บทที่ 30

796 คำ

  ลิลานิ่งเงียบ แต่ดวงตาของเธอกลับเย็นชาราวกับหิมะในฤดูหนาว เธอพูดข้างหูของสารัชอย่างยั่วยวน “คุณสารัชคะ คุณเมาแล้วนะ ให้ฉันไปส่งคุณที่ห้องเถอะ...”   ......   ทางเดินของโรงแรมว่างเปล่า มีเพียงเสียงอันอ่อนโยนของผู้หญิงที่ก้องสะท้อน “คุณสารัชคะ...เรายังไม่ถึงห้องเลย...”   ที่ประตูห้องที่ใกล้กับลิฟต์มากที่สุด เขาผลักลิลาติดกับประตูแล้วระดมจูบ เธอเองก็ตอบโต้เขากลับด้วยความร้อนแรงเช่นกัน แต่กระนั้น ดวงตาของเธอยังคงดูเย็นชา   เสียงอันมีเสน่ห์ลอดเข้ามาในหูของเขา และท่าทีของสารัชก็รุนแรงมากยิ่งขึ้น ในที่สุดประตูก็เปิดออก เขาอุ้มลิลาขึ้นจากพื้นด้วยสองมือ   ถึงเขาจะกิึ่งเมากึ่งสร่าง แต่เขาก็รีบพุ่งตัวเข้าไปในห้องแล้วโยนลิลาลงบนเตียง เมื่อได้เห็นร่างอันเซ็กซี่ของเธอเด้งขึ้นจากเตียง ดวงตาของสารัชก็แดงก่ำขึ้น!   เขาพุ่งความสนใจไปที่เธอในเกือบจะทันที ขณะที่ลิลากำลังถอดเสื้อผ้าให้เขา ไฟในดวงตาของสา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม