Pretty 07 คนขี้อ่อย
1534 คำ
“ไปใส่ที่ฉันเลือกให้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงดุ ๆ แต่ฉันเลือกจะเมินไป
“ผ้าอยู่ไหนคะซันอยากเช็ดผมแล้ว^^”
“ซันนี่” เขากัดฟันเรียกชื่อฉัน
“ถ้าหมอเอาผ้าให้ซันเร็วผมก็จะแห้งเร็ว เสื้อก็จะแห้งเหมือนกันแต่ถ้าหมอยังช้าอยู่มันจะไม่แห้งนะคะ” ฉันบอกกับเขาจนเขาก็เดินไปหยิบผ้าอีกผืนให้
พรึ่บ! แถมยังโยนให้อีก =_=
ปัง! แล้วเขาก็เดินออกจากห้องนอนไปเลย หงุดหงิดอารายยยยย
คอนโดมีหนึ่งห้องนอนสองห้องน้ำเป็นข้างนอกไม่มีที่อาบน้ำเป็นแค่ที่ทำธุระเท่านั้น เมื่อกี้ตอนฉันเดินเข้ามาจากห้องน้ำหมอบิ๊กไซต์กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่ที่เตียงนอน แต่ตอนนี้คงหัวเสียแล้วละฉันเลิกสนใจก่อนจะเช็ดผมต่ออยากได้ไดร์จังง่วงแล้วอะ
“หมอขา~~” ฉันเลยเดินออกจากห้องนอนและเรียกหาเขาทันที
“มีอะไรอีก?” เขากำลังยืนดื่มน้ำอยู่เสื้อยืดพอดีตัวสีขาวพร้อมกางเกงนอนตัวบาง ฮึก! เผลอกลืนน้ำลายลงคอและหายใจติดขัดเซ็กซี่กว่าฉันซะอีกมั้งน่ะ -///-
“มีไดร์เป่าผมไหมคะซันง่วงนอนแล้วอยากเป่า ๆ ให้ผมเสร็จ ๆ สักที หาวววว~” ฉันอ้าปากกว้างหาวออกมา
“อยู่ในลิ้นชักหน้ากระจกในห้อง”
“ขอบคุณค่ะ^^” ฉันบอกก่อนจะเดินกลับเข้าห้องนอนไปอีกครั้งเพื่อเป่าผมให้แห้ง
เวลาต่อมา...
“หมอจะให้ซันนอนตรงนี้จริงเหรอ?!” ฉันถามเขาเมื่อหมอบิ๊กไซต์เตรียมหมอนและผ้าห่มมาวางที่โซฟาห้องรับแขกเพื่อให้ฉันนอนตรงนี้! คิดว่าจะนอนด้วยกันซะอีก
“ใช่ เพราะเธอมันดื้อบอกให้ใส่สีดำก็ไม่ใส่ บอกว่าห้ามเดินสำรวจก็เดิน แถมยังพูดไม่ฟังเพราะงั้นนอนนี่แหละ”
“หมอขา~ไม่เอาสินอนด้วยกันนะ ๆ จับมือไงซันยังกลัว ๆ ไอ้เทอร์โบอยู่นะ”
“เธอคิดว่าฉันรู้ไม่ทันเหรอ หืม?” หมอบิ๊กไซต์พูดและโน้มหน้ามาหาฉันแน่นอนว่าฉันไม่หลบหรอกแถมยังจ้องตาเข้าไปด้วย
“เรื่องอะไรเหรอคะ??” ฉันตีหน้าซื่อทั้งที่เข้าใจทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเขารู้ทันนี่หมอศัลยกรรมที่เก่งงที่สุดในประเทศนะ
“เธอไม่ได้เมาจริงแค่อยากมาอ่อยฉัน...” ก้าวเข้ามาประชิดตัวของฉัน
“ค่ะ แล้วยังไงต่อ?”
“เธอไม่ได้กลัวไอ้เทอร์โบหรอกแค่หาเรื่องมานอนที่นี่เท่านั้น” พรึ่บ! เขาชนตัวของฉันให้ล้มไปนั่งที่โซฟาและใช้แขนสองข้างกันเอาไว้
“ค่ะ ถูกต้องทุกอย่างเลย....” ฉันบอกก่อนจะเอาแขนคล่องคอของเขา
“หึ”
“แต่ว่าทั้งที่หมอรู้อย่างนั้นก็ยังพาซันมา...ทั้งที่รู้ว่าอ่อยแต่ก็ยอมโดนอ่อยแบบนี้เรียกว่าอะไรเหรอคะ?” ฉันพูดไปก็ลูบไล้ที่แผงอกของหมอบิ๊กไซต์ไปด้วย ดวงตาของเราจ้องมองกันอย่างไม่วางตา
“อ่อยทิ้งอ่อยขวางระวังจะโดนดีนะ...ซันนี่” เขาก้มลงมากระซิบข้างหูของฉัน
“ซันไม่เคยอ่อยทิ้งอ่อยขวางนะ หมอไซต์รู้ดีกว่าใครว่าซันอ่อยแค่หมอ...” ฉันตั้งใจหันปากไปหาเขาอยากรู้จังว่าจะทนได้แค่ไหน
“แล้วทำไมอ่อยแค่ฉัน หืม?” เสียงของเขาเริ่มกระเซ่าชวนเสียวท้องน้อยมาก!!
“ซันชอบหมอซันก็ต้องอ่อยชอบสิคะ...จะให้ไปอ่อยหมาที่ไหน?” ฉันบอกออกไปจะเรียกว่าสารภาพรักก็ได้แต่เพราะว่าฉันชอบเขาจริง ๆ ไม่ได้อ่อยเล่น ๆ เลยนะ
“ปากเก่งขนาดนี้...แล้วอย่างอื่นเก่งด้วยป่ะ?” โอ๊ยยยย!!เสียวไส้ไม่ไหวแล้ว หมอบิ๊กไซต์ถามและใช้มือลูบตั้งแต่ใบหน้าลงมาที่ลำคอลและเนินอกของฉันที่ภูมิใจนำเสนอมาก นมไม่ได้เสริมนะของแท้แม่ให้มา!!!
“ก็ต้องลองแล้วละคะว่าเก่งไหม...ลองไหมคะคืนนี้เลย” พูดแล้วเลื่อนมือลงไปที่กางเกงก่อนจะลูบที่เป้ากางเกงมันเริ่มผองแล้วสินะ
“อ่าส์~ไหนว่าจะนอนจับมือไง?”
“ก็หมอไม่ให้ซันนอนด้วยจะจับมือยังไงละคะเพราะงั้นเลยเปลี่ยนใจจับอย่างอื่นแทน...” หมับ!!
“อึก!!!หมอ!!ไซต์!!จะพาไปไหนนนนนน?” ฉันร้องถามเมื่อหมอบิ๊กไซต์อุ้มฉันเหมือนเด็กทำให้ฉันรู้สึกจุกและเอาขาเกี่ยวเอวของเขาเอาไว้แน่นเพราะว่ากลัวตก
“ก็พาไปนอนไงและแค่จับมือนะ!!ไม่อย่างนั้นเธอโดนไล่ออกไปแน่ซันนี่!!!”
ปัง! เขาใช้ตีนถีบประตูห้องนอนให้ปิดก่อนจะโยนฉันลงเตียงอย่างแรง
ปึก!!
“โอ๊ยยยยย!!ซันจุกนะหมอ” ปัก!
“ไปนอนทางนู้น” เขาใช้ตีนยันตัวฉันให้ไปนอนอีกฝั่งดีนะไม่ได้ถีบแรงเหมือนตอนปิดประตูแบบนั้นเตรียมพาฉันส่งโรงพยาบาลได้เลย!!
“บอกกันดี ๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องรุนแรงเลยอะ!” ฉันลุกขึ้นมาโวยวาย
“คนอย่างเธอต้องแบบนี้แหละ!!นอนได้แล้วฉันทำงานเหนื่อยทั้งวันเธอไม่เหนื่อยไง”
“วันนี้หมอไม่ได้ทำงานสักหน่อย” พรึ่บ! ฉันนอนตะแคงและมองหน้าของหมอบิ๊กไซต์
“เอาเป็นว่าฉันเหนื่อยส่วนเธอก็นอนได้แล้วไม่มีงานหรือไง?” เขาห่มผ้าเรียบร้อยพร้อมปิดไฟ
“ไม่มีพรุ่งนี้ว่าง” กะใส่หนักจัดเต็มเลยนะเนี่ย
“เรียนละไม่มี?”
“ม่ายยยยยย ว่างสุด ๆ ไปเลยละคะ”
“อ่อ ว่างก็นอนเพราะฉันมีงาน” ฉันมองไม่เห็นแต่เขาน่าจะหลับตาแล้วมั้ง
“นอนก็ได้แต่ซันขอมือหมอหน่อยสิไหนว่าจะให้นอนจับมือไง” ฉันบอกกับเขา
“เอาไป” หมับ! แล้วเขาก็ส่งมือมาและกุมมือของฉันเอาไว้แน่นฉันนอนตะแคงมองก่อนจะปล่อยเวลาผ่านไปจากนั้นฉันก็เริ่มขยับเข้าไปหาหมอบิ๊กไซต์ช้า ๆ ก่อนจะกอดเอวของเขาเอาไว้
“....” ไม่ปัดออกแหะ
และเมื่อเป็นอย่างนั้นฉันก็ยิ่งได้ใจใช้มือลูบไล้ตามแผงอกของเขาก่อนจะลูบที่เป้ากางเกงของเขาเล่นมันแข็งมาตั้งแต่ข้างนอกแล้วแต่เขาก็ยังอดทนไม่ยอมทำอะไรฉันแค่นิดหน่อยเองอะ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นป่านนี้ฉันเสร็จไปแล้วแต่ก็นั่นแหละฉันไม่ได้ทำแบบนี้กับผู้ชายทุกคนสักหน่อยฉันทำกับหมอบิ๊กไซต์คนเดียวเท่านั้น
พรึ่บ!!!
“อ๊ะ!!!” ระหว่างที่ฉันกำลังจับลูบส่วนนั้นของเขาเล่นหมอบิ๊กไซต์ก็พลิกตัวของฉันและขึ้นคร่อมร่างกายฉันก่อนจะก้มลงมา
“อยากโดนโยนออกไปจริง ๆ ใช่ไหม?”
“ไม่ค่ะ....” ฉันตอบออกไป
“แล้วทำไมยังดื้อไม่เชื่อฟังกัน” เขาถามเสียงสั่นเหมือนว่าเขาจะพยายามอดทนมากอยู่เหมือนกัน
“ถ้าต้องการก็พูดมาสิคะหรือไม่...ก็ปฏิเสธให้หนักแน่นกว่านี้หน่อย” ฉันคล้องคอของเขา
“....”
“ถ้าหมอไม่ชอบไม่ได้รู้สึกอะไรก็แค่ไล่ซันออกไปให้จริงจังกว่านี้หน่อยสิ ไม่ใช่แค่ขู่ถ้าหมอทำแบบนั้นซันอาจจะยอมถอยไปก็ได้” ที่ฉันยังกล้าอ่อยเขาและไม่เชื่อฟังเขาเพราะฉันมีความหวัง...ความหวังที่ว่าเขาเองก็คิดเหมือนกัน
และแม้ว่าเขาจะไล่ฉันเท่าไหร่แต่มันก็ไม่เคยจริงจังสักครั้งเขาขู่จะทำอย่างนั้นอย่างนี้แต่สุดท้ายก็ไม่เคยทำ แม้ว่าจะดุฉันก็ตามแต่เขาก็ยังตามใจฉันในหลายเรื่อง ดูเขาทำสิแล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉันคิดเข้าข้างตัวเองได้ยังไง?
“แน่ใจแล้วใช่ไหม?” เขามองหน้าก่อนจะถามเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้าย
“ไม่อะไรที่ซันไม่แน่ใจค่ะ”
“จะไม่เสียใจแน่นะ...” เขาเริ่มซุกซอกสูดดมซอกคอของฉัน
“กับหมอไซต์ไม่มีอะไรให้ซันต้องเสียใจ ทุกสิ่งที่ซันทำมีสติและสัมปชัญญะทุกอย่าง”
“แล้วอย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกันกัน...” แล้วซันนี่คนนี้กลัวที่ไหนละ
“อุ๊บบบ!!!” เขาไม่เปิดโอกาสให้ฉันได้พูดอะไรประกบริมฝีปากลงมาและบดขยี้จนฉันรู้สึกแสบร้อน ฉันเลยเปิดปากเพื่อให้เขาสอดลิ้นเข้ามาและเกี่ยวพันลิ้นลิ้มรสความหวาน แขนของฉันกอดคอและหยุมหัวขย้ำผมของหมอบิ๊กไซต์ลิ้นเราเกี่ยวกันไม่หยุดจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบลั่นห้อง
พรึ่บ! มือของหมอบิ๊กไซต์ถกเสื้อขึ้นมาซึ่งแน่นอนว่ามันไม่มีอะไรด้านในเลยทั้งเสื้อในเกงในเรียกได้ว่าเตรียมพร้อม >0<
“อื้มมม!!” เขาผละออกเลื่อนปากไปที่ซอกคอของฉันก่อนจะสูดดมและขบเม้ม
จุ๊บ!!จุ๊บ!!กึก!
“อ่าส์!!!กะกัดกันเหรอคะ?” ฉันเสียงกระเส่า
“มันเขี้ยวคนขี้อ่อย...”
- ผู้เขียน
