เช้าวันอาทิตย์ ซานอาบน้ำแต่งตัวลงมาด้านล่างตั้งแต่ยังไม่แปดโมง เสียงพูดคุยคุ้นหูที่ดังมาจากโต๊ะอาหารนำให้ซานเดินตามเสียงนั้นไป
“มาวุ่นวายอะไรแต่เช้าวะไอ้เซน มาถึงตอนนี้คือต้องตื่นเช้ากว่าไปทำงานอีกมั้งเนี่ย” ซานแขวะน้องชายที่ไม่ต้องให้บอกก็รู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุให้มาถึงที่นี่
“สมายบอกแล้วนะเฮียว่าเช้าไป เซนก็ยังขุดสมายลุกมา” สมายหันมาบ่นให้ซานฟัง
“ตื่นเต้นอ่ะ อยากเจอพี่สะใภ้กับหลานสาว” เซนยักคิ้วแซว
“ไม่มีของตัวเองซักที เลยต้องมารอเล่นกับลูกคนอื่นไง” คุณฐิติแซวลูกชาย แต่ลามไปยันลูกสะใภ้คนเล็กด้วยเลย ส่วนซานก็ได้แต่นั่งหัวเราะน้อง
“พ่อ นี่ก็ไม่ใช่ลูกเฮียเหอะ แต่งทีหลังเซนด้วยซ้ำ เซนไม่รีบไงถ้าเค้าพร้อมเดี๋ยวเค้าก็มาเอง เนอะที่รักเนอะ” เซนหันไปขอเสียงสนับสนุนจากสมาย
“ผมไปก่อนนะพ่อ เดี๋ยวปันรอนาน” ซานเอ่ยบอกพ่อ ก่อนจะออกเดินทางมารับปันที่บ้าน
ซานใช้เวลาไม่นานในการเดินทางมารับปันที่บ้าน แ
