่ 18 เหมยหยางอวี้คลุ้มคลั่ง
เขากลับมาที่ตำหนักในยามบ่ายแก่ๆ เมื่อมาถึงก็พบกับเหมยลี่หลินที่กำลังนั่งกินขนมเปี๊ยะอยู่บนโต๊ะ ดวงตาคู่สวยหันมาจ้องมองเขาเล็กน้อย
ยามนี้ครรภ์ของนางเข้าสู่เดือนที่ห้าแล้ว อาจเพราะเป็นท้องแรกและท้องสาวจึงทำให้มองไม่เห็นมากเท่าใดนัก
"เจ้าไปที่ใดมา เหตุใดจึงกลับมาป่านนี้ ไหนเจ้าว่ามีสอนตำราเพียงครึ่งค่อนวันเท่านั้น"
เซียวจื่อจ้านมองนางด้วยแววตาที่เรียบเฉยไร้พิรุธ
"ข้าต้องตรวจงานของเหล่านักเรียนต่อน่ะ จึงกลับมาช้า"
"เช่นนั้นหรือ?"
"อืม"
เหมยลี่หลินเอ่ยเพียงเท่านั้นไม่ได้ถามสิ่งใดต่อ เซียวจื่อจ้านจึงขอตัวไปอาบน้ำผลัดเปลี่ยนอาภรณ์
เมื่อเซียวจื่อจ้านลับตาไปแล้ว เหมยลี่หลินก็กำขนมเปี๊ยะในมือเอาไว้แน่น เขาโกหกนางทำไมกัน เมื่อครู่นางกำนัลมาแจ้งต่อนางว่าเขาไปที่ตำหนักของจิ้งกุ้ยเฟยมา
เหตุใดเขาต้องโกหกนางด้วย!!!
นับแต่วันนั้นเซียวจื่อจ้านก็ไปที่ตำหนักของจิ
