เช้าวันจันทร์น้องฝนตื่นมาส่งเสียงอ้อแอ้เรียกปันให้ตื่นขึ้นตั้งแต่ตีห้า ไม่มีแววว่าจะร้องไห้งอแงเลยแม้แต่น้อย ปันลุกขึ้นมาหาน้องฝนที่เปล เพื่อเช็คดูความเรียบร้อยแต่ก็ไม่พบอะไรผิดปกติ ปันจึงตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัวสำหรับไปสัมภาษณ์งานในวันนี้แทน
“หวานปันฝากขึ้นไปอยู่เป็นเพื่อนยัยหนูหน่อยสิ” ปันเดินลงมาหาบอกหวานในครัวหลังจากจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อย
“เตรียมตัวไปแต่เช้าขนาดนี้เลยหรอคะคุณหนู” ป้าทิพย์เอ่ยทัก หลังจากหวานเดินแยกขึ้นไปบนห้องนอนปัน
“ยัยหนูปลุกปันแต่เช้าเลยค่ะ ไม่ได้งอแงด้วย สงสัยกลัวแม่ไปสาย” ปันยิ้มเล่าให้ป้าทิพย์ฟัง
“คุณหนูจะทานข้าวเช้าเลยมั้ยคะ ป้าเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะเห็นคุณหนูต้องไปเร็ว” ป้าทิพย์ถาม
“รับเลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวจะได้เตรียมตัวออกไปเลย ปันกลัวรถจะติด” ป้าทิพย์ได้รับคำตอบจากปันก็หันไปเตรียมจัดอาหารเช้าให้ปันทันที
เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร
